بیگ بنگ: محققان ناسا با استفاده از تصاویر داده های فضاپیمای افق‌های نو یک روز کامل پلوتو و بزرگترین قمرش شارون را به نمایش گذاشتند، این تصاویر تیر ماه گذشته در هنگام عبور این فضاپیما از کنار پلوتو ثبت شدند.
به گزارش بیگ بنگ، شارون و پلوتو هر دو در دام جزر و مدی یکدیگر اسیر شده‌اند، به بیانی دیگر جهت یکی از نیمکرههای کارون همواره به سمت یکی از نیمکرههای پلوتو قفل شده‌است، از این رو طول روزهای این دو برابر است. یک چرخش سیستم پلوتو-شارون ۶.۴ روز زمینی به طول می‌انجامد. در نتیجه پرواز نزدیک‌گذر تنها توانست یک وجه از این سیستم دوگانه را آشکار سازد، اما در عین حال موفق شد توالی حرکت مداری این دو جرم کیهانی را به ثبت برساند. افق‌های نو مدت‌ها پیش از رسیدن به نزدیک‌ترین فاصله‌اش تا این سیستم عکسبرداری را آغاز کرد و توانست امکان مشاهده کامل این سیستم دوتایی را از دور فراهم آورد.
افق‌های نو با استفاده از سیستم عکسبرداری لوری(LORRI) و دوربین عکسبرداری چند طیفی رالف خود توانست در هفتم جولای از فاصله هشت میلیون کیلومتری و در ۱۳ جولای از فاصله ۶۴۵ هزار کیلومتری از این اجرام عکسبرداری کند. این فضاپیما در چهاردهم جولای به نزدیک‌ترین فاصله خود یعنی ۱۲۵۰۰ کیلومتری از سطح سیاره کوتوله رسید. در طول حرکت در این مسیر بود که فضاپیما توانست کل یک روز سیستم دوتایی شارون-پلوتو را مشاهده کرده و توالی آن را به ثبت برساند.
پلوتو با قطر متوسط ۲۳۶۸ کیلومتر، از ماه زمین با قطر ۳۴۷۶ کیلومتر کوچک تر است و به علت دوری بسیار زیاد از خورشید دنیای بسیار سردی است. میانگین دمای هوا در سطح پلوتو منفی ۲۲۹ درجه سانتی گراد است؛ دمایی که گاز نیتروژن هم در چنین سرمایی به مایع تبدیل می شود. پلوتو هر شش روز و ۹ ساعت و ۱۷ دقیقه و ۳۶ ثانیه یکبار به دور خود و هر ۲۴۷٫۶۸ سال زمینی یکبار به دور خورشید می چرخد. به عبارت دیگر این خرده سیاره از زمان کشفش در ۲۹ بهمن ۱۳۰۸ توسط کلاید تومبا تا به امروز هنوز یک دور به گرد خورشید نچرخیده است.
شارون نیز با قطر ۱۲۰۸ کیلومتر بزرگترین قمر پلوتو است که در سال ۱۹۷۸ میلادی کشف شد و فاصله این قمر تا پلوتو در مدار ۱۸ هزار کیلومتری آن است. پلوتو و شارون همچون زمین و ماه به گرد یک نقطه ی گرانش مرکزی می چرخند، به گونه ای که چرخششان همانند لنگش به نظر می آید. به دلیل اینکه جرم شارون ۱.۱۲ (یک دوازدهم) جرم پلوتو است، مرکز جرم آنها در نقطه ای بیرون از شعاع پلوتو جای گرفته و همین باعث ِ رقص گرانشی آنها شده است.
فضاپیمای افق های نو که برای نخستین بار از این اجرام دوردست تصویربرداری کرده، در حال حاضر در فاصله پنج میلیارد کیلومتری زمین قرار داشته و همه سیستم‌های آن در سلامت کامل به کار مشغول هستند. دریافت اطلاعات کامل آن از پلوتو، شش ماه طول می کشد. این فضاپیما هم اکنون در حال پرواز به سمت جرمی در کمربند کویپر هست که در سال ۲۰۱۹ به آن می رسد.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع: Pluto , Charon , newhorizons , news.discovery
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=39867
(۱۱ نفر , میانگین : ۵,۰۰ از ۵)
