خزه ها به غنای اکسیژن ِ زمین کمک کردند!
بیگ بنگ: بر پایه نتایج یک تحقیق بین المللی به رهبری دانشگاه اکستر، احتمالا راز غنی شدن جو زمین از اکسیژن به تکامل اولین گیاهان، از جمله خزه ها بر میگردد. اکسیژن به صورتی که در حال حاضر هست اولین بار حدود 2.4 میلیارد سال پیش به کمک پدیده ای به نام «رویداد بزرگ اکسیژنی» روی زمین ظاهر شد، اما ترکیب اتمسفر، 400 میلیون سال پیش به سطح فعلی اش رسید و این تغییر، مسیر حیات روی زمین را به کلی متحول کرد. اینکه اکسیژن چگونه به غلظت امروزیش رسیده است مدت هاست ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
به گزارش بیگ بنگ، در یک مطالعه ی جدید، پروفسور تیم لنتون و همکارانش از دانشگاه اکستر استدلال کردند اولین گیاهان زمین که 470 میلیون سال پیش سطح زمین را پوشانده بودند موجب شدند که اکسیژن به میزان فعلی اش برسد و زمینه حیات ما را فراهم کند. ظهور و تکامل مداوم آنها میزان شار کربن آلی سنگ های رسوبی را افزایش داد، و این منبع اصلی برای اکسیژن اتمسفر بوده است، در نتیجه ی بالا رفتن سطح اکسیژن، دومین رودیداد اکسیژنی رخ داد و یک چرخه باثبات اکسیژنی ایجاد شد.
گیاهان زیست کره ی اولیه زمین، شامل خزه های غیرآوندی بودند(غیر آوندی به این معنی که مانند دیگر گیاهان از رگه هایی برای انتقال آب و مواد معدنی برخودار نیستند). محققان با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری تخمین زدند که این گیاهان از حدود 445 میلیون سال پیش تاکنون حدود 30 درصد از ترکیبات آلی اولیه جهان را تولید کرده اند. وقتی که خصوصیات خزه های امروزی مثل ترکیبات عناصر و اثراتشان بر هوازدگی سنگ های رسوبی مورد بررسی قرار می گیرد، آنها احتمالا یکی از مهمترین عواملی بوده اند که بین 400 تا 430 میلیون سال پیش اکسیژن اتمسفر را به سطح فعلیش رسانده اند.
طبق این یافته ها گیاهان اولیه زمین، مثل خزه ها عامل ثبات سطح اکسیژن اتمسفر نیز بوده اند و زمینه را برای تکامل ِ موجودات هوشمندی همچون انسان فراهم کرده اند. پروفسور تیم لنتون از دانشگاه اکستر در این رابطه می گوید: «شگفت آور است که اگر خزه ها وجود نداشتند هیچکدام از ما اینجا نبودیم. تحقیقات ما نشان می دهد که گیاهان اولیه زمین تولید کننده های خارق العاده ای بوده اند و سهم عمده ای در افزایش اکسیژن اتمسفر داشته اند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در مجموعه مقالات مجله آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
مترجم: امین میرزایی/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sciencedaily.com