بیگ بنگ: دانشمندان علوم اعصاب موفق به اتصال سه‌گانه مغز شدند تا این امکان را فراهم آورند که این سه نفر در افکارشان با هم سهیم شوند- و در این حالت بازی تتریس را انجام دهند. این تیم تحقیقاتی فکر می‌کند که این آزمایش ماجراجویانه می‌تواند بزرگ‌تر شود تا کل شبکه‌های افراد را به هم متصل کند، و بله، همان‌قدر که به نظر می‌رسد خارق‌العاده است.

به گزارش بیگ بنگ، این امر از طریق ترکیبی از الکتروانسفالوگرام‌ها (EEGs)، برای ضبط امواج الکتریکی که فعالیت مغز را نشان می‌دهد، و تحریک مغناطیسی بین‌جمجمه‌ای(TMS)، که در آن نورون‌ها با استفاده از میدان‌های مغناطیسی تحریک می‌شوند، صورت می‌گیرد. محققان این سیستم جدید را برین‌نت(BrainNet) نام‌گذاری کرده‌اند و می‌گویند که این سیستم می‌تواند در نهایت برای متصل کردن مغزهای متفاوت بسیاری به یکدیگر، حتی در سراسر وب، مورد استفاده قرار بگیرد.

اما برین‌نت، به غیر از اینکه روش‌های جدید و عجیبی از ارتباط را به روی ما می‌گشاید، می‌تواند در مورد اینکه مغز انسان در سطح عمیق‌تر چگونه عمل می‌کند، چیزهایی را به ما یاد بدهد. این پژوهشگران نوشتند: «ما برین‌نت را ارائه می‌دهیم، که اولین رابط مستقیم غیرتهاجمیِ مغز به مغز چندنفره برای حل مسئله مشارکتی است. این رابط به سه نفر اجازه می‌دهد تا با استفاده از ارتباط مستقیم مغز به مغز، با یکدیگر همکاری کنند و مسئله‌ای را حل کنند.»

در آزمایشی که توسط این دانشمندان انجام شد، دو «فرستنده» به الکترودهای EEG متصل شدند و از آنها خواسته شد بازی تتریس که شامل افتادن بلوک‌ها بود را انجام دهند. آنها باید تصمیم می‌گرفتند که آیا هر بلوک نیاز به چرخش دارد یا خیر. برای انجام این کار، از آنها خواسته شد تا با یکی از دو چراغ چشمک‌زن که در دو طرف صفحه نمایش بود شروع کنند. یکی از این چراغ‌ها در فرکانس 15 هرتز و دیگری در فرکانس 17 هرتز چشمک می‌زد و این دو چراغ، سیگنال‌های متفاوتی را در مغز ایجاد می‌کردند که EEG می‌توانست آنها را منظم کند.

سپس این گزینه‌ها از طریق کلاه TMS به «گیرندۀ» واحدی ارسال می‌شدند. این کلاه می‌تواند موجب ایجاد فلش‌های فانتوم نور در مغز گیرنده شود، که “فوسفن” نامیده می‌شود. گیرنده نمی‌توانست کل ناحیۀ بازی را ببیند، اما اگر سیگنال فلش ارسال می‌شد، باید بلوک در حال افتادن را می‌چرخاند. از میان پنج گروه سه نفرۀ مختلف، محققان به میزان متوسط دقت 81.25 درصد رسیدند، که با توجه به این آزمون نخستین، مناسب است. فرستندگان برای اینکه سطح دیگری از پیچیدگی به بازی اضافه کنند، می‌توانستند دور دوم بازخورد را اضافه کنند، که نشان می‌داد که گیرنده تماس صحیح را انجام داده است یا خیر.

گیرندگان فقط بر اساس ارتباطات مغز توانستند تشخیص دهند که کدام فرستندگان قابل اعتمادتر بودند؛ که محققان می‌گویند این امر امید به توسعۀ سیستم‌هایی را نشان می‌دهد که به سناریوهای واقعی‌ترِ دنیا که در آن عدم اطمینان انسان یک عامل است، می‌پردازد. و در حالی که سیستم فعلی فقط می‌تواند یک بیت (یا فلش) از داده را در یک زمان ارسال کند، اما این تیم از دانشگاه واشنگتون و دانشگاه کارنگی ملون فکر می کنند که این راه‌اندازی می‌تواند در آینده گسترش یابد. همین گروه از محققان قبلاً توانستند با موفقیت دو مغز را به هم متصل کنند و شرکت‌کنندگان را به بازی بیست سوالی در برابر یکدیگر تشویق کنند. دوباره، برای انتقال اطلاعات، در این مورد فقط «بله» یا «خیر»، از “فوسفن” استفاده شد.

در حال حاضر این آزمایش بسیار آهسته است و کاملاً قابل اعتماد نیست، و این کار هنوز باید توسط انجمن علوم اعصاب مورد بررسی قرار گیرد؛ اما در نگاهی اجمالی، می‌توانیم در آینده افکار ِ خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم- شاید حتی منابع ذهنی را جمع کنیم تا با مسائل عمده مقابله کنیم. این تیم نوشت: «نتایج ما، احتمال رابط‌های مغز به مغز آتی که با استفاده از «شبکه اجتماعی» مغزهای متصل موجب حل مسئله مشارکتی توسط انسان‌ها می‌شود، را افزایش می‌دهد.» در حال حاضر این تحقیق به صورت آنلاین در سرور arXiv  موجود است.

ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sciencealert.com