بیگ بنگ: گروهی از ستاره شناسان موفق به کشف تجمع بزرگی از کهکشان های دور دست شدند. این تجمع که از هزاران کهکشان تشکیل شده ،در فاصله 8.5 میلیارد سال نوری از زمین واقع شده و بزرگترین ساختار کیهانی است که محققان در چنین مسافت دوری کشف کرده اند.

تصویری از خوشه کهکشانی MOO- J1142+1527 که نورش 8.5 میلیارد سال در سفر بوده تا به ما برسد.
تصویری از خوشه کهکشانی MOO- J1142+1527 که نورش 8.5 میلیارد سال در سفر بوده تا به ما برسد.

این کهکشان ها که از میلیاردها ستاره تشکیل شده اند، به واسطه قدرت گرانش نزدیک یکدیگر قرار دارند و محققان با استفاده از تلسکوپ های فضایی وایز(WISE) و اسپیتزر ناسا موفق به کشف این خوشه کهکشانی قدیمی شده اند. تجهیزات مادون قرمز این تلسکوپ ها می توانند طول موج دوردست ترین خوشه های کیهانی را در میان انبوه اشعه های نزدیکتر تشخیص دهند.

تلسکوپ فضایی وایز می تواند وسیع ترین تصاویر از کیهان را بگیرد و تلسکوپ اسپیتزر نیز به دانشمندان در موقعیت یابی دوردست ترین و بزرگترین ساختارهای کیهان کمک می کند. محققان این خوشه غول پیکر و پر جرم را MOO- J1142+1527 نامیدند. این خوشه با توجه به مدت زمان طولانی رسیدن نور آن به زمین، به ستاره شناسان کمک می کند تا نگاهی اجمالی به گذشته داشته باشند– بازگشت به 8.5 میلیارد سال پیش که جهان تقریبا جوان بود!

خوشه های کهکشانی از تجمع گروه های کهکشانی شکل می گیرند و از بزرگ‌ترین اجرام جهان هستند. یک خوشه کهکشانی از سه بخش تشکیل شده است؛ کهکشان هایی که دارای میلیاردها ستاره اند، گاز داغ بین کهکشان‌ها و ماده تاریک، ماده‌ای با هویتی مرموز که بیشترین جرم کیهان را تشکیل می‌دهد. براساس این گزارش، محققان که همواره در صدد یافتن سرنخ هایی در مورد چگونگی تکامل کیهان هستند، با کشف این خوشه و سایر خوشه های شبیه به آن می توانند به چنین سرنخ هایی دست یابند. یافته های مربوط به خوشه جدید کهکشانی در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

4 دیدگاه

  1. پس یعنی الان معلوم نیست درسته؟ پس چه طور جهان های موازی بی نهایت هستند اما کهکشان ها بی نهایت نیستند لطفا جواب بدید با تشکر

    1. به این خاطر که طبق مشاهدات جهان ما احتمالا یک جهان حبابی و بسته است، در این جهان بی نهایت چندان معنایی ندارد چون هر چقدر هم که جهان ما بزرگ باشد و منبسط شود در نهایت باز هم یک جهان محدود و بسته است، این جهان با پیر شدن ستارگانش در کهکشان ها و ادغام های بزرگ کهکشانی پس از مدتی، دیگر قادر به ایجاد ستاره و کهکشان جدید نیست! بنابراین در آینده ی بسیار دور نیروی گرانش باعث می شود اکثر کهکشان ها در خوشه های کهکشانی با یکدیگر ادغام شوند و جهان نیز پیر می شود و این یعنی مرگ کهکشان های غول پیکری که قادر به ایجاد ستاره ی جدید نیستند. موضوع جهان های موازی متفاوت است، به عقیده ی فیزیکدانان جهان های موازی می توانند از دل خلا کوانتومی شکل بگیرند و سیر رشد بی نهایتی از مرگ و تولد داشته باشند که به تبع جهان ما نیز می تواند یکی از این جهان های حبابی باشد که تورم یافته و رشد کرده و در میان این میلیاردها میلیارد جهان دیگر قرار دارد.

  2. ایا تعداد کهکشان ها در کیهان بی نهایت است منظورم کل کیهان نه جهان قابل مشاهده

    1. تعداد کهکشان ها بسیار بسیار زیاد است. طبق مشاهدات و براورد دانشمندان در جهان قابل مشاهده بیش از ۲۰۰ میلیارد کهکشان وجود دارد و چندین برابر این تعداد هم در جهان غیر قابل مشاهده وجود دارد ، بنابراین تعداد کهکشان ها با وجود اینکه بسیار بسیار زیاد است، اما بی نهایت نیست.