نقشۀ حباب اطراف خورشید ترسیم شد
بیگ بنگ: نقشهکشان میانستارهای برای نخستینبار توانستند میدان مغناطیسی که توسط “حباب محلی” تابیده شده و خورشید را احاطه کرده، به صورت سه بُعدی ترسیم کنند.
به گزارش بیگ بنگ، “حباب محلی” منطقهای به وسعت حدود 1000 سال نوری است که منظومهشمسی و چندین گروه ستارهای را در بر گرفته است. به گفتۀ محققان زنجیرهای از ابرنواخترها بین 10 تا 20 میلیون سال پیش “حباب محلی” را ایجاد کرد. از این انفجارها حفره یا حبابی به جا ماند که به عنوان محیطی حاصلخیز برای ایجاد ستارهها عمل میکند.
“تئو اونیل” که از دادههای ماموریتهای گایا و پلانک آژانس فضایی اروپا(ESA) برای تهیهی این نقشه استفاده کرد، در بیانیهای گفت: «کنار هم قرار دادن این نقشه سه بُعدی از “حباب محلی” به ما کمک میکند تا اَبَرحبابها را با روشهای جدید بررسی نماییم.» “اونیل” دانشجوی مقطع کارشناسی در دانشگاه ویرجینیا بود و توانست نقشه را در طول یک اردوی تحقیقاتی تابستانی در مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان زیر نظر اخترفیزیکدان هاروارد “آلیسا گودمن” تهیه کند. ویدئویی از “حباب محلی” را در زیر تماشا کنید:
“گودمن” در یک بیانیه گفت: «ما مدتهاست میدانیم که “میدانهای مغناطیسی” نقش مهمی در بسیاری از پدیدههای اخترفیزیکی دارند، اما مطالعهی میدان مغناطیسی بسیار دشوار است. شبیهسازی کامپیوتری و بررسی سراسر آسمان ممکن است به اندازۀ کافی خوب باشند تا بتوانیم میدانهای مغناطیسی را در تصویر وسیعتری از نحوۀ عملکرد جهان لحاظ کنیم، مثلاً از حرکت دانههای ریز غبار گرفته تا پویایی خوشههای کهکشانی.»
دانشمندان برای ترسیم ساختار میدان مغناطیسی این حباب، ذرات باردار غبار میانستارهای را بررسی کردند. این نقشه که با دادههای “ماموریت پلانک” و “فضاپیمای گایا” بدست آمده، نشان میدهد غبار اطراف منظومه شمسی در حال گسترش و انبساط است. به گفته اخترشناسان، بیشتر ستارههای جوان و مناطق تشکیل ستاره در اطراف خورشید، در لبهی حباب محلی قرار دارند؛ جایی که غبار و گاز فشرده شده است.
همچنین این نقشه نشان میدهد که خطوط میدان مغناطیسی با مکانهای بزرگ ِ تشکیل ستاره در سطح حباب محلی انطباق دارد، مانند ابر مولکولی شکارچی که محل سحابی معروف شکارچی است و 1344 سال نوری با زمین فاصله دارد. با این حال، نقشه در اطراف لبهها دارای ناهمواری است. “گودمن” میگوید: «ما برای ایجاد اولین نقشه سه بُعدی از یک میدان مغناطیسی، فرضیات بزرگی انجام دادهایم؛ این به هیچ وجه یک تصویر کامل نیست و در آینده نیز کاملتر خواهد شد.»
اخترشناسان بر این باورند که اَبَرحبابهایی مانند “حباب محلی” عموماً نقش مهمی در فرآیند تشکیل ستاره دارند. “اونیل” گفت: «فضا مملو از این چنین حبابهایی است که باعث شکلگیری ستارگان و سیارات جدید میشوند و بر شکل کلی کهکشانها تأثیر میگذارند. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد مکانیک دقیق “حباب محلی” که خورشید امروز در آن زندگی میکند، میتوانیم در مورد تکامل و پویایی اَبَرحبابها اطلاعات بیشتری کسب کنیم. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
ترجمه: سحر اللهوردی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: space.com