مغز مثل کامپیوتر صرفا به گردآوری و ذخیره اطلاعات نمی‌پردازد. نخست، اطلاعات در هیپوکامپ ذخیره می‌شود که ساختاری عمیق در مغز است، اما اطلاعات اینجا باقی نمی‌ماند. هروقت این اطلاعات بازیابی شود، مغز ما آن را از نو می‌نویسد و طی این مرحله، فرآیند ذخیره‌سازی دوباره تکرار می‌شود. در این زمان، اطلاعات بتدریج به قشر مخ منتقل می‌شود و از ناحیه‌ای که در آن یادگیری اولیه شکل گرفته است، جدا می‌شود. برای مثال، شما می‌دانید تهران، پایتخت ایران است، اما احتمالا به یاد نمی‌آورید چطور آن را یاد گرفته‌اید.
این پدیده، عامل اصلی فراموشی شناخته شده است که می‌تواند موجب شود از یاد برود چه حرفی درست است. حتی زمانی که به افراد دروغ گفته می‌شود، ممکن است بعدا به عنوان حرفی درست به خاطر آورده شود. اظهارنظری اشتباه از منبعی غیرمعتبر می‌تواند ماه‌ها بعد که خاطرات از ذخیره کوتاه‌مدت هیپوکامپی به ذخیره بلندمدت انتقال می‌یابد، معتبر شود، زیرا به همان صورتی که منبع خبر فراموش می‌شود پیام و تلویحات آن تقویت می‌شود.
همچنین یکی از کارکردهای مغز انسان این است که اطلاعات را متناسب با چارچوب‌های ذهنی ارائه دهد. ما گرایش داریم اخباری را به یاد بیاوریم که متناسب با جهان‌بینی‌مان باشد و اظهاراتی را که ناسازگار با آن باشد، نادیده بگیریم. شنوندگان اخبار در معرض پذیرش انتخابی و یادآوری اظهاراتی هستند، باورهایی را که آنها دارند دوباره تقویت کند. در مجموع، این دو مورد باعث می‌شود افراد از باورهای اشتباه خود دست برندارند و آنها را درست بدانند.
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=556
(۳۵ نفر , میانگین : ۴,۸۰ از ۵)
سلام .
مطلب زیبایی بود منظورم اینه که تا حالا با چنین موضوعی بر نخورده بودم .