بیگ بنگ: تلسکوپ فضایی هابل با این عکس از دو کهکشان NGC 4302 و NGC 4298، توانایی­ های تصویربرداری خود را در جشن تولد 27 سالگی اش به خوبی به رخ همگان کشید. در این عکس درخشش زیبا و غبار قهوه­ای رنگ این دو کهکشان به خوبی به نمایش در آمده است.

به گزارش بیگ بنگ، از زمان پرتاب تلسکوپ هابل در تاریخ 4 اردیبهشت 1369 (24 آوریل 1990)، این تلسکوپ را نمی­ توان چیزی کمتر از یک انقلاب در علم ستاره شناسی به حساب آورد. این تلسکوپ اولین وسیله­ ی دارای قابلیت گردش در نوع خودش بود و مدت 27 سال است که مشغول به کاوش در کیهان می ­باشد. ستاره­ شناسان و عموم مردم به اتفاق شاهد بودند که بشر در گذشته از موهبت چه وسیله ­ی مهم و کارآمدی محروم بوده است. علاوه بر به تصویر کشیدن زیبایی­ های کیهان، این تلسکوپ را می­ توان گنجینه­ ای در علم نجوم دانست که همیشه در خدمت اخترشناسان و دانشمندان بوده است.

ناسا و آژانس فضایی اروپا(ESA) تولد هابل را هر سال با یک تصویر شگفت­ انگیز جشن می­ گیرند. تصویر امسال یک جفت کهکشان مارپیچی با نام ­های NGC 4302 (که آنرا از لبه مشاهده می­ کنید) و NGC 4298 را نشان می ­دهد که هر دو در فاصله ­ی 55 میلیون سال نوری از زمین، در قسمت شمالی صورت فلکی گیسو واقع شده اند. این جفت کهکشان توسط اخترشناس “ویلیام هرشل” در سال 1784 میلادی کشف شد. می­ توان گفت این دو کهکشان تشکیل دهندۀ قسمتی از خوشه­ ی کهکشانی دوشیزه(VIRGO) می­باشد که این خوشه تعداد تقریبی 2000 کهکشان را در بر می­گیرد.

کهکشان NGC 4302 که از لبه آنرا مشاهده می­ کنیم، اندکی از کهکشان راه­ شیری کوچکتر است. کهکشان دیگر حتی کوچکتر بوده و اندازه­ ای برابر نیمی از کهکشان ما را دارد. این کهکشان­ ها در نزدیک­ترین حالت خود، تنها 7000 سال نوری با یکدیگر فاصله دارند. این فاصلۀ بسیار نزدیک و نبودن هیچگونه واکنشی از نوع نیروی گرانش بین کهکشان ها، تعجب ستاره ­شناسان را برانگیخته است. تنها باریکه­ ای از گاز هیدروژن بین این دو کهکشان رد و بدل می­ شود(که در این تصویر مشخص نیست) و خبری از دنباله­ های طولانی و تغییر ساختار در این دو کهکشان وجود ندارد. زوم درون این دو کهکشان را در ویدئوی زیر مشاهده کنید:

ستاره ­شناسان موفق به مشاهده دنباله­ هایی از جنس گاز شدند که از هر دو کهکشان جاری بوده و تقریبا در یک جهت معین و به دور از مرکز خوشه دوشیزه قرار داشتند. این دنباله­ ها این فرضیه را ارئه می­ کنند که این جفت ِ کهکشانی، به تازگی در این خوشه قرار گرفته­ اند و به سمت مرکز خوشه در حال ِ حرکت هستند. جایی که کهکشان مسیه 87، یکی از بزرگترین کهکشان های شناخته شده، در حرکت است. در این سفر، دو کهکشان مذکور در حال برخورد با گازهایی با دمای بالا هستند که همانند طوفانی قدرتمند، گازهای این کهکشان ها را به بیرون کشیده و دنباله­ ها را به وجود می­ آورند.

حتی پس از 27 سال فعالیت، هنوز تلسکوپ هابل تصاویر شگفت­ انگیزی از کیهان را برای ما گردآوری می ­کند و با وجود نزدیکتر شدن ِ زمان پرتاب همتایش “تلسکوپ جیمز وب”، هابل نه تنها از تلاش خود لحظه ­ای فرو نمی ­نشیند؛ بلکه با مشاهدات بیشتر خود، نشان داده است هنوز بسیاری از نقاط کیهان دست نخورده باقی مانده ­اند و باید مطالعه شوند. در واقع اخترشناسان مشتاق­اند از توانایی­ های هابل و همتایش جیمز وب به صورت همزمان استفاده کرده و علم ستاره­ شناسی را هر چه بیشتر  از قبل غنی کنند.

ترجمه: رضا کاظمی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: spacetelescope.org

پاسخ دادن به سپیده لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

5 دیدگاه

  1. سلام
    خیلی عالی و باشکوه،
    رشته من منجمنت هست ولی خیلی علاقمند علوم نجوم هستم. یه سوال داشتم علت روشن بودن بیش از هد مرکز کهکشان ها در چیست ؟
    ممنون میشم هرکه جواب بده
    نقیب اعتماد از کابل

  2. دیگه عکس های هابل اون حسی که قبلا منتقل میکردن رو نداره
    خیلی زیادی ادیت شده و مصنوعی شده و دیگه فرقی با یه نقاشی دیجیتال یا رندر ندارن