بیگ بنگ: با وجود خورشید و ستاره های نورانی دیگر، فضا پر از نور است، پس چرا ما همیشه آن را تاریک و سیاه رنگ می بینیم؟ جّو زمین به علت ترکیب مولکول‌های تشکیل دهنده‌اش بخش آبی از طیف نور خورشید را بیشتر پخش میکند و همین امر موجب میشود آسمان در طول روز به رنگ آبی و بسیار روشن دیده شود. از طرف دیگر شدت نور خورشید به حدی است که پخش‌شدگی زیاد این نور در جّو موجب رنگ باختن ستاره‌های کم‌نور در برابر نور خورشید میشود.
نمایی از حلقه های زحل در مقابل سیاهی و تاریکی فضا. اعتبار عکس: موسسه علوم NASA / JPL
بر روی زمین، این پدیده دلیل آبی بودن آسمان و سفیدی ابرها است. هر کدام از این ها رنگ منحصربفرد خود را دارند و آن هم به دلیل نحوه پراکنده شدن و بازتاب نور توسط مولکول های موجود در هوا است. این پدیده در فضا رخ نمیدهد زیرا فضا یک خلا کامل است و تنها چیزی که می تواند بدون واسطه از آن عبور کند نور است. نور به طور طبیعی مسیری مستقیم را طی می کند، بنابراین اگر بوسیله جرم هایی مانند سیاره ها و قمرها بازتابانده نشود به سادگی توسط فضا “جذب” میشود. البته در اینجا جذب شدن بدین معناست که به سوی چشم های ما بازتابانده نمی شود.
این مساله همچنین توضیح می دهد که چرا میتوانیم سحابی ها که باید توده های گاز غیرقابل رویت باشند را ببینیم. ما نمی توانیم هوایی که در جلوی مان قرار دارد را ببینیم، درست است؟ دلیل این قضیه این است که در سحابی ها و کهکشان ها، گازها و گرد و غبار نور ستارگان نزدیک آن ها را بازتاب می دهند بنابراین آنها برای ما قابل رویت میشوند. البته اگر به یک سحابی وارد شوید گازها مانند زمانی که از آن فاصله دارید دیده نمی شوند.
تاریکی نشان دهنده نبود نور نیست. فضا پر از نور ستارگانی مانند خورشید است، ولی از آن جایی که چشم مسیر حرکت نور را نمی بیند و در فضا هیچ چیز، حتی مولکول های هوا هم وجود ندارد و خلا حاکم مطلق است، نور بازتاب نمی کند و در نتیجه ما فضا را تاریک و سیاه می بینیم. در پایان، فضا برای ادراک ما سیاه است، زیرا سحابی های اندکی وجود دارند که می توانند مانند اتمسفر ما بر روی زمین نور را پراکنده کنند یا بازتاب دهند. به این دلیل که نور در خطی مستقیم حرکت می کند به نظر میرسد که توسط خلا و فضای تهی جذب می شود در غیر اینصورت فضا شبیه به آسمان زمین به نظر می رسید.
مطالعه بیشتر در : universetoday
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=7712
(۷۷ نفر , میانگین : ۴,۴۴ از ۵)
من در یک مستند دیدم که نور به شکل موح حرکت میکند نه به شکل خطی
یه سوال دارم و الان درگیرم کرده و اونم اینکه ما وقتی از زمین خودمون به آسمون نگا میکنیم ستاره های زیادی میبینیم و حتی هاله ای از کهکشانو ولی ناسا وقتی از مریخ یا ماه چیزی می‌فرسته اگه به قسمت بیرونی و دورشو نگاه کنیم همه جا سیاه و حتی یه ستاره هم دیده نمیشه برام این جالبه
اگر میشه کم خلصه تر بنوسید با تشکر
ولی خب چرا سیاه میبینیم چرا بیرنگ نیست؟
خواب رو از من گرفتی عجب سوالی
متشکرم از توضیح خوبتون
سلام ، یه سوال دارم ماده تاریک باعث میشه ما فضا رو تاریک وسیاه ببینیم؟
خیر تنها دلیل نام گذاری ماده تاریک و انرژی تاریک به این دلیل بوده که ما نمی توانیم آنها را ببینیم شاید گرانش ماده‌ی تاریک در حرکت نور تاثیر بگذارد اما باعث نمی شود آنرا نتوانیم ببینیم.
