بیگ بنگ: تنها فقط چند ماه پس از تلاش ستاره شناسان برای جست و جوی نشانه هایی از “سیاره X” در مداری فراتر از پلوتو که با استفاده از کاوشگر پیمایش فروسرخ میدان وسیع ناسا (WISE) انجام شده و دست خالی به ماموریت خود خاتمه داده بود، این بار یک تیم از دانشمندان اسپانیایی اعلام کردند به نشانه هایی از وجود دو سیاره غول پیکر سنگی پنهان در قسمت های بیرونی منظومه شمسی دست یافته اند.

PIA05566

به گزارش بیگ بنگ، از مدت‌ها پیش نوعی ناهنجاری در سیستم منظومه شمسی و اطراف مدار پلوتو دیده بودند، که سرانجام حقیقتی شگفت‌انگیز را فاش کرد، این سیارات جدید 10 برابر جرم زمین وزن دارند. براساس محاسبه‌های انجام شده ابرسیاره‌های کوتوله با فاصله‌ای 250 برابر زمین تا خورشید در مداری فراتر از پلوتو در حال چرخش هستند. «نیکولا جنر» از ستاره‌شناسان و محققان این پروژه در مصاحبه مطبوعاتی با خبرنگاران اعلام کرد: در گام نخست وجود الگویی غیرمعمولی نظر ما را به خود جلب کرد. سایر دانشمندان علم نجوم نیز هنگام بررسی تصاویر ارسالی از کاوشگرهای مریخی 900 شیء ناشناس را در اطراف پلوتو رؤیت کرده بودند. با این حال مطالعه سیاره‌های کوتولۀ جدید بخشی کاملاً متفاوت در علوم نجومی به وجود خواهد آورد.

هنگامی که سیاره کوتوله بالقوه 2012 VP113 در مارس کشف شد، تعداد انگشت شماری از اجرام سنگی غیر معمول در مداری فراتر از پلوتو شناخته شده بودند. اما با این کشف ، به نظر می رسد تعداد بی شماری از این غول های سنگی دور دست وجود دارند و تاکنون از دیدگان پنهان مانده اند. اجسامی که در مداری تا این اندازه دور از خورشید و در «ابر داخلی اورت» گردش می‌کنند، برای کاوش دوران ابتدایی منظومه شمسی مفیدند، زیرا آنها به حدی دور هستند که سیارات گازی بر آنها اثر نمی‌گذارند، ولی به اندازه کافی به خورشید نزدیک هستند که تحت تاثیر گرانش دیگر ستارگان کهکشان ما قرار نگیرند؛ در نتیجه مدار و رفتار آنها باید از زمان شکل گیری آنها تا به حال، بدون تغییر مانده باشد.

4411

محققان اسپانیایی بر این باورند که دو ابرسیاره به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد می‌توانند موضوعی جالبی برای پژوهش‌های آینده باشند. به این اجرام به اصطلاح، جسم فرانپتونی (Trans-Neptunian object) می گویند، اجرامی که در مدارهای دورتر از فاصلهٔ میانگین نپتون تا خورشید به دور خورشید در حال گردش می باشند. نخستین جسم فرانپتونی کشف‌شده، پلوتو بود که در سال ۱۹۳۰ کشف شده است.

پلوتو تا اوت 2006 نهمین سیاره سامانه خورشیدی بود، اما اکنون بنا بر تعریف نوین اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نمونهٔ نخست از رده جدید اجرام فرانپتونی به شمار می‌رود. سیاره کوتوله (dwarf planet) براساس تعریف IAU جرمی فضایی است که به دور خورشید می‌گردد و جرم آن قدر هست که بتواند در نتیجه جاذبه‌اش شکل کرویش را حفظ کند و دارای تعادل هیدروستاتیک باشد، و قمر یک سیاره دیگر هم نیست.

منابع: newscientist, dailymail

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.