بیگ بنگ: “تلسکوپ فضایی جیمز وب” در جدیدترین یافته‌های خود، اطلاعات تازه‌ای در مورد یک منطقۀ تشکیل ستاره بدست آورد.

stsci gnymegymkshxgth

به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، «ان‌جی‌سی ۳۴۶»(NGC 346) که یکی از پویاترین مناطق تشکیل ستاره در کهکشان‌های نزدیک به شمار می‌رود، همیشه پر از رمز و راز بوده اما اکنون با وجود یافته‌های جدید «تلسکوپ جیمز وب»، کمتر مرموز است.

این سحابی در «ابر ماژلانی کوچک» قرار دارد که یک کهکشان کوتوله نزدیک به راه شیری است. “ابر ماژلانی کوچک” در مقایسه با راه شیری، عناصر کمتری دارد که سنگین‌تر از هیدروژن یا هلیوم هستند و اخترشناسان آنها را فلز می‌نامند. از آنجا که دانه‌های غبار موجود در فضا بیشتر از فلزات تشکیل شده‌اند، دانشمندان انتظار داشتند که مقدار کمی گرد و غبار وجود داشته باشد و تشخیص آن دشوار باشد اما داده‌های جدید جیمز وب خلاف این موضوع را نشان می‌دهد.

محققان این منطقه را بررسی کردند زیرا شرایط و مقدار فلزات درون ابر ماژلانی کوچک شبیه به آن چیزی است که میلیاردها سال پیش و زمانی موسوم به «ظهر کیهانی»(cosmic noon) در کهکشان‌ها دیده می‌شد که تشکیل ستاره در اوج خود بود. حدود دو تا سه میلیارد سال پس از بیگ بنگ، کهکشان‌ها با سرعت بالایی ستاره تشکیل دادند. فرآیند شکل‌گیری ستاره‌ها که در آن زمان رخ داد، هنوز کهکشان‌هایی را شکل می‌دهند که امروز آنها را در اطراف خود می‌بینیم.

“مارگارت میکسنر”، اخترشناس «انجمن تحقیقات فضایی دانشگاه‌ها»(USRA) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: یک کهکشان در طول دوره ظهر کیهانی، مانند ابر ماژلانی کوچک یک ان‌جی‌سی ۳۴۶ نداشته، بلکه هزاران منطقه ستاره‌ساز داشته است. حتی اگر ان‌جی‌سی ۳۴۶ اکنون تنها خوشه بزرگی باشد که ستاره‌هایی را تشکیل می‌دهد، فرصتی عالی برای کاوش در شرایطی پیش می‌آید که در “ظهر کیهانی” وجود داشته است. زوم به این سحابی را در ویدئوی زیر تماشا کنید:

پژوهشگران می‌توانند با مشاهده پیش‌ستارگانی که هنوز در حال شکل‌گیری هستند، بفهمند که آیا فرآیند تشکیل ستاره در ابر ماژلانی کوچک با آنچه ما در کهکشان راه شیری مشاهده می‌کنیم، متفاوت است یا خیر. «اولیویا جونز»، اخترشناس «مرکز فناوری نجوم بریتانیا» (UK ATC) گفت: با جیمز وب می‌توانیم پیش‌ستاره‌های سبک‌تری را که به کوچکی یک دهم خورشید هستند، بررسی کنیم تا ببینیم آیا فرآیند تشکیل آنها تحت تأثیر محتوای فلزی است یا خیر.

وقتی ستاره‌ها شکل می‌گیرند، گاز و غبار را از ابر مولکولی اطراف جمع می‌کنند. مواد در یک قرص برافزایشی جمع می‌شوند که پیش‌ستاره مرکزی را تغذیه می‌کند. دانشمندان، گازی را در اطراف پیش‌ستاره‌های ان‌جی‌سی ۳۴۶ کشف کردند، اما مشاهدات جیمز وب، نخستین باری را نشان می‌دهد که آنها غبار را در این قرص‌ها نیز شناسایی کرده‌اند.

«گیدو دی مارکی»، محقق «آژانس فضایی اروپا» گفت: ما در حال مشاهده اجزایی هستیم که نه تنها ستارگان، بلکه سیارات را می‌سازند. از آنجا که ابر ماژلانی کوچک، محیطی مشابه با کهکشان‌های ظهر کیهانی دارد، ممکن است که سیارات سنگی زودتر از آنچه ما فکر می‌کردیم در جهان شکل گرفته باشند. انتظار می‌رود که این داده‌ها، بینش جدیدی را در مورد موادی که روی پیش‌ستاره‌ها جمع می‌شوند و همچنین محیطی که بلافاصله پیش‌ستاره را احاطه می‌کند، ارائه دهند.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA

پاسخ دادن به مرتضی سلمانی خوراسگانی لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

2 دیدگاه

  1. عاشق آسمان بودم از بچگی شب‌ها خیلی به آسمان نگاه می کنم و فقط دوست داشتم تلسکوپی قوی یا هرچیز داشتم و آرزو میکنم قبل از مرگ داشته که هر چند در حد شعورم چیزهایی بیاموزم و من این برنامه را تازه اختراع کردم یعنی یافتم و امید دارم می دانم چیزی گیرم نمی آید ولی آمید هم خوب است بقل دوستی می‌گفت که زندگی در رویا خوشتر است حالا من نمیدانم دورست یا اشتباه این سخن دوستم را اما من میگویم امید داشتن بهتر از ناامیدی هست ممنونم