بیگ بنگ: نتایج بررسی‌های جدید نشان می‌دهند کهکشان راه شیری به واسطه نیروی بزرگ و نامرئی با سرعت دو میلیون کیلومتر بر ساعت رانده می‌شود.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از همشهری، محققان از پیش می‌دانستند که کهکشان راه شیری طی ۳۰ سال گذشته با سرعتی نسبی در حرکت است، اما دلیل آن را نمی‌دانستند. اکنون منطقه خالی را دقیقا در جهت مخالف کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند که کهکشان را به جلو می‌راند. به گفته اخترشناسان موسسه هونولولو این پدیده درست مانند بازی طناب‌کشی است، اگر در یک سر طناب تعداد افراد بیشتری حاضر باشند، جریان به سوی آنها و بر خلاف جهت ضعیف‌تر خواهد بود.
در این شرایط، همه چیر در حرکت است: زمین در حرکت است، هم در مدار خود و هم در مدار خورشید. خورشید و مابقی سامانه خورشیدی در مدار مرکز کهکشان راه شیری در حرکتند و کهکشان راه شیری در کنار دیگر کهکشانهای ابرخوشه لانیکیا با سرعت دو میلیون کیلومتر بر ساعت در میان فضا در حرکت است. اما این سفری بی‌هدف نیست. محققان از گذشته‌ها بر این باور بودند که کهکشان راه شیری جذب منطقه‌ای مملو از ده‌ها خوشه کهکشانی در فاصله ۷۵۰ میلیون سال نوری به نام تمرکز شپلی یا جاذب شپلی شده است.
به گفته محققان کهکشان‌ها معمولا به واسطه انبساط جهان در حال دور شدن از یکدیگر هستند، با این همه هر یک از کهکشان‌ها از سوی همسایه‌های خود کشش‌های گرانشی را احساس می‌کنند که آنها را از مسیر منحرف می‌کند، یعنی از بخش متراکم به بخش کم تراکم رانده می‌شوند. محققان با استفاده از تلسکوپ‌های قدرتمند توانستند نقشه‌ای سه‌بعدی را از این جریان کهکشانی ایجاد کنند. کهکشانی مانند راه شیری روندی از توزیع ماده را دنبال می‌کنند، از این رو به نظر می‌آید در حال دورشدن از مناطق خالی جهان و حرکت به سمت مناطق متراکم‌تر باشد. محققان با نقشه‌برداری از این جریان توانستند دفع‌کننده دوقطبی را کشف کنند.
به گفته محققان آنچه کشف کرده‌اند الگوی جریانی شبیه به جریان آب بوده است که توسط نیروی گرانش به سمت پایین در جریان است و این جریان در منطقه‌ای به نام دفع‌کننده دوقطبی متوقف می‌شود. کهکشانهای درخشان به شدت سنگین و متراکم هستند و همین کشش جاذب شپلی را ایجاد می‌کند. اکنون محققان به این نتیجه رسیده‌اند که کهکشان راه شیری تنها کشیده نمی‌شود، بیلکه از سوی فضای خالی که در پشت کهکشان قرار گرفته، نیروی رانشی با قدرتی مشابه کشش دریافت شده از جاذب شپلی دریافت می‌کند.
از آنجایی که دافع دوقطبی از تراکم پایینی برخوردار است، و در فضای خالی آن تنها چند کهکشان قرار گرفته‌اند، این منطقه خالی مانند یک منبع رانشی عمل می‌کند. جهان مملو از جاذب‌ها و دافع‌ها است اما درخشش جاذب‌ها ردیابی آنها را ساده‌تر ساخته است. دافع‌ها اما همواره تاریک هستند از این رو به شکل حفره‌ای خالی دیده می‌شوند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Astronomy منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: CNN
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=62074
(۲۰ نفر , میانگین : ۴,۶۵ از ۵)
خب توی نقطه دفع کننده ی دو قطبی کهکشان ها فاصله شونو همچنان حفظ می‌کنن یا اینکه نزدیک میشنو فشرده میشن؟
چرا دافع ها تاریک هستند؟ مگه سیاه چاله ها به داخل جذب نمی کنند؟
با سلام به شما دوست عزیز
فکر می کنم شما اشتباه معنا را درک کردید مقاله رو با دقت بیشتر بخوانید
“از آنجایی که دافع دوقطبی از تراکم پایینی برخوردار است، و در فضای خالی آن تنها چند کهکشان قرار گرفته‌اند، این منطقه خالی مانند یک منبع رانشی عمل می‌کند.”
منظور کشش ناچیزی است که از سمت این محیط با کهکشانهای کم و تاریک در برابر کشش قوی منطقه با کهکشانهای پرنور تر و در نتیجه با گرانش بیشتر است که در
سپاس سعی میکنم دقیقتر بخوانم