بیگ بنگ: دانشمندان معمای جزیرۀ ایستر در شیلی را حل کردند، آنها دلیل قرار گرفتن مجسمه‌های بزرگ در جایی که هستند، را پی بردند. مطالعه جدید نشان می دهد در هرجایی از این منطقه که مجسمه‌های غول‌پیکر وجود دارد، مقدار زیادی آب شیرین نیز وجود دارد.

به گزارش بیگ بنگ، دانشمندان معتقدند: مکان مجسمه‌های سنگی یا ahu در جزیره ایستر به نیازهای اساسی جامعه برای بقا مربوط است. مردم بومی جزیرۀ ایستر که «راپانوی» نامیده می‌شوند، در حدود 1000 مجسمه شبیه به انسان را از قرن سیزدهم تا زمانی که اروپاییان در قرن هجدهم به آنجا رسیدند، ساخته بودند. قرن‌ها است که محققان به دنبال کشف هدف ساختن این مجسمه‌ها هستند. مطالعۀ جدیدی که در روز 10 ژانویه 2019 در مجله PLOS One منتشر شد، نشان می دهد که این مجسمه‌ها در جایی ساخته شده‌اند تا مسیر آب آشامیدنی را نشان دهند.

پژوهشگران بