بیگ بنگ: آیا جهان مرکز دارد؟ مرکزش کجاست؟ یکی از گیج کننده ترین اصول نظریه بیگ بنگ، نبود هیچگونه مرکزی برای جهان ماست. البته همانطور که می دانید اگر بیگ بنگ را با هر انفجار ساده ای مقایسه کنیم آنگاه طبیعتاً کنجکاو می شویم که مرکز این انفجار کجا میباشد.
به گزارش بیگ بنگ، به گفته ی دانشمندان، بیگ بنگ یک انفجار ماده در فضای خالی نبوده، بلکه انبساط سریع خود کیهان بوده که بر مبنای آن هر نقطه از جهان می‌تواند یک مرکز باشد. بعنوان مثال اگر ترقه ای منفجر شده و قادر به ثبت مسیر ترکش های آن باشیم، آنگاه مکان ترکش ها مرز انفجار را به ما می گویند و البته با بازگرداندن ذهنی مسیر تمامی ترکش ها به یک نقطه، به مکان شروع انفجار نیز پی خواهیم برد.
به علاوه؛ اگر جهان ما همچون بقایای هر انفجار دیگری مرکزی داشت، آنگاه همان نقطه مرکزی از دیگر نقاط گرمتر خواهد بود. به همین صورت هر چه که از مرکز انفجار دورتر شویم، انتظار می رود که دما نیز کاهش یابد. با این حال، زمانی که ستاره شناسان با استفاده از گیرنده های دمایی خود را به تمامی نقاط آسمان نشانه رفتند نور ناشی از بیگ بنگ یا همان تابش پس زمینه ی کیهانی را مشاهده کردند که در تمام جهات بصورت یکنواخت پراکنده شده و دریافتند که جهان ما به طور کلی همگن است و با این شواهد، فرض وجود مرکز انفجار نیز برای آن بیهوده است.
مثال ساده و پرطرفداری که معمولاً بیان می شود این است که جهان را همانند سطح یک بادکنک خالی در نظر بگیرید که نقطه‌هایی روی آن قرار دارد. این نقاط نماینده خوشه‌های کهکشانی هستند( اگر چه گرانش باعث می‌شود خوشه‌های کهکشانی اندازه خود را حفظ کنند و در بعضی مواقع باعث ادغام کهکشانی نیز می شود). برای آنکه این مثال را بهتر درک کنیم بایستی خود را مورچه ای سرگردان در سطح بادکنک بدانیم؛ در غیر اینصورت، برای یک ناظر سه بعدی طبیعتاً درک مرکز انبساط کاری ساده است! از دید یک مورچه خواهید دید که هر نقطه از همسایگانش دورتر و دورتر می شود و البته تمامی نقاط نیز از شما در حال دور شدن هستند. پس بر هر نقطه ای که ایستاده اید، همان جا مرکز انبساط است. از این رو تعریف مرکز انبساط برای سطح یک بادکنک بی معناست.
نویسنده: سمیر الله وردی / سایت علمی بیگ بنگ
منابع : Universetoday , popsci
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=22273
(۴۶ نفر , میانگین : ۴,۵۴ از ۵)
فک کنم اگر دنیا بینهایت باشه اونموقع راحت تر میشه گفت جهان مرکز نداره
فکر کردن بهش ازار دهندست وقتی متنتو خوندم هزار تا سوال اومده تو ذهنم ولی جایی نیست که بپرسم
شما میشناسین
درود
نیاز نیست جهان ابعاد بینهایت داشته باشد . هم اکنون هم جهان ۹۰ میلیارد سال نوری قطر دارد ( بخش قابل رویت ) و بخش از دست رفته ( غیر قابل رویت ) حدود ۲۵۰۰ میلیارد سال نوری تخمین زده می شود .
با این اوصاف از جایی که ایستاده ایم ، اگر برفرض بتوانیم به آخر اعماق فضا نگاه کنیم داریم به یک سطح کوچک کوانتمی که همان بیگ بنگ در ۱۳.۷۷ میلیارد سال قبل است نگاه می کنیم. یعنی در بیرون زمین که بتوانیم همه جا رادر فضا ببینیم یک آسمان کروی می بینیم ( کره ی سه بعدی ) که سطح انتهایی آن فقط یک نقطه است ! ( بیگ بنگ)
حالا هرکس جای ما از هر جای دیگر جهان به اعماق فضا نگاه کند هم دارد به سطح کوآنتمی بیگ بنگ نگاه می کند !