با سلام خوبین اقا من دیگه رد دادم نمیدونم چی بگم اخه چرااااااااااااا مثلا بریم از یه اتم شروع کنیم حالا من دقیق نمیدونم این اتم میره میرسه به ملکول ملکول میرسه تا مواد تشکیل دهنده انسان میره خونه منطقه روستا شهر کشور قاره کره زمین منظومه شمسی کهکشان راه شیری و تاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا دیگه اون تاریکیه اخه چیه اینا دلیل بزرگی چیه خب بالا خره هر شروعی یه پایانی داره پایان این سیاهی چیه اخرش باید برسه به یه دیوار یا نه کل این عظمتهم شاید یه ملکول دیگه ای توی بدن یه جان داریه نمیدونم خلاصه من راضیم بمیرم ولی اینارو برا یه لحظه درک کنم عظمت خدا بیکرانه
چرا هرچیزی باید یه پایانی داشته باشه؟ میتونی واسه بزرگترین فضای نمونه ای حد و مرز قائل شی؟اگه مرز بزاری میتونی بزرگترشم تصور کنی پس بزرگترین نمیشه
از کجا مطمئنی خدایی وجود داره؟!
اتفاقاً اگه به بی حد و مرزی دنیا فکر کنی، شاید ناخوداگاه متوجه بشی که چقدر مزخرف می تونه باشه این عظمت، چونکه مثل این میمونه ماها تو این زمین زندانی هستیم و درگیر امور روزمره و از بالا سرمون هیچ خبری نداریم و نمی تونیم درکش کنیم، بعد از مرگ هم به نیستی می ریم، همون طور قبل از اینکه به دنیا بیایم تو نیستی یودیم و وجود نداشتیم
۹۳ میلیارد سال نوری طول جهان(نور در هر ثانیه ۳۰۰۰۰۰کیلومتر حرکت میکنه)
در ویدیوی که از ناسا برطبق نظریه انیشتین ساخته شده نشون میده که میلیارد ها کهکشان که از میلیارد ها منظومه درست شده درون فضایی کروی احاطه شدن و باز تعداد زیادی از این کره ها دور هم جمع شدن که شبیه تار بهم بافته شده عنکبوت میمونه
اینجاست که میفهمیم این شکوه و عظمت پایانی نداره و ما انسان ها حتی یک اتم در این فضا بیکران به حساب نمیایم
من خودم الان بعداز دیدن ویدیوش دچار بحران هویت شدم! 🙂
نمیدونم منظورم رو تونستم برسونم یا نه ولی سوال اصلی من اینه ک کهکشان ها و تمام ستارگان همه در این فضای سیاه رنگ قرار گرفته اند و همه معلق هستند سوال من اینه ک حجم خوده این بک گراند خاموشه فضا همه کهکشان ها رو در دل خودش جا داده چقدره؟؟؟؟؟؟؟؟ آیا خوده همین فضای خاموش و سیاه رنگ خودش در دل چیزی یا فضایی دیگه قرار گرفته؟؟؟؟ ممنون میشم اگر دوستان یا ادنین سایت اطلاعاتی داره بهم بگه
این سوال تمام انسانهای روی کره زمینه.بمن اگ بگن امروز بمیری میتونی این رو درک کنی حاضرم بمیرم.اما میترسم بمیریم و باز هم درک نکنیم که واقعا انتها کجاست
سوال منه این
من ی سوال همیشه ذهنمو درگیر کرده اگر دوستان اطلاعاتی دارن لطفا بهم بگن
سوالم اینکه که تمام این کهکشان ها و ستارگان و سیاره هادر همین فضای سیاه رنگ فضا معلق هستند خب یوال من اینه که حجم و وسط همین فضای سیاه رنگ ک کهکشان ها رو در دل خودش جا داده چقدره؟؟؟؟ تا کجا امتداد داره؟ آیا جایی تموم میشه؟؟؟؟ آیا خوده این هم در دل چیزه دیگری قرار گرفته؟؟؟؟؟؟
سلام
چون دانشمندان فضا رو به صورت سطح یک بادکنک تصور می کنند هیج مرکزی نمی توان برای آن قائل شد و خود فضا هم حد و انتهایی داره ولی اونقدر سرعت انبساط جهان زیاده که حتی با سرعت نور هم نمی توان به آن رسید بنابر این نهایت فضا رو نمی شه دید
جالب بود
ولی سوال اینجاست که در اذهان ما زمانی تاریکی و سیاهی به وجود میاد که نور به آن قسمت نرسه خوب حالا فرض کنیم خورشید و تمام ستاره ها خاموش باشند خوب اون موقع تاریکیه مطلق بوجود میاد ینی نوری بوده که به فضا نرسیده تاریکش کرده فضا جنسش سیاهه
عجیبه
It’s the best.My favorit system is astronomy.I want choose it for my system collegiate after the doctoral.Good bye
خیلی قشنگ بود
رد مورد تاریکی شب هم بنویسید
Kheily jalb bod
باسلام.
خیلی جالب بود.همیشه برام سئوال بودکه چراآسمان درروزسفیداست وچرافضاراسیاه میبینیم.
باتشکرفراوان