کشف یک میدان مغناطیسی فوق قدرتمند
بیگ بنگ: در اعماق کهکشان راه شیری، تقریباً 22 هزار سال نوری دورتر از زمین، ستارهای متفاوت از هر ستاره دیگر با نیروی مغناطیسی قدرتمندی میغرد که شدت میدان آن از هر آنچه تاکنون فیزیکدانان مشاهده کردهاند بیشتر است.
به گزارش بیگ بنگ، تپ اختر Swift J0243.6+6124 با شدت میدان مغناطیسی عظیم 1.6 میلیارد تسلا رکوردهای قبلی را که مربوط به میدان مغناطیسی کشف شده در اطراف تپ اخترهای GRO J1008-57 و 1A 0535+262 با حدود 1 میلیارد تسلا بود میشکند. جالب است بدانید میانگین شدت میدان مغناطیسی آهنربای جدید یخچال شما 0.001 تسلا است. دستگاه MRI قدرتمندتر است و میتواند تا حدود 3 تسلا میدان مغناطیسی ایجاد کند.
چند سال پیش، مهندسین به خاطر ایجاد میدان مغناطیسی نه چندان قدرتمند 1200 تسلایی که فقط 100 میکروثانیه دوام داشت به هم تبریک گفتند. بنابراین منطقی است که توضیح میدان مغناطیسی 1.6 میلیارد تسلایی نیاز به فیزیک واقعاً شگفتانگیزی داشته باشد. این نوع “میدان مغناطیسی” فقط از طریق اجرام عظیمی دست یافتنی است که در اندازههای غیرممکن فشرده شدهاند و با سرعتهای باورنکردنی میچرخند، بطوری که الکترونها با سرعت سرسامآوری شتاب میگیرند.
تپ اختر Swift J0243.6+6124 قبلاً به عنوان ستارهای شناخته میشد که ارزش مطالعه را داشت. این ستاره، نوعی جرم کیهانی فوقالعاده فشرده و سنگین وزن است که «تپ اختر» نام دارد و تنها منبع پرتو ایکس در کهکشان ما است که در گروه ستارگان فوق درخشان قرار میگیرد.
همچنین این ستاره تنها مثال از تپ اختر پرتوی ایکس در راه شیری است که یک ستاره همدم نوع Be دارد و آنقدر سریع از مواد آن تغذیه میکند که فورانهای مواد از قطبهایش به بیرون پرتاب شده و در طول موج رادیویی میدرخشد. این ویژگیها به تنهایی فرصت منحصر به فردی برای مطالعۀ این جرم عجیب ایجاد میکند.
پژوهشگران از آکادمی علوم چین و دانشگاه سان یاتسن در چین و دانشگاه توبینگن در آلمان، با استفاده از دادههای Insight-HXMT تابشهای این تپ اختر را تحلیل کردند تا انرژی الکترونهای آن را محاسبه کنند. بیشینه انرژی محاسبه شده، مقدار حیرتآور 146 کیلو الکترون ولت بود و بنابراین رکورد تپ اخترهای قبلی را که 90 و 100 کیلو الکترون ولت بود میشکست.
بررسی تپ اختر Swift J0243.6+6124 که تنها تپ اختر فوقالعاده درخشان پرتو ایکس در کهکشان راه شیری است و میدان مغناطیسی آن به دقت اندازهگیری شده، به اخترشناسان کمک میکند تا ببینند در نزدیکی سطح آن چه چیزی ممکن است رخ دهد.
این تپ اخترها نوعی ستاره نوترونی هستند و از چنان ساختارهای اتمی بهم فشردهای ساخته شدهاند که نظریشان در زمین وجود ندارد. بررسی خواص مغناطیسی آنها کمک میکند تا مدلهای متنوعی را که رفتار پوستۀ فوقالعاده فشردهشان را توضیح میدهد تأیید یا رد کنیم.
به ویژه، ماهیت نیروی مغناطیسی ستاره نوترونی، این احتمال را قوت میبخشد که میدان مغناطیسی این تپ اخترها باید پیچیده و شامل قطبهای چندگانه باشد. برای اخترفیزیکدانانی که مایل به درک اسرار برخی از عجیبترین اجرام فضایی هستند، چنین کشفی یک پیروزی قاطع محسوب میشود. اما برای بقیه ما، تنها کافی است که قدرت یک آهنربای 1.6 میلیارد تسلایی را تجسم کنید که به یخچال خانه ما چسبیده است. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
ترجمه: محمد نوده فراهانی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencealert.com
ایا میدان های مغناطیسی در ستاره ها و سیارات شبیه همان میدان های گرانشی داخل یک موتور dc هست که ارمیچر را در مرکز به چرخش در می اورد؟ ایا ساختار جذب گرانش ستاره ها به سیارات به همین شکل آهن ربا و الکتریسیته هست در هستی یا کلا ساختار گرانش در فضا فرق دارد ؟ کمی توضیح دهید ممنون.