بیگ بنگ: یکی از مهمترین فضاپیماهای تاریخ ناسا تا ساعاتی دیگر به فضا پرتاب می شود تا در ماموریتی سیارکی را مورد تجزیه قرار دهد و نمونه ای از آن را به زمین بیاورد. این ماموریت به دانشمندان کمک می کند تا در مورد چگونگی تشکیل منظومه شمسی و سیارات و چگونگی آغاز حیات مطالعه کنند. همچنین دانش ما را در مورد سیارک هایی که احتمال برخورد به زمین دارند، تقویت کند.
به گزارش بیگ بنگ، این فضاپیمای ۲۱۰۰ کیلوگرمی که OSIRIS-REx نام دارد از پنل های خورشیدی جهت تامین انرژی باتری خود استفاده می کند. طبق برنامه این کاوشگر فضایی در روز هشتم سپتامبر( ۱۸ شهریور) ساعت ۷:۵ دقیقه به وقت شرق آمریکا از پایگاه فضایی ‘کیپ کاناورال’ در فلوریدا توسط موشک ‘Atlas V 411’ به فضا پرتاب می شود و پس از سفری دو ساله در سال ۲۰۱۸ به سیارک هدف خود بنام بنو(Bennu) می رسد.
وقتی این فضاپیما به سیارک بنو برسد، به مدت یک سال آن را مورد بررسی دقیق قرار خواهد داد و اقدام به نقشه برداری سیارک می نماید. این کار با استفاده از طیف سنج و سیگنالهای رادیویی صورت می گیرد. اما بخش هیجان انگیزتر این مأموریت مربوط به نمونه برداری از این سیارک با استفاده از بازوی روباتیک می باشد.
در این ماموریت، به منظور مشخص کردن ویژگی های این سیارک و قرار دادن پایگاه های نمونه برداری خود، فضاپیما با استفاده از بازوی روباتیکش حدود ۶۰ تا دو هزار گرم از مواد سطحی این سیارک را جمع آوری می کند و این نمونه ها را در سال ۲۰۲۳ از طریق یک کپسول که قابلیت جدا شدن دارد، به زمین باز می گرداند. گفتنی است محموله فوق در کپسول های چتردار به سمت زمین پرتاب شده و در صحرای ایالت یوتا فرود خواهد آمد.
سیارک بنو در مدار ۰.۸ تا ۱.۶ واحد نجومی(Au) از خورشید در فضا حرکت می کند.(هر واحد نجومی معادل یک بار فاصله زمین تا خورشید است) دانشمندان قطر استوایی این سیارک را حدود ۵۰۰ متر عنوان کردند که با سرعت ۱۰۱ کیلومتر در ساعت هر شش سال یک بار به دور خورشید می چرخد. این سیارک، کربنی و صخره ای و یکی از سیارک‌های آپولو است که کشف آن توسط پروژهٔ «لینیر» بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین لینکلن(LINEAR) در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ صورت گرفت.
محققان معتقدند این سنگ فضایی، بقایای ۴.۵ میلیارد ساله ای از ابتدای پیدایش منظومه شمسی و مبدأ پیدایش حیات را در خود دارد. به همین دلیل هدف اصلی این ماموریت، کسب اطلاعات دقیق تر از تاریخچه شکل گیری منظومه شمسی، بررسی وجود مواد ارگانیک احتمالی، و بدست آوردن مواد سازنده بلوک های اولیه حیات( DNA ، RNA) و کشف منشاء حیات بر روی زمین خواهد بود. وقتی در سال ۲۰۲۳ نمونه ها به زمین رسید، محققان ناسا آنالیزهایی بر روی این نمونه انجام می دهند، بررسی ها به دانشمندان در کشف نشانه هایی از اسیدهای آمینه به عنوان واحدهای سازنده حیات کمک خواهند کرد. بدین ترتیب حداقل بخشی از معماهای پیدایش حیات بر روی زمین حل خواهد شد. جزئیات بیشتر این ماموریت را در ویدئوی زیر مشاهده کنید:
همچنین، کاوشگر OSIRIS-REx پدیده ای به نام «اثر یارکوفسکی» را در سیارک هایی به بزرگی بنو مورد مطالعه قرار خواهد داد. اثر یارکوفسکی، نیرویی است که هنگام جذب نور خورشید روی سیارک عمل می کند و سپس به صورت گرما به فضا می تابد. این اثر همانند یک رانشگر کوچک عمل می کند و به طور مداوم مسیر سیارک را تغییر می دهد. به گفته محققان ناسا این سیارک در سال ۲۱۳۵ از بین سیاره زمین و ماه عبور خواهد کرد، در واقع احتمال برخورد سیارک بنو با زمین، یک به ۲۵۰۰ است و دقیقا به همین دلیل ناسا در نظر دارد تا حرکت این سیارک را نیز مورد بررسی دقیق قرار دهد.
سایت علمی بیگ بنگ / منابع بیشتر: spaceflightnow , newatlas.com , NASA , space.com
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=55498
(۹ نفر , میانگین : ۵,۰۰ از ۵)
همین الان هم جذابیت های خاص خودش رو داره 🙂
گاهی آرزو دارم حداقل ۱۵۰سال دیگه متولد می شدم تا شاهد سفرهای به مراتب هیجان انگیزتر به فضا باشم،سفرهای که انسان دست و پا بسته نیست برا انجام ماموریت ها،ربات ها قدرتمندتر،و طول سفرها بیشتر در عین حال صرف زمان کمتر،و مقصدها دوردست تر..امکان تردد بین سیارات منظومه عادی باشه،و انسان دست به اکتشاف و برداشت منابع در اعماق تاریک و سرد این سیارات بزنه،بشه با همین تلسکوپ های عادی ساخته ها و تاسیسات بشر رو برروی ماه،مریخ،ناهید،اقمار مشتری و….. دید و انسان های خیلی خیلی بیشتری در صف انتظار برای سفرهای فضایی باشند و بطور کل یک تمدن بین سیاره ای تمام عیار…
و درحالی که همه این موارد عادی محسوب میشه نوک پیکان رویاها رو بسمت سایر سیستم های خورشیدی و سفر درون کهکشانی بچرخونیم و یک روز صبح مثل الان خبر سفر کاوشگری به سمت یک سیاره یا سیارک خارج از منظومه شمسی رو بخونیم..
به امید رسیدن به پاسخ ها و مناظر به مراتب نفس گیر تر 🙂
شما میگی ۱۵۰ سال
من میگم کاش از ازل تا ابد می بودم که همه چیز رو می فهمیدم و می دونستم.