منظومه زیبای خورشیدی ما دوران میانسالی‌اش را آغاز کرده و انسان، حدود پنج میلیارد سال دیگر مهمان این ستاره سخاوتمند و زیبا خواهد بود. ولی دانشمندان معتقدند این زمان برای یافتن راه‌حلی مناسب جهت نجات انسان یعنی تنها گونه حیات هوشمند شناخته شده، کافی است. شاید جهان هستی هم تمایلی برای نابود کردن تنها موجودی که به عظمت و نظم خیره کننده آن پی برده و هر شب با نگاه به آسمان، لب به تحسین آن گشوده، نداشته و امیدوار باشد این تحسین کننده کوچک راهی برای بقا بیابد.

ایده هایی که دانشمندان برای ادامه حیات پس از نابودی جهان ارائه می کنند در نگاه اول بیشتر به داستان های علمی ـ تخیلی شباهت دارد ولی واقعیت این است که دانشمندان به نارسایی های مهندسی برای عملی کردن ایده هایشان اهمیتی نمی دهند و امکان فرار از جهان در حال نابودی را از دیدگاه نظریه های علمی بررسی می کنند. اگر بتوان روشی یافت که قوانین شناخته شده فیزیک را نقض نکند، هرچند امید چندانی به عملی شدن آن در آینده نزدیک نباشد، روشی قابل قبول محسوب می شود. برای مثال، ساخت دستگاهی که بتواند واکنش های هسته ای خورشید را متوقف کند و همه هلیم تولید شده را مجدد به هیدروژن تبدیل کند تا خورشید دوباره پرتوافشانی را از سر بگیرد برخلاف قانون دوم ترمودینامیک است و جایی در میان گزینه های دانشمندان ندارد. مرز میان رویا و واقعیت برای محققان، قوانین فیزیک است.

sun

گرم تر شدن خورشید

خورشید با نزدیک شدن به پایان عمر خود گرم تر و گرم تر می شود و 3.5 میلیارد سال بعد 40 درصد روشن تر و داغ تر از میزان کنونی خواهد بود. این گرمای وحشتناک امکان ادامه حیات روی خشکی های کره زمین را از بین می برد و انسان برای ادامه حیات به اقیانوس ها پناه خواهد برد. موضوعی که در عین تلخ بودن می تواند طنزآمیز هم باشد؛ چراکه به گفته زیست شناسان، حیات از اقیانوس ها آغاز شد و موجودات آبزی طی روند تکامل به خشکی قدم نهادند. ولی اقیانوس ها هم پناهگاه مناسبی برای انسان نیست چون خورشید با نزدیک شدن به پایان عمر خود تبدیل به یک غول سرخ می شود. این غول سرخ برخلاف ظاهر کنونی ملایم و مهربانش، عطارد و زهره را می بلعد و تا مدار زمین پیش می آید. در چنین شرایطی اقیانوس ها هم تبخیر و کوه ها ذوب می شوند. زمین می سوزد و خاکستر بجا مانده اش در مداری 70 درصد بزرگ تر از مدار امروزی به چرخش بر گرد خورشید که به کوتوله ای سفید تبدیل شده، ادامه خواهد داد.

انتقال زمین به مداری بزرگ تر

برای جلوگیری از سوختن زمین در این شرایط می توانیم خرده سیارک های فراوانی را در فضا به دام بیندازیم و آنها را در مدار زمین قرار دهیم. چرخش این اجرام اثری قلاب سنگی ایجاد می کند که می تواند زمین را از خورشید دور کند و 700 میلیون سال دیگر، یعنی تا زمانی که خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل می شود از گرما و انرژی آن برای ادامه حیات استفاده کند. ولی این روش هم برای موجودی که از نابودی می گریزد روشی کوتاه مدت محسوب می شود و ایده های بزرگ تر هنوز در راه است.

انتقال زمین به مدار ستاره ای دیگر

اگر قرار است زمین را به جایی منتقل کنیم بهترین گزینه یک کوتوله سرخ است. ستاره های کوچکی که به آرامی می سوزند و به همین دلیل هزاران میلیارد سال به نورافشانی ادامه می دهند. نزدیک ترین ستاره به خورشید آلفا قنطورس است که با فاصله 4.3 سال نوری 15 درصد کوچک تر و 400 برابر کم نورتر از خورشید است. ناگفته پیداست که این روش اصلا عملی نیست چون حرکت دادن زمین در چنین مسیر طولانی، کل اکوسیستم این سیاره را دستخوش تغییراتی غیرقابل برگشت و غیرقابل پیش بینی می کند که خود می تواند به عاملی برای نابودی حیات تبدیل شود.

