مارس ۵۰۰ یکی از چند آزمایشی است که در جهان برای آمادگی سفر به مریخ است که سازمان فضایی روسیه امید دارد در حدود ۲۵ سال دیگر به سوی آن فضانورد بفرستد.
این پروژه با این امید ایجاد شد که این ماموریت مجازی به مریخ به روانشناسان کمک کند تا تاثیرات روانشناختی یک ماموریت واقعی به مریخ را بفهمند.
شش خدمه مارس ۵۰۰ در ۵۲۰ روز کنار هم بودند و ماراتن تنهایی را با هم طی میکردند. گروه ابتدا از راه مباحثه به این نتیجه رسید که هیچ زنی همراه نباشد ـ یک ضربه به آنهایی که امید داشتند نتایج تحقیق در مورد تنش جنسی را ببینند ـ سفر داخل مجموعهای از لولههای آهنی به هم پیوسته انجام گرفت که در یک مکان تحقیقی محلی در نزدیکی مسکو قرار گرفته بود و هر شرکتکننده سه میلیون روبل (حدود ۱۰۰ هزار دلار) دریافت کرد.
یافتههای علمی درباره مسائل روانشناختی مسافران سفر مجازی به مریخ در قالب پروژه مارس ۵۰۰ بتدریج اعلام میشود. بعد از اتمام پروژه در سال گذشته که این خدمه در برابر دوربینهای تلویزیونی و خبرنگاران با لبخند از سفینه مجازیشان بیرون آمدند، همه به موفقیتآمیز بودن این پروژه اشاره کردند و بررسی یافتههای روان شناختی به فرصتی دیگر موکول شد.
چهار روز بعد از اتمام پروژه یک روانشناس روسی فاش کرد این سفر برای شش مردی که در یک فضای نهچندان راحت و بسیار کوچک مجبور به زندگی با هم بودند، همیشه مشکل نبوده است. در شرایطی که مسئول این پروژه بلافاصله بعد از اتمام پروژه گفته بود هیچ کدام از این شش نفر به بیماری یا مسالهای جسمی مبتلا نشد، گفتههای سوفوروف، روانشناس روسی این پروژه، برای بسیاری از روانشناسان سازمانهای فضایی و مسئولان آن شگفتانگیز و بهتآور بود. به گفته او در طول این ماموریت، برخی خدمه به کسانی که وظایف بیشتر و مهمتری را عهدهدار میشدند و پیامهای بیشتری از افراد محبوب زندگیشان دریافت میکردند، حسادت میکردند.
این مشکل مشابه آن چیزی است که سربازان جوان در ماههای نخست دور از خانهشان تجربه میکنند. آنها در طول ۵۲۰ روزی که در سفینه مجازیشان قرار داشتند به دلیل همین احساس برخی اوقات عصبی میشدند.
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=603
بهترین مطلب هارو توی سایت شما واسه کنفرانس دانشگاهم پیدا کردم عععععععععععععالین………………….مغسی موسیو