بیگ بنگ: محققان “مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین”(CFA) در مطالعه اخیرشان موفق به شناسایی یک سیاهچاله کلان جرم در حرکت شده‌اند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، مدت‌هاست که دانشمندان این نظریه را مطرح کرده‌اند که سیاهچاله‌های کلان جرم میتوانند در فضا پرسه بزنند اما شناسایی آنها دشوار است. اکنون محققان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین یک سیاهچاله کلان جرم در حال حرکت را شناسایی کردند.
“دومینیک پس” اخترشناس مرکز اخترفیزیک و سرپرست این مطالعه گفت: ما انتظار نداریم که اکثر سیاهچاله‌های کلان جرم در حال حرکت باشند. آنها معمولا تمایل دارند در یک مکان ثابت بمانند. آنها به قدری سنگین هستند که حرکت کردن برایشان دشوار است. در نظر بگیرید که حرکت دادن توپ بولینگ چقدر می‌تواند از حرکت دادن یک توپ فوتبال دشوارتر باشد.
پس و همکارانش در پنج سال گذشته با مقایسه سرعت سیاهچاله‌ها کلان جرم و کهکشان‌ها در تلاش بوده‌اند تا این اتفاق نادر را مشاهده کنند. طی این مطالعه محققان ابتدا ۱۰ کهکشان دور و چند سیاهچاله کلان جرم را بررسی کردند. آنها به طور خاص سیاهچاله‌هایی را که درون قرص‌های برافزایشی آنها آب وجود دارد را مطالعه کردند.
همانطور که مواد به دور سیاهچاله می‌چرخند، یک پرتوی لیزری مانند نور رادیویی به نام “میزر” تولید می‌کنند. پس گفت: پس از این مراحل ما آنها را با مجموعه‌ای از آنتن‌های رادیویی و با استفاده از روش معروف تداخل‌سنجی خط پایه بسیار طولانی(VLBI) مورد مطالعه قرار دادیم. این اندازه‌گیری‌ها میتوانند به اندازه‌گیری دقیق سرعت سیاهچاله کمک کنند.
این روش به محققان کمک کرد تا تشخیص دهند که از ۱۰ سیاهچاله کلان جرم ۹ مورد در حالت استراحت هستند، اما یکی از آنها با بقیه فرق می‌کرد و به نظر می‌رسید در حال حرکت است. این سیاهچاله در فاصله ۲۳۰ میلیون سال نوری از زمین واقع شده و در مرکز کهکشانی به نام J۰۴۳۷ + ۲۴۵۶ قرار دارد. جرم آن حدود سه میلیون برابر خورشید ما است.
محققان در ادامه با استفاده از مشاهدات رصدخانه‌های آرسیبو و تلسکوپ جمنای، یافته‌های اولیه خود را تأیید کردند. این سیاهچاله کلان جرم با سرعتی در حدود ۱۷۷ هزار کیلومتر بر ساعت در داخل کهکشان J۰۴۳۷ + ۲۴۵۶ در حال حرکت است. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله “Astrophysical” منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: phys.org
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=98482
(۲۰ نفر , میانگین : ۴,۹۰ از ۵)
سال های زیادیه که به سیاه چاله ها فکر میکنم و به نظرم من سیاه چاله ها اوایل تشکیل شدن ستاره هایی بسیار بزرگ بوده اند که توسط فعل و انفعالاتی با سرعتی نزدیک به نور به دور خود چرخیده اند و طی مرور زمان و گردششان به دور خود شعله هایشان خاموش و گردابی سیاه و تاریک اما همیشه چرخان تشکیل داده اند که برای مدت طولانی این گردش ادامه دارد و بقدری گرانش یا همان جاذبه دارند که میتوانند شعاعی بسیار بزرگ ایجاد کنند و تمام ستاره ها و منظومه های اطراف خود را به دور خودشان بچرخانند و برای رفع گرسنگی و ادامه چرخش از مواد آنها ببلعند و به اطراف خود پخش کنند و این گونه تا انتهای شعاع جایی که گرانششان کشش دارد کهکشانی شکل میگیرد (به مانند هم زدن مخلوطی از رنگ ها در سطلی از رنگ ) که در مرکز سطل سیاه چاله ای کوچک و چرخان ایجاد میشود . نمیدانم علمی باشد یا نه ولی این تصور بنده میباشد .