ما چطور از بیگ بنگ گریختیم: نظریه جدید ِ حرکت در مسیر زمان!
بیگ بنگ: دکتر خوان واکارو، دانشیار مرکز دینامیک کوانتومی دانشگاه گریفیث، موفق به حل یکی از ناهنجاری های پیچیده علم فیزیک شده است. او نشان داد که اثر مرموزی به نام «نقض T» می تواند منشا تحولات زمانی و قوانین بقای ماده باشد.
به گزارش بیگ بنگ، دکتر واکارو اظهار داشت: «من کار خود را با شکستن قواعد فیزیکی شروع کردم، اگرچه باید اعترف کنم که این کارم نسبتا جسورانه بود، اما برای فهم بهتر زمان چاره ای نداشتم چون فیزیک متعارف، درک درستی از ماهیت زمان ندارد. البته باید اشاره کنم که قواعد فیزیکی ای که آنها را شکستم جزء قواعد اصلی و بنیادی فیزیک نبود. همچنین برای من تقریبا روشن است که جهان چرا چنین قواعدی دارد.»
دکتر واکارو در تحقیقات خود که در انجمن سلطنتی منتشر شده، می گوید:«پدیده ای به نام نقض T، یا نقضی در تقارن معکوس زمان، جهان و ما را مجبور می کند به سوی آینده پیش برویم. اگر نقض T وجود نداشت، ما در زمان جلو نمیرفتیم و برای همیشه در بیگ بنگ گیر می کردیم. اینکه ما پیر می شویم و در زمان پیش می رویم، همه و همه به این مکانیزم وابسته است. شکل جهان به طور کلی در فضا و زمان متقارن است. اما اینکه ما به طور مداوم پیرتر می شویم نه جوان تر نشان می دهد که یک جهت در زمان به جهت دیگر ارجحیت دارد.»
راه حلی که دکتر واکارو از ناهنجاری فوق الذکر ارائه داده، در واقع نادیده گرفتن دو اصل در نظریات فیزیکی معمول است. این دو اصل یکی مسیر زمان، و دیگری رفتار مزون ها است. او در این باره اظهار می دارد: «آزمایشها نشان می دهد که رفتار مزون ها به جهت زمان بستگی دارد، اگر جهت زمان تغییر کند، رفتار آنها نیز تغییر خواهد کرد. نظریه های فیزیکی متعارف فقط برای یک جهت از زمان تعریف شده اند و فقط یک نوع رفتار مزون ها را بر میتابند، از این نظر آنها نامتقارن هستند. اما مشکل این است که جهان نمی تواند کاملا نامتقارن باشد. یعنی در نظریه های فیزیکی، زمان باید متقارن باشد و برای متقارن بودن زمان، لازم است که این نظریه ها با هر دو جهت زمان و هر دو نوع رفتار مزون ها تطبیق داده شوند. این همان ناهنجاری در فیزیک است که من تلاش کردم حلش کنم.»
دکتر واکارو ادامه داد: «چرا جهان در بیگ بنگ نماند، و ما چگونه در زمان ِ «حال» هستیم، و نه در زمانی دیگر.» در این نظریه در صورت مفروض نکردن نقض T ِ جهان، بسیار عجیب و غریب می شد. شئی مانند یک فنجان می توانست آنطوری که در فضا قرار گرفته است به همان شکل در بعد زمان قرار گیرد. وجود یک شئ در نقطه ای از فضا چیز عجیبی نیست، اما حضور همان شئ در نقطه ای از زمان به این معنی است که آن شئ در لحظه ای از زمان به وجود آمده و سپس بلافاصله ناپدید می شود و این با اصل بقای ماده در تضاد است. همچنین تغییر و تحول در مسیر زمان نیز بدون در نظر گرفتن نقض T ناممکن می گردد. در چنین حالتی انسان ها به جای اینکه موجوداتی باشند که در «جریان زمان» قرار گرفته اند تنها به صورت نقاط ثابتی در زمان بودند.
با اضافه شدن نقض T توسط دکتر واکارو، همه چیز به شکل چشم گیری تغییر می کند. او می گوید «با اضافه کردن نقض T، حال فنجان یاد شده می تواند در هر زمانی یافته شود.» یعنی در نظریه یاد شده بقای ماده همچنان حفظ می شود. همچنین اشیاء با گذشت زمان دچار تغییر و تحول می شوند، فنجان ها ترک برداشته و می شکنند، آدم ها بزرگ شده و پیر می شوند، و همه «جریانی از زمان» را تجربه می کنند؛ به این ترتیب این نظریه کماکان در حال تکامل است. مرحله بعدی تحقیق طراحی آزمایشاتی است که پیش بینی های این نظریه را مورد آزمون قرار دهد. جزئیات بیشتر این پژوهش در Proceedings of the Royal Society A منتشر شده است.
ترجمه: امین میرزایی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencedaily.com
به نظر من این نقص T نمی توانسته بعد از بیگ بنگ بوده باشه و قطعا همزمان اتفاق افتاده .
ضمنا هر چند با نظریه آشفتگی هماهنگی داره ولی چیز تازه ای نگفته . مثل این می مونه که من بیام بگم من منشا پیدایش هستی رو کشف کردم و اون رو ثابت k نامگذاری کنم. خوب این الان چه فرقی با توصیف بلک باکس گونه پیشینیان در مورد خلقت داره .
ببینید کل حرفش اینه که میگه تو لحظه یک اگه لیوان سالمه تو لحظه دو نباید شکسته باشه. اگه تو لحظه دو لیوان شکسته باشه یعنی لحظه یک پایداری خودش رو حفظ نکرده و به این میگن تناقض. خیلی ساده شد اینجوری خودم حال کردم.
پس مدتی کە وقت دارد ، یعنی طول وقت چی میشه؟ ایا این نقض T ماثر است از انحنای که زمان دارد؟
لطفا این بحث ها را یه خورده مردمی تر کنید. یا مثل ویکیپدیا برای کلمات نامتجانس و علمی یه لینک بذارید. چه میدونم خلاصه مخم سوت کشید.
منظورش اینه که همونجور که یه لیوان از سر میز که همون فضا هست ناگهان نابود نمیشه به دلیل بقای ماده پس درنتیجه تو زمان هم که یه بعده دیگه هست باید رفتاری عین همون رفتاری رو داشته باشه که تو سه بعده مربوط به فضا داره یعنی اینکه اگه تو این لحظه هستش تو لحظه بعدی و قبلی هم باید باشدش ولی اینجوری نیست در عمل پس تو بعد زمان یه تناقضی وجود داره که ما میتونیم الان تو این لحظه باشیم ولی تو لحظه بعد نباشیم و یا الان جوون باشیم ولی تو لحظات دیگه از آینده پیر باشیم . در کل به نظر میاد که اعتقاد داره که زمان هم باید بقای خودش رو حفظ کنه ولی نمیکنه
خیلی پیچیده بود. باید به قدرت ذهنی و وسعت دید چنین دانشمندانی تبریک گفت که آستانه درک ذهنیشان هیچ مرز و محدودیتی رو نمیشناسه و حتی فراتر از وسعت کهکشانها و حتی ماقبل زمان و مکان را هم در بر میگیرد.
واو یخورده گنگ بود لطفا بیشتر توضیح بدید.