بیگ بنگ: نزدیک‌ترین دنیای بیگانه به منظومه شمسی ما که تنها ۴ سال نوری از ما فاصله دارد،‌ ممکن است اقیانوس‌هایی مانند زمین داشته باشد.

zMwCvxwfDYjgiJAkKavtX

به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، حیات بیگانه ممکن است نزدیک‌تر از آن چیزی باشد که فکرش را می‌کردیم. وجود حیات و قابلیت سکونت در سیارات سنگی به اندازه زمین به عوامل مختلفی از جمله ترکیب شیمیایی و ساختار داخلی آنها بستگی دارد. اینها همراه با فاصله‌ی سیاره از ستاره میزبان خود و خصوصیات آن، اساساً شرایط میزبانی از حیات و قابلیت سکونت را نه تنها در همسایگی ما، بلکه برای سیارات فراتر از منظومه شمسی نیز شکل می‌دهند.

بر اساس یک مطالعه جدید، نزدیکترین منظومه ستاره‌ای به زمین احتمالا میزبان حداقل یک سیاره سنگی در منطقه‌ی قابل سکونت خود است و ممکن است ظرفیت ذخیره آب معادل با زمین را داشته باشد. به عبارت دیگر، نزدیکترین دنیای بیگانه به منظومه شمسی ما ممکن است اقیانوس‌هایی به اندازه زمین داشته باشد.

“هائیانگ وانگ” نویسنده اصلی این مطالعه که محقق فوق دکتری در گروه زیست‌پذیری سیارات فراخورشیدی در موسسه فناوری فدرال زوریخ (ETH) است، با چندین دانشمند دیگر برای توسعه مدلی کار کرد که ترکیب سیارات سنگی را به شکل غیرمستقیم مطالعه می‌کند و شرایط ستاره میزبان آنها را تجزیه و تحلیل می‌کند.

این روش برای نزدیکترین ستاره‌های شبیه به خورشید مانند آلفا قنطورس A و B که سه‌گانه‌ای از ستارگان را به همراه “پروکسیما قنطورس” تشکیل می‌دهند، برای تخمین ترکیب هر سیاره سنگی و زمین‌مانندی که در منطقه قابل سکونت “آلفا قنطورس” قرار دارند، به کار گرفته شد.

این مدل‌سازی نشان می‌دهد که فضای داخلی و اتمسفر اولیه این سیارات چگونه می‌تواند باشد و محققان دریافتند که در مقایسه با زمین، سیاره‌ای واقع در منطقه قابل سکونت منظومه “آلفا قنطورس” احتمالاً دارای یک سیاره شبیه به زمینِ اولیه است که تحت سیطره سیلیکات‌ها است و غنی از گونه‌های حاوی کربن مانند گرافیت و الماس است. سیاراتی که به دور منظومه “آلفا قنطورس” در فاصله ایمن از ستارگان میزبان خود می‌چرخند نیز احتمالاً دارای هسته آهنی کمی بزرگتر از زمین و تقریباً همان ظرفیت از ذخیره آب هستند.

ممکن است فکر کردن به زندگی در آنجا خیلی زود باشد. بر اساس این مطالعه، سیاره‌های موجود در آنجا احتمالاً جوی بسیار شبیه به روزهای اولیه زمین در عصری به نام «نخست‌زیستی”(Archean) دارند که تقریباً ۴ تا ۲.۵ میلیارد سال پیش در زمین حاکم بوده است. در تاریخ باستانی سیاره ما این دوران، زمانی بوده که سطح زمین سرد شده بود و قاره‌ها شروع به شکل‌گیری کردند و اولین نشانه‌های حیات بدوی ظاهر شد. در حالی که در این مرحله روی زمین، آب مایع وجود داشت، اما احتمالا بسیار اسیدی بوده و اتمسفر به شدت فاقد اکسیژن آزاد بوده است.

Artistus impression of a planet around Alpha Centauri B symbolic annotated

علاوه بر این، در حالی که هر دو ستاره آلفا قنطورس A و B از بسیاری جهات شبیه به خورشید خودمان هستند، فلزینگی آنها تقریباً ۷۲ درصد بیشتر از خورشید ما است که می‌تواند روند تراکم و تبخیر را در یک سیاره سنگی در منطقه قابل سکونت آنها تغییر دهد.