15393_3d_space_scene

یافتن سیاره ای دیگر

بخش عمده ای از تحقیقات اخترشناسان و سازمان های فضایی در حال حاضر معطوف به بررسی منظومه های ستاره ای دیگر برای یافتن سیاره ای با شرایط شبیه به زمین برای امکان ادامه حیات در آنهاست. به جای این که با مشقت فراوان کره زمین را به نزدیکی ستاره ای دیگر منتقل کنیم می توانیم انسان ها را به سیاره ای با شرایط مناسب برای پذیرایی حیات روانه کنیم، اما این روش فقط تا زمانی می تواند ادامه پیدا کند که خورشید هنوز در مرکز منظومه شمسی انرژی به اطراف می پراکند، اما این ستاره و بقیه ستاره ها روزی خاموش خواهند شد. آن وقت چه باید کرد؟

فرار به اطراف سیاهچاله ها

پس از مرگ همه ستارگان، سیاهچاله ها تنها منابع انرژی خواهند بود. باور رایج این است که هیچ گونه انرژی یا ماده ای نمی تواند از جاذبه وحشتناک سیاهچاله ها بگریزد ولی امروز می دانیم که مقدار اندکی انرژی از سطح سیاهچاله ها گسیل می شود و همین موضوع باعث کوچک تر شدن دائمی و سرانجام نابودی آنها می شود. سیاهچاله ها در زمان نابودی منفجر می شوند و بعید نیست انسان ها که شاید در آن زمان دیگر از شکوه و عظمت گذشته خود چیزی به خاطر نیاورند با ناامیدی و سرخوردگی در پهنه بیکران فضا به سمت این منابع کمیاب انرژی هجوم برند تا با استفاده از گرمای پایانی آن اندکی بیشتر در مقابل نابودی نهایی مقاومت کنند. اما پس از نابودی همه سیاهچاله ها ی جهان در یخبندان بزرگ فرو می رود و دما به صفر مطلق نزدیک و نزدیک تر می شود.

مهاجرت به جهان های موازی

بلندپروازانه ترین ایده ای که تا کنون برای حفظ حیات زمینی ارائه شده ایده انتقال حیات هوشمند به یکی از جهان های موازی است. وجود جهان های موازی هنوز به اثبات نرسیده ولی جدیدترین نظریه های فیزیک با فرض وجود آنها به موفقیت های بزرگی در توضیح پدیده های مختلف دست یافته اند. این نظریه بیان می کند که جهان ما مانند حبابی در پهنه جهانی بسیار عظیم تر با ابعاد بیشتر از چهار بعد جهان ما شناور است و جهان های بی شمار دیگری هم مانند حباب های دیگر در همسایگی ما حضور دارند، ولی ما به دلیل محدود بودنمان به چهار بعد از مشاهده آنها ناتوانیم ولی با وجود این اثر نیروهای وارد از آن جهان ها را می توانیم حس کنیم. شاید انرژی تاریک یکی از همین اثرات باشد. محققان امیدوارند بتوانیم پیش از نابودی جهان خودمان جهانی گرم و جوان انتخاب کنیم و از طریق کرمچاله ها یا ابعاد بالاتر به آن سفر کنیم. تنها مشکل این است که ابعاد بالاتر از چهار بعد شناخته شده (سه بعد مکانی و یک بعد زمانی) در جهان ما به قدری کوچک است که عبور از آنها برای موجودات بزرگی مثل انسان غیرممکن است و دقیقا به همین دلیل جهان از دید ما سه بعدی است.

راه حل ارائه شده این است که یک مدل اطلاعاتی کامل از موجودات هوشمند زمینی تهیه کنیم و آن را روی ذرات اتمی و زیراتمی ذخیره کنیم. ذخیره اطلاعات به این صورت، امروز با استفاده از فناوری رایانه های کوانتومی قابل انجام است. در گام بعدی یکی از ابعاد بالاتر را پیدا می کنیم و اطلاعات را به جهان همسایه تزریق می کنیم. مدل هوشمند ما در جهان جدید قادر به بازسازی مدل حیات زمینی خواهد بود. با این روش تمدن در حال نابودی از مرگ حتمی نجات می یابد و خود را در جهانی گرم و جوان بازتولید می کند.

هرچند این ایده های بلند پروازانه به نظر غیرممکن می آید ولی مهم این است که از نظر علمی قابل قبول است. فراموش نکنیم که اکنون در دوران نوزادی عالم به سر می بریم و فقط 5000 سال از اختراع خط وثبت علم می گذرد.

مسعود توکلی

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه