بیگ بنگ: جدید‌ترین اطلاعات گرد‌آوری شده توسط تلسکوپ کپلر شاید بتواند در نهایت وضعیتی را که زمینه ایجاد حیات روی زمین جوان را فراهم آورده‌ است،‌ تشریح کند و ظاهرا یک طوفان عظیم خورشیدی این زمینه را فراهم آورده‌ است.

Solar_Flare1براساس گزارش ساينس الرت به نقل از همشهری، صرف‌ نظر از اينكه طوفان‌هاي خورشيدي مي‌توانند به انسان‌ها آسيب برسانند، در گذشته‌هاي دور زمين جوان را تا حدي گرم كرده‌اند كه بتواند تركيباتي شيميايي لازم براي ايجاد سنگ‌ بناهاي حيات را در خود ايجاد كند. مسئاله‌اي كه ذهن اخترشناسان را سال‌ها به خود مشغول كرده‌، مسئاله‌اي كه به تناقض خورشيد كم‌نور جوان شهرت دارد، از اين قرار است: ستاره‌هايي مشابه خورشيد با بالا رفتن سنشان درخشان‌تر مي‌شوند،‌ اين به آن معني است كه در زمان آغاز حيات روي زمين در حدود 3.5 ميليارد سال پيش، حرارتي كه از خورشيد به زمين مي‌رسيده‌، يك سوم حرارت امروز آن بوده‌ است. در واقع زمين جوان به جاي آنكه مكاني براي رشد و شكوفايي حيات باشد، سياره‌اي منجمد بوده‌ است.

يكي از راه‌حل‌ها براي از توضيح اين تناقض اين است كه زمين در آن زمان از اتمسفري ضخيم‌تر برخوردار بوده و با كمك اثر گلخانه‌اي گرماي بيشتري را جذب مي‌كرده‌ است. با اين‌ همه نتايج جديد كه از مطالعه روي سنگ‌هاي باستاني در استراليا به دست آمده‌اند، نشان مي‌دهند تراكم هوا در آن دوران نيمي از تراكم امروز بوده‌ است و اين خود مسئاله را پيچيده‌تر مي‌كند.

بد‌خلقي‌هاي ستاره جوان

با مطالعه روي صدها هزار ستاره،‌ كپلر توانسته‌ است تصاويري از ستاره‌هاي شبه خورشيدي را در سنين مختلف به ثبت برساند. محققان دريافتند زماني كه ستاره‌هاي جوان كم‌فروغ‌تر هستند،‌ استعداد فوران‌هاي بيشتر و انفجارهاي شديدي بيشتري را دارند. اين شعله‌هاي خورشيدي عظيم مي‌توانند ميليارد‌ها تن ذرات پر انرژي را در قالب فوران انبوه كرونالي ميان فضا پراكنده سازند. درصورتي كه زمين در مسير چنين فوران‌هايي قرار گرفته باشد، اين ذرات با ميدان مغناطيسي محافظ زمين برخورد كرده‌اند كه از روي زمين به شكل شفق‌هاي قطبي قابل مشاهده‌اند. اين رويداد در دوران كنوني هر چند صد سال يكبار رخ مي‌دهد، اما در دوران جواني خورشيد، هر چند روز يكبار چنين طوفان‌هايي ايجاد مي‌شده‌اند.

Solar_Flareاين طوفان‌هاي قدرتمند با ميدان مغناطيسي ضعيف‌تر سياره جوان زمين برخورد مي‌كرده و شفق‌هاي شمالي به وجود مي‌ آورده‌ است كه در آمريكاي جنوبي، اروپا و چين نيز قابل مشاهده بوده‌اند،‌ در حالي كه امكان مشاهده شفق‌هاي جنوبي در آفريقا و استراليا نيز وجود داشت.

مهمتر از همه،‌ انرژي اين طوفان‌هاي خورشيدي به اتمسفر زمين رسيده و واكنش‌هاي شيميايي را ايجاد مي‌كرده‌ كه مولكول‌هاي نيتروژن را به اكسيد نيتروس و سيانيد هيدروژن تبديل مي‌كرده‌ است. اكسيد نيتروس كه با نام گاز خنده نيز شهرت دارد،‌ يكي از قدرتمند‌ترين گازهاي گلخانه‌اي است. اگرچه امروز بيشتر نام دي‌اكسيد كربن را به عنوان گاز گلخانه‌اي مي‌شنويم، اما اگر برابر با يك صدم دي‌اكسيد كربن امروز در دوران جواني‌ زمين اكسيد نيتروس وجود داشت، به اندازه‌اي در زمين حرارت را حفظ مي‌كرد كه مانع از انجماد آب مي‌ شد. همين واكنش‌هاي شيميايي در عين حال سيانيد هيدروژن را ايجاد كرده‌اند كه يكي از كليدي‌ترين سنگ‌ بناهاي حيات روي زمين به شمار مي‌رود.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencealert.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.