در اخترشناسی و کیهان‌شناسی، “فلزینگی”(Metallicity) نشان‌دهنده نسبتی از جرم یک جسم نجومی است که از عنصرهایی به‌ جز هیدروژن و هلیوم ساخته شده ‌است. از آنجا که ستاره‌ها که بیشترِ جرم مرئی جهان را ساخته‌اند، بیش از هر چیز از هیدروژن و هلیوم ساخته شده‌اند، اخترشناسان برای سادگی، همه عنصرهای سنگین‌تر از این دو عنصر را فلز می‌نامند. از این رو سحابی‌ای که دارای مقدار زیادی کربن، نیتروژن، اکسیژن و نئون باشد، پُرفلز دانسته می‌شود، هرچند که این عنصرها را در علم شیمی فلز نمی‌دانند.

اخترشناسان در فوریه سال جاری نشانه‌هایی از یک سیاره بالقوه حامی حیات را مشاهده کردند که به دور منظومه “آلفا قنطورس” می‌چرخد که به طور خاص، نزدیک‌تر به “آلفا قنطورس A” است. مطالعه اخیر “وانگ” و همکارانش به ما کمک می‌کند تا بهتر شرایط فعلی در سیارات سنگی واقع در تقریباً فاصله ۴.۳۷ سال نوری را تخمین بزنیم.

با این حال، “وانگ” معتقد است که قبل از اینکه بتوان در مورد قابلیت سکونت سیارات مشابه زمین در آنجا صحبت کرد، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه چگونه تفاوت بین آلفا قنطورس A و B و خورشید ما بر تکامل یک سیاره سنگی تأثیر می‌گذارد، ضروری است. اما حتی با وجود اقیانوس‌های اسیدی و بدون اکسیژن آزاد نیز سیاره‌ای مانند این می‌تواند برای سکونت انسان بسیار دوستانه‌تر از مریخ باشد و ما فقط باید راهی برای رسیدن به آن پیدا کنیم که در طول عمر یک انسان ممکن باشد.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: interestingengineering.com

پاسخ دادن به یوسفی لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

6 دیدگاه

  1. شایداگردانشمندان بتوانندروی مکانیسم عدسی چشم موجودات تیزبین تحقیق بیشتری کنندبه رازهای دست یابند شایدعدسی چشم به طریقی پیامهایی را به فاصله های بسیار زیاد با کمک ذرات نوری ارسال میکنه .

  2. راه رسیدن با اون استفاده از انرژی نوراست.نه انرژی های دیگر.این که میگوییم نوردرهرثانیه سیصدهزارکیلومترمیپیمایددرست نیست.بلکه بایدگفت انرژی وجودداردکه ذرات نوررا سیصدهزارکیلومترپرتاب میکند.بایدازمایشی صورت بگیردکه ازنقطه شروع پرتاب یک ذره نور تا انتها راتعقیب کند که بعدازاین فاصله اون ذره پرتاب شده چه تغییری ازلحاظ حرکت پیدا میکندایا خاموش وساکن میشود یا خودرابازیابی ومجددا فعال میکند
    شاید نوع دیگری از انرژی خودسرخودجوش خودران وجوددارد….

  3. سلام. ممنونم از مطالب خوبی که انتخاب می کنید و از اون بیشتر ، بابت وسواسی که برای ترجمه و ویرایش متن به خرج می دید. این سطح از روانی و خوانایی ، اون هم برای یه متن علمی ، واقعا تحسین برانگیزه

  4. خیلی خیلی جالب و هیجان انگیزه. کار بررسی سیاره های فراخورشیدی کاری بی نهایت مهم و ارزشمنده. چون گام‌ نهادن در این مسیر و ارتقا پله به پله و مداوم تکنولوژی های فضایی خودمون در مسیر فرستادن کاوشگر های فضایی فوق‌العاده پر سرعت به سمت سیارات فراخورشیدی و تحقیقات دقیق و گسترده میتونه انسان رو ساکن بقیه منظومه های ستاره ای کنه و به تدریج و طی میلیونها سال تمام مکان های قابل سکونت کهکشان راه‌شیری رو تسخیر کنیم و امکان‌ بقای نسل خودمون رو ‌میلیارد ها سال و حتی بیشتر تضمین کنیم و یجورایی نسل خودمون رو جاودانه کنیم.
    بی نهایت مهم و ارزشمند و هیجان انگیزه ، پیشرفت های مختلف فضایی

    1. بله همینطوره
      من توی یه مقاله ای خوندم که دانشمند ها می خوان با استفاده از لیزر در سال ۲۰۵۰ یه کاوشگر خیلی کوچیک بفرستن که سطحش رو بررسی کنن و این زمان رفت و برگشتنت چیزی حدود ۳۰ سال طول میکشه