بیگ بنگ: در اینجا نحوه ساخت یک کرمچاله کیهانی توضیح داده می‌شود که میتواند فضاپیما را به دورترین نقاط فضا ارسال کند: دو سیاهچاله باردار بردارید، آنها را پشت سر هم قرار دهید و دو ریسمان کیهانی میان ِ آنها ایجاد کنید. دو ریسمان را تا بینهایت بکِشید. با این کار، سیاهچاله قابل عبوری در اختیار خواهید داشت. هنوز گیج هستید؟
به گزارش بیگ بنگ، تیمی از اخترفیزیکدانان رویای تحقق بخشی به این راه حل را در ذهن می‌پرورانند. این کرمچاله میتواند مسافران را به بخش‌های دور جهان بفرستد. اخترفیزیکدان دانشگاه ایالتی اوهایو «پائول ساتر» در «Live Science» ایده‌های مفهومی خود را منتشر کرده است.
سیاهچاله باردار به سیاهچاله فرضی گفته می‌شود که دارای بار الکتریکی است و یک سیاهچاله در انتهای دیگر آن قرار دارد. سیاهچاله باردار میتواند در نقش یک کرمچاله ظاهر شود. اما قبل از اینکه تصمیم بگیرید به درون این کرمچاله بپرید باید بدانید که کرمچاله‌ها به طرز باورنکردنی ناپایدار هستند. برای اینکه اطمینان حاصل شود انتهای باردار بصورت منبسط باقی میماند، یک جفت حلقه کیهانی میتواند آنها را سر جای خود نگه دارد. متاسفانه، ریسمان‌های کیهانی نیز همدم سفر چندان خوبی نیستند.
ساتر افزود: «مطمئنم اصلا دوست ندارید با ریسمان‌های کیهانی روبرو شوید زیرا شما را بلافاصله به دو نیم تقسیم می کند؛ اما لازم نیست زیاد نگران باشید زیرا اصلا مطمئن نیستیم که آنها وجود دارند یا خیر. خوشبختانه، تاکنون یک مورد هم در جهان مشاهده نشده است.»
اگرچه وجود کرمچاله‌ها و ریسمان‌های کیهانی هنوز به اثبات نرسیده است، اما فیزیکدانان روسی اعلام کرده‌اند که میتوان با بررسی آثاری که در فضا-زمان بر جای میگذارند، شکل آنها را مورد اندازه‌گیری قرار داد. شوربختانه، این آثار یا امواج گرانشی میتوانند جرم سیاهچاله را تضعیف کرده و باعث فروپاشی آنها شوند. اما جای امیدواری است که کرمچاله برای زمان کافی به منظور فرستادن کسی یا چیزی پایدار باشد.
ترجمه: منصور نقی‌لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: futurism.com
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=87129
(۱۸ نفر , میانگین : ۴,۷۲ از ۵)
یعنی یک روز میشه کرمچال درست بشه. بعدش تلسکوپ مثلا جیمز وب واردش شد و به درون اندرومدا رسید و صدها عکس گرفت و دوباره برگرده.
وگرنه حتی اگر انسان به سرعتی چند برابر نور هم برسه بازم خیلی زمان بره که سفر میان ستاره ای داشته باشه.
همانگونه که می دانیم از نظر فیزیک بیشترین سرعت انتقال در فضا به سرعت نور محدود میشه، سرعت یک فوتون در فضا، ولی ایده و نظریه کرم چاله این موضوع رو به چالش می کشه .
در واقع فوتون یه ذره یا موج کم جرم (تقریبا بی جرم) است که سرعت انتقال آن در فضا زمان حدود ۳۰۰ هزار کیلومتر در ثانیه است به طوری که گذشت زمان در سرعت نور به صفر میرسه ولی چیزی که مهمه این است که هر جسمی که به سرعت نور برسه جرم اون به بی نهایت سیر میکنه به همین خاطر یک سیاه چاله با اینکه تقریباً ثابت است ولی نرخ گذشت زمان در اطراف اون بسیار کم است .
بنابراین به نظر من سرعت نور برای یک فوتون سرعت نور است ولی یک جسم کلان جرم با سرعت بسیار کمتر مسافت های بیشتری رو طی می کنه.
ایده کرم چاله از همین موضوع ناشی میشه، اگر تمدن های علمی آینده آنقدر پیشرفت کنه که بتوان یک سیاهچاله مصنوعی ایجاد کرد امکان شکافت فضا زمان و ایجاد کرم چاله های پایدار وجود خواهد داشت.
با تشکر از سایت بیگ بنگ👍👌
بسیار ممنون … مطمئنم روزی از این پدیده فیزیک در تمدن دوره کهکشانی استفاده خواهد شد.