بیگ بنگ: گروهی از ستاره شناسان می گویند که منشأ حیات بر روی زمین، فراتر از کهکشان راه شیری است. آنها از طریق شبیه سازی های کامپیوتری کشف کردند که تا نیمی از اتم های کشف شده در کهکشان راه شیری (و بدنمان) دارای منشأ فراکهکشانی هستند.

 به گزارش بیگ بنگ، وقتی “موبی” ترانه ای در مورد این خواند که انسان ها از ستاره ها تشکیل شده اند، منظور او فقط جملات شاعرانه نبود. اگرچه ایده ی او نیز قطعأ این نبود، زیرا این نظریه به مدت چندین دهه برقرار است. ظاهرأ همان اتم های موجود در بدن انسان در اجرام کیهانی نیز یافت شده اند. یک مطالعۀ جدید که در یادداشت های ماهانه انجمن نجوم سلطنتی” منتشر شده این قضیه را تأیید می کند و در واقع این فرضیه را کمی فراتر پیش می برد. ما نه تنها از ستارگان تشکیل شده ایم، بلکه تقریبأ نیمی از اتم هایی که بدن مان را تشکیل داده اند احتمالأ در خارج از کهکشان راه شیری شکل گرفته اند.

محققان به رهبری دنیل آنجلز-آلکازار از دانشگاه شمال غربی اوانستون، ایلینوی، گفت که اتم های بین کهکشانی بدن انسان، متعلق به فراتر از کهکشان راه شیری هستند که از طریق بادهای بین کهکشانیِ ناشی از انفجار ستاره ها، وارد منظومۀ شمسی شده اند. آنجلز-آلکازار به مجله گاردین گفت: «نکته تعجب آور این است که بادهای کهکشانی بیشتر از آنچه تصور می کنیم ماده ایجاد کرده اند.»

محققان با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری دریافتند که نیمی از مواد در کهکشان هایی که شبیه کهکشان راه شیری هستند، می توانند از کهکشان های همسایۀ کوچکتر تشکیل شده باشند. وقتی ابرنواخترها منفجر می شوند می شوند، تریلیون ها تن اتم را با چنان نیرویی پرتاب می کنند که این ابرنواخترها از گرانش کهکشان خود فرار کرده و در یک کهکشان ِ همسایۀ بزرگتر وارد می شوند.

شکل گیری حیات

ستاره شناسان همچنین دریافتند که هیدروژن و هلیوم این اتم های دور افتاده وقتی به منزل کهکشانی جدیدشان می رسند ستاره های جدیدی را شکل می دهند. عناصر سنگینتر – که با ابرنواخترهای در حال انفجار تشکیل شده اند – سیارات، دنباله دارها، شهاب سنگ ها و در نهایت حیات را ایجاد می کنند. آنجلز-آلکازار افزود: «از لحاظ تحقیق در زمینۀ تکامل کهکشان، نسبت به این نتایج خیلی متعجبیم».

در واقع، این مسئله یک چشم انداز تازه را درباره درک چگونگی تشکیل حیات جدید بر روی زمین ایجاد می کند. می دانیم که شرایط خاصی باعث آغاز حیات بر روی این سیاره شده است و حیات از ارگانیسم های تک سلولی به ارگانیسم های چند سلولی پیچیده تر فرگشت پیدا کرده است. هرچند، شبیه یک سوپ ابتدایی (بسیار کهن) است که دقیقأ یک ظرف محلی نبوده است. دنیل آنجلز-آلکازار، ستاره شناس در دانشگاه شمال غربی اوانستون، ایلینوی، گفت: «علم برای یافتن جایگاهمان در جهان خیلی سودمند است. ما تا حدی بازدید کنندگان یا مهاجران برون کهکشانی هستند.» از این نظر، یک موسیقیدان ِ پاپ دیگر درست می گفت: “ممکن است همگی ستاره هایی گمشده باشیم.”

ترجمه: سحر  الله وردی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: futurism.com

پاسخ دادن به e=mc^2 لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه

  1. البته نیمی از اتم های که بدن ما را تشکیل دادن از کهکشان های همسایه میتونن باشن که این باز در مقیاس کهکشانی زیاد دور نیست.تصور اینکه اتم ها یا کوارک های متفاوتی در کهکشان های دور دست تر باشند که با قوانین فیزیک هماهنگ نباشن خیلی شگفت انگیزه . دیگه داره خسته کننده میشه .چون با قوانین فیزیک داریم برای هر موضوعی یه دلیل منطقی پیدا میکنیم . و این نشون میده چقد ماشین وار هست دنیای ب ظاهر شگف انگیز ما . یه خورده دیگه تو علم پیشرفت کنیم میتونیم بیشتر اتفاقات طبیعی رو حتی پیش بینی کنیم و یا تغییر بدیم دقیقا مثل دسترسی به سورس یه نرم افزار.پیش بینی من از اینده اینه که ما انسانها یا به دست ماشین های که ساخته ایم و قدرت انتخاب دارن شکست میخوریم یا سو استفاده از حفره های که قوانین فیزیک دارن و ما در اینده به انها دست میابیم