در حال حاضر، شیوه ابتدایی شناسایی یک سیاره فراخورشیدی، رصد ستارگان دور برای مدت طولانی و جستجو برای کمرنگ شدن درخشش آنها در زمان عبور یک جسم سیاره‌ای از برابرشان است. ستاره‌شناسان با استفاده از این اختفاء می‌توانند بسیاری از ویژگی‌های یک سیاره فراخورشیدی از جمله جو آن را با درجه‌ قطعیت متفاوت شناسایی کنند. این روش طیف‌سنجی انتقال نام دارد، اما از محدودیت‌های شدیدی نیز برخوردار است و برای مثال نمی‌تواند هیچ سیاره‌ای را که مدارش بطور مستقیم بین ستاره میزبان و زمین قرار ندارد، شناسایی کند.

رصد اخیر با استفاده از ابزار HARPS تلسکوپ 3.6 متری رصدخانه جنوب اروپا و با استفاده از طیف نور تابیده شده از ستاره میزبان به عنوان الگو و بررسی بازتاب نور در جو 51 Pegasi b انجام شده است. این نوع روش شناسایی از اهمیت علمی زیادی برخوردار است، زیرا به دانشمندان اجازه می‌دهد تا جرم و تمایل مداری سیاره را که برای درک کامل سیستم ضروری است، اندازه‌گیری کنند. همچنین این روش اجازه برآورد بازتاب‌پذیری سیاره را به ستاره‌شناسان می‌دهد که می‌تواند برای پی بردن به ترکیب سطح و جو سیاره مورد استفاده قرار بگیرد. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Astronomy and Astrophysics منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencedaily