از شرکت Playtex که یک شرکت در زمینه تولید پوشاک زنانه است، برای ساخت لباس مناسب فضانوردان در شرایط جوی و دمای بالای ماه دعوت شد، این تصمیم جدالی جدی، اما مخفیانه در زمینه مد به راه انداخت. نیکولاس دمانچاوس سال ۲۰۱۱ در کتابش تحت عنوان «لباس فضانوردی» نوشت: مدیران ناسا Playtex را مجبور می‌کنند که تحت نظارت شرکت هوافضایی، هامیلتون استاندارد، که لباس پیشنهادی‌اش پذیرفته نشد، کار کنند. اما کارکنان Playtex به صورت پنهانی طراحی‌های هامیلتون استاندارد را دزدیدند و مجددا ارائه کردند که پذیرفته شد. از آن زمان تا به امروز طراحی لباس‌های فضانوردی ناسا به عهده بخش صنعتی Playtex است.

موشک عظیم ساترن V که برای ماموریت ماه در پرواز آپولو ۶ در سال ۱۹۶۸ استفاده شده بود، در طول پرواز از هم جدا شد و ناسا می‌دانست که انفجار سکوی پرتاب احتمالی، جدی است. در سال ۱۹۶۵، دو مهندس در آژانس مرکزی فضاپیمای با سرنشین در هوستن (مرکز فضایی جانسون امروزی) تخمین زدند که انفجار سوختی ساترن V. می‌تواند گلوله‌های انفجاری تا شعاع ۱۴۰۰ فوت و دمای ۲۵۰۰ درجه فارنهایت ایجاد کند. همچنین ذرات حاصل از انفجار تا شعاع ۳ مایلی می‌توانند پخش شوند. بر این اساس مهمانان ویژه ناسا در این مورد (آپولو ۱۱) در فاصله سه و نیم مایلی نشستند.

در یک فضای محدود، کوله پشتی فضانوردان بازوی تغییر موتور بالایی که در روشن شدن موتور و برگشتن به زمین نقش کلیدی دارد را می‌شکند. بخش کنترل هیچ راه حلی نداشت، اما فضانوردان سابقه طولانی درساختن راه حل‌های بداهه برای مشکلات دارند. آلدرین یک قلم نوک تیز از جیب لباس فضانوردی‌اش بیرون آورد. او در کتاب «خرابی باشکوه» خود نوشت: «من قلم را در بازوی کوچکی که کلید قطع کننده مدار باید باشد، گذاشتم و آن را به داخل هل دادم، مطمئن شدم که قطع کننده مدار نگه داشته شده است و به هر صورت از ماه خارج شدیم.»

کالینز تنهاترین در فضا

فضانورد مایکل کالینز در جریان فرود نیل آرمسترانگ و باز آلدرین روی ماه، یک شب زنده‌داری را روی مدار ماه تجربه می‌کرد؛ اما به‌گفته‌ی خودش در این مدت چندان احساس تنهایی نکرد. او می‌گوید نیم قرن است که در حال پاسخ دادن به سوالات تکراری خبرنگاران است. او به این سؤال فکر می‌کند که: «آقای کالینز آیا شما تنهاترین مرد در تاریخِ تنهای این سیارۀ تنها پشت ماهِ تنها، در این مدارِ تنها بودید؟ آیا شما خیلی تنها نبودید؟» “کالینز” فضانورد فراموش شدۀ آپولو ۱۱ است؛ کسی که نزدیک به ۹۶ کیلومتر بالاتر از سطح ماه در ماژول فرماندهی آپولو در انتظار بازگشت تنها همسفرانش یعنی نیل و باز بود. او به زمان تنهایی خود روی این بخش از فضاپیما که کلمبیا نامیده می‌شد، توجهی نداشت. کالینز دراین‌باره می‌گوید: من یک قلمرو کوچک و زیبا داشتم. همه‌ی آن مال من بود. من امپراطور و کاپیتان آن بودم و این کاملا راحت بود. من حتی قهوه‌ی گرم هم داشتم.

آلدرین و آرمسترانگ بارهای اضافی را بر ماه جا گذاشتند

وقتی شما سوخت کافی برای بازگشت ندارید پس هیچ بار اضافه‌ای نباید با خود بردارید. براساس کاتالوگ «اشیاء انسانی بر روی ماه» ناسا، کسانی که روی ماه قدم زدند، کیسه استفراغ، دو جمع کننده ادرار و یک «دستگاه جمع آوری مدفوع»، به همراه قطعات با ارزشی مثل آزمایشات زمین لرزه‌ای و یک «صفحه یادبود» سیلیکونی که پیام‌های خیرخواهانه‌ای از ۷۳ ملت در سراسر جهان بر روی آن حک شده بود، را روی ماه گذاشتند. بر اساس گزارش ناسا از مجموع ۶ ماموریت آپولو، ۹۶ کیسه از ضایعات انسانی بر ماه جا مانده است.

هدف این کار حفاظت زمین از میکروب‌های ماه بود، اگرچه دانشمندان بطور جدی بر وجود حیات روی ماه شک داشتند. با این حال بعد از بازگشت خدمه آپولو ۱۱ از ماه، ۳ هفته اول در فضاپیمای متحرک USS Hornet و سپس در Pearl Harbor قرنطینه شدند. ریچارد نیکسون با فضانوردان که صورت هایشان از پشت شیشه اتاق قرنطینه معلوم می‌شود، عکس گرفته است. کالینز در مصاحبه اخیرش بیان کرد: «این فرایند کمی شرم‌آور بود، زیرا هر میکروب خطرناک به محض باز کردن دریچه از بین می‌رود.»

رئیس جمهور نیکسون برای پایان فاجعه‌بار آپولو ۱۱ آماده بود

دو روز قبل از فرود روی ماه ویلیام سفیر، نویسنده سخنرانی‌های نیکسون، بیانیه‌ای برای رئیس جمهور نوشت تا در صورت مرگ آرمسترانگ و آلدرین بیان کند. به طرز عجیبی، از متن سخنرانی اینگونه تصور می‌شد که فضانوردان در حین بلند شدن یا فرود آمدن روی ماه نمردند، بلکه در سطح ماه گرفتار شده اند. در متن نوشته شده بود: «این مردان شجاع، نیل آرمسترنگ و ادوین آلدرین می‌دانستند که امیدی در بازگشت نیست، اما امید در فداکاری هایشان وجود دارد.»

پرچم آمریکا در ماموریت آپولو 11 سقوط کرده است!

مدارگردها، به وضوح سایه پرچم‌ها به همراه دیگر اشیاء جا مانده از آپولو را می‌بینند که ثابت می‌کند پرچم‌ها بصورت عمود قرار گرفته‌اند. به استثنای پرچمی که آرمسترانگ و آلدرین در ماموریت آپولو 11 نصب کردند. کالینز که در مدار ماه بود گفت: «من دیدم که پرچم بعد از اینکه شتاب ناشی از موشک به آن برخورد کرد، روی سطح ماه افتاد.»