این یعنی یک کره ی برعکس ! کره ای که کل سطح جهان در مرکز و مرکز اولیه اش در سطح در ۱۳.۷۷ میلیارد سال قبل قرار دارد !
حالا یه واقعیت دیگه . اصلا فرض کنید قطر عالم ۱۰ سال نوریست. بازهم هر کس در این فضا در مرکز کره ایست که فاصله اش تا آخرین بعد یکی است ! کره ای که هر نقطه اش مرکز جهان است.
دلیلیش اینکه ما عدم و یا جایی که مرز جهان باشه از اولش هم نداشتیم . عدم فضا نیست . عدمی وجود ندارد !
پس نتیجه : جهان یک کره ی چهار بعدی است که هر نقطه درونش مرکز اون کره است !!!
ماعادت کردیم حقیت و واقعیت رو اونطوری که باهاش تطبیق کردیم ببینیم /
من نظرم اینه تابش پس زمینه کیهان یه چیز دیگس و ربطی به بیگ بنگ نداره زمانی ربط پیدا میکنه که ما واقعا داخل یه حباب باشیم . زمانی که نور انعکاس پیدا نکنه نه قابل رویته نه قابل اندازه گیری پس این تابش خیلی وقته از ما رد شده پس اصولا ما نباید ببینیمش مگر اینکه از جایی منعکس بشه
سلام من خیلی علاقه مند به فضا و همچنین منشأ جهان هستم یک سوال دارم: آیا در زمان بیگ بنگ ابعادی که ما میشناسیم وجود داشتند یا نه با انبساط کیهان این ابعاد به وجود آمدند؟ مخصوصا بعد چهارم آیا فضا در زمان بیگ بنگ سه بعدی بوداست؟
سلام من خیلی علاقه مند با فضا و همچنین منشأ جهان هستم یک سوال دارم: آیا در زمان بیگ بنگ ابعادی که ما میشناسیم وجود داشتند یا نه با انبساط کیهان این ابعاد به وجود آمدند؟ مخصوصا بعد چهارم آیا فضا در زمان بیگ بنگ سه بعدی بوداست؟
درک وجود نداشتن یک مرکز برای دنیای دوبعدی یک مورچه که روی یک بادکنک کروی حرکت میکند خیلی ساده است. هر چند در هر نقطه بایستد خواهد دید همه چیز از او دور میشوند. ولی باید توجه داشته باشیم که در این مثال فضای دوبعدی مورچه مسطح نیست بلکه در یک فضای سه بعدی خم شده است.
و همچنین یک خاصیت دیگری که این فضای خم شده دارد این است که اگر مورچه به اندازه کافی در یک جهت و روی یک خط راست، البته از دیدگاه خودش، حرکت کند به نقطه اولی باز خواهد گشت. و همچنین مورچه در نگاه اول هیچ مرز انتهایی برای دنیایش پیدا نخواهد کرد و احتمالا فکر میکند که فضای دو بعدی اش نا محدود است.
حالا اگر فضای سه بعدی ما هم این خاصیت را داشته باشد که اگر از سمت جلوی فرضی به اندازه کافی حرکت کنیم از سمت عقب به محل اولیه برمیگردیم، درک اینکه فضای سه بعدی ما مرکز ندارد راحت تر خواهد بود.
ولی در مورد اینکه احتمالا فضای سه بعدی ما هم در یک فضای چهار بعدی که نمیتوانیم بعد چهارم آن را درک کنیم، خمیده است، نظر دادن بسیار مشکل است.
ضمنا ما هم انتهایی برای فضا پیدا نکرده ایم. شاید فضای ما هم نامحدود نباشد.
سلام ،
ما همچون باکتری هایی هستیم که در یک سیب گندیده در زباله دانی در جنوب تهران زندگی می کنیم. پس از ادعای پیشرفت و هوشمندی و با ارسال تلسکوپ های فضایی به بیرون از سطل زباله تازه تونستیم تصویر محوی از قله توچال رو ببینیم و اعلام میکنیم که دورترین نقطه عالم رو کشف کردیم.
بعد بدنبال حیات مثل خودمون یا سطح پایینتر در سیب های اطرافمون میگردیم و چون سیب گندیده دیگری پیدا نمیکنیم گاهاً یکی از دانشمندانمون میگه هیچ گونه حیات دیگری در عالم وجود نداره و ما تنها جنبندگان این کاینات هستیم…. غافل از اینکه پشت توچال دریایی است آبی و پشت دریاها شهری…
واقعا ما با این ابعاد کوچیکمون که تازه دست ساخته هامون تونستن به مرزهای منظومه شمسی خودمون برسن توقع داریم حیات بیگانه پیدا کنیم… چه سا اونها هم از ۱۰۰ ها سال نوری اونطرفتر دارن با تلسکوپ های وی به زمین نگاه میکنن و میگن یه سیاره فراخورشیدی پیدا کردیم ولی بنظر نمیاد حیاتی درش وجود داشته باشه ( مگر نه اینکه حتیدیوار چین هم از ماه پیدا نیست) پس حتما ما هم شبها اونها رو میبینیم اما چون دوریم تشخیصشون نمیدیم.
به احتمال زیاد یه روزی آدم فضایی ها اینجا بودن و با تمدنهای قبلی ما ارتباط برقرار کردن ، فقط یه توک پا رفتن تا سیارشون برگردن ( همین ۲۰۰.۰۰۰ سال نوری اونطرف تر) و کمی فقط کمی طول میکشه…. نمیدونم بشر چرا اینقدر کم حوصله شده و توقع داره با یه هابل و کپلر بتونه آدم فضایی به دام بندازه…
بنظر میرسه تصور و تجسم ما از بزرگی فضا هنوز در مراحل ابتداییه.
امیدوارم با این مثالها قدری فضای بزرگ اطرافمون رو بیشتر حس کنیم.
یا حق
احسنت. کاملا با نظرت موافقم. حتی اگرهم روی زمین نیومده باشن که احتمالا اومدن و رفتن و تا دوباره بیان قطعا چندین قرن طول میکشه به خاطر فواصل دور کیهانی،قطعا وجود دارن چون این خیلی مسخرس که تو کیهان به این بزرگی فقط ما زنده باشیم.
فقط کاش تا زنده ایم یه ردی، اثری، دیدن یا چیزی که به قطعیت برسیم پیدا بشه. چون به نظر من اگر خدا وجود داشته باشه که قطعا داره خیلی کار بیخودیه که فقط ما رو خلق کرده باشه. اگر ما تنها باشیم وجود ما بیشتر میتونه یه اتفاق باشه تا خلقت ولی اگر موجودات دیگه هم باشن بیشتر به یه خلقت روتین شبیه میشه تا اتفاق و وجود خدا رو بیشتر اثبات میکنه.
تشکر … خوبه که در مورد ساختار عالم نظر میدید, حتی اگر به تعداد انگشتان دست باشید…
عالم مرکز داره. ولی دانش ما خیلی حقیر تر ازاینه که بخواهیم در موردش به صراحت نظر بدیم, سعی کنیم این نظریه ها رو فقط به چشم یک دیدگاه علمیه نه چندان کامل ببینیم. مگرنه خیلی راحت هرچیزی رو تایید یا رد میکنیم.
عالم مرکزیت داره 🙂
جالبه خودت میگی دانش ما حقیر تر از اونه که با صراحت بخواهیم نظر بدیم، بعد خودت با صراحت میگی کیهان مرکز داره؟
وات د فاز؟
بینگ بنگ انفجار ماده در فضای خالی نیست بلکه انبساط سریع خود کیهان است !!عجیب است پس فضایی که کیهان داره اشغال میکند و بزرگتر میشدچی هست??
یعنی خود ساختار فضا درحال انبساطه؟
نمسشه گفت جهان مرکزی داره چون که انبساطی هم داره (با سرعت ۷۱ کیلومتر در ثانیه در مگا بلاسک)
اگه کمک خواستی رو من حساب کن…یاعلی
واقعا خسته نباشی…افتخار میکنم بهت سمیر عزیز…افتخار میکنم که یک ایرانی واقعا به این چیزا اعتقاد داره و سعی میکنه چیزای زیادی در موردش بدونه…آفرین دادا ادامه بده
سلاااام.خسته نباشی سمیر عزیز..
مطالبی که میذاری خیلی عالیه……
آدم دیوونه میشه بخدا خیلی خوشگله یعنی واقعا درسته؟؟؟اون عکسی که بالا گذاشتی خیلی خوشگله
درود دوست گرامی، سپاس از لطف شما