نگاهی دیگر به تاریخ شکلگیری پروژه منهتن
نقش آلبرت انیشتین در برنامه اتمی آمریکا – قسمت سوم
وقتی ژیلارد از انیشتین خواست که از برنامه تولید سلاح اتمی پشتیبانی کند، او بر سر یک دوراهی اخلاقی جدی قرار گرفت. در ظرف چند سال، دیدگاه سیاسی او از طلحطلب افراطی به مدافع سلاح اتمی تغییر جهت داده بود. اما این تغییر بدون تعمق زیاد به دست نیامده بود. اگر متفقین نمیتوانستند بمب اتمی بسازند، دیر یا زود، نازیها آن را میساختند.
در این وضعیت، مقاومت منفی کارساز نبود. در نتیجه انیشتین نامه را امضا کرد.
به همین دلیل، بعدا خیلیها انیشتین را پدر بمب اتمی میدانستند. این اشتباه محض است!!!!!!!!
انیشتین از دو جهت در تهیه بمب سهیم بود. اول پیدا کردن رابطه E=MC2 است. دوم کوشش او برای آگاه کردن رئیسجمهور آمریکا از این خطر که ممکن است اسرار شکافت هستهای به دست دشمن بیفتد. بر خلاف افسانه رایج، او هیچ رابطهای با پروژه منهتن نداشت که به ساخت بمب اتمی و انداخت آن روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انجامید. او در هیچ آزمایش هستهای حضور نداشت.
با این وجود، پیوند او با مصائب بمب اتمی، در سالهای آخر عمر، انیشتین را آزار میداد. او احساس میکرد که درباره نقش او در این ماجرا سوء تفاهم وجود دارد و در مورد آن مبالغه شده است. شکی نیست که با نوشتن نامه به روزولت، انیشتین توسعه بمب اتمی را تسریع کرد. اما ساز و کار تولید بمب در آن زمان، در سطح وسیعی در آمریکا موجود بود و ارتش تمایل داشت که به سرعت آن را بسازد.
محاسباتی که امکان ساخت بمب اتمی را نشان میداد، قبلا در انگلستان انجام گرفته بود. در واقع دولت بریتانیا قبل از آن که روزولت از این فرایند آگاه شود، به طور جدی درباره توان بالقوه این سلاح تحقیق کرده بود. به زودی معلوم شد که منابع لازم برای انجام این طرح در بریتانیای در آستانه جنگ موجود نیست. در نتیجه، این طرح در ایالات متحده انجام شد.
گروه مأمور بررسی که روزولت تشکیل داده بود، کمیته بریگز نامیده میشد. زیرا رئیس آن دکتر لیمن بریگز (Dr. Lyman Briggs) مدیر مؤسسه استاندارهای آمریکا بود. اولین جلسه کمیته ده روز پس از دریافت نامه انیشتین توسط روزولت تشکیل شد.
در این جلسه، ژیلارد، ویگنز، و فرمی که بعدا نقش اساسی در توسعه بمب هیدروژنی بازی کرد، حضور داشتند.
انیشتین شرکت نداشت.
کمیته در اولین جلسه خود تصمیم گرفت که یک طرح پژوهشی برای بررسی فرایند شکافت و به دستآوردن بهترین روش تبدیل نظریه، به سلاح عملی در دانشگاههای آمریکا به وجود آید. از انیشتین رسما دعوت شد که به کمیته بپیوندد ولی او این دعوت را رد کرد.
آلبرت انیشتین در کنار اوپنهایمر
به این ترتیب دخالت انیشتین در برنامه سلاح اتمی پایان پذیرفت. پس از شروع این طرح، ترکیبی از خواستههای او و بدگمانی مقامات دولتی باعث شد که انیشتین دیگر در آن نقشی نداشته باشد. درحالی که اوپنهایمر، فرمی، ژیلارد و بقیه دانشمندان به طور فزایندهآی در توسعه بمب و استفاده نهایی از آن درگیر شدند.
انیشتین به انزوای خود در پرینستون بازگشت. او تنها کمی بیش از مردم توی خیابان از توسعه نابودکنندهترین سلاحی که نژاد بشر تا به حال آفریده بود و جاهطلبانهترین تلاش فناورانه در تاریخ اطلاع داشت.
ادامه دارد …..
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=1138