به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، با استفاده از تجهیزات “MUSE1” نصب شده بر روی تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه‌ی جنوبی اروپا در شیلی، اخترشناسان توانستند برای اولین‌بار تصاویری از “تارهای کیهانی” را در نخستین دوران جهان ثبت کنند.

اخترشناسان این تلسکوپ را برای مدت بیش از ۱۴۰ ساعت به سمت یک ناحیه از آسمان قرار دادند. منطقه‌ی انتخاب شده بخشی از تصویر زمینه‌ی فراژرف هابل را تشکیل می‌دهد که تصویری از عمیق‌ترین منطقه‌ی فضا است. انجام چنین کار بی‌نظیری هشت ماه به طول انجامید. این امر با یک سال بررسی داده‌ همراه بود که به طرز قابل توجهی نور ناشی از تارهای هیدروژنی را آشکار کرد و تصاویری از این تارها در زمان یک تا دو میلیارد سال پس از بیگ بنگ ثبت کرد.

در تصویر بالا ۲۲۵۰ کهکشان در “مخروط” کیهان که توسط MUSE مشاهده شده بر اساس سن کیهان (به میلیارد سال) نشان داده می‌شوند. دوره‌ی کیهان اولیه (۰.۸ تا ۲.۲ میلیارد سال پس از بیگ بنگ) که در این مطالعه کاوش شده با رنگ قرمز نشان داده شده است. ۲۲ منطقه با تراکم بیش از حد کهکشان با مستطیل‌های خاکستری نمایش داده شده‌اند. ۵ منطقه که رشته‌ها غالب‌تر بودند به رنگ آبی دیده می‌شوند.

بزرگ‌ترین غافلگیری برای این گروه زمانی بود که در شبیه‌سازی مشاهده کردند که نوری که از گازها می‌آید ناشی از مجموعه‌ای از میلیاردها کهکشان کوتوله است که تاکنون نامرئی بوده‌اند و تعداد زیادی از ستاره‌ها را ایجاد می‌کنند. اگرچه این کهکشان‌ها برای کشف شدن به صورت مجزا توسط ابزارهای امروزی کم‌نورند، اما وجودشان پیامدهای قابل توجهی برای مدل‌های تشکیل کهکشان‌ها خواهد داشت.

در تصویر بالا یک رشته‌ی کهکشانی را می‌بینیم که از صدها هزار کهکشان تشکیل شده است. تصویر سمت چپ انتشار ناشی از تمام رشته کهکشان‌ها را همانطور که در محل مشاهده می‌شود، نشان می‌دهد. تصویر سمت راست رشته را همانطور که با MUSE مشاهده می‌شود نشان می‌دهد. حتی با یک زمان نوردهی بسیار طولانی، اکثر کهکشان‌ها به طور جداگانه قابل تشخیص نیستند. هرچند، نور تمام این کهکشان‌های کوچک به شکل یک پس زمینۀ پراکنده مشاهده می‌شود، تقریبا مثل کهکشان راه شیری وقتی با چشم غیرمسلح دیده می‌شود.

“رونالد بیکن”، نویسنده‌ی اصلی این مقاله، که دانشمند مرکز اخترشناسی در لیون است به خبرگزاری فرانسه گفت: پس از یک دوره تاریکی، جهان نورانی شد و تعداد زیادی ستاره تولید کرد. اما سوال اصلی این است که چه چیزی به دوره‌ی تاریکی پایان داد و جهان را در دوران آغازین به سمت مرحله‌ی “بازیونیده شدن” هدایت کرد؟

یکی از رشته‌های هیدروژنی (به رنگ آبی) که با سیستم MUSE در میدان فوق عمیق هابل، کشف شده است. این منطقه که در صورت فلکی کوره جای دارد، در فاصلۀ 11.5 میلیارد سال نوری از زمین واقع شده و 15 میلیون سال نوری گستردگی دارد.

تا کنون دانشمندان می‌دانستند که تارهای کیهانی محدود به مناطق خاصی هستند مخصوصا در جهت اختروش‌ها که تشعشات قوی آن‌ها مانند چراغ جلوی ماشین ابرهای گازی را در مسیر دید آشکار می‌کنند، با این حال این مناطق کل تارهای کیهانی که کهکشان‌ها در آن شکل می‌گیرند را نمایان نمی‌کنند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: techexplorist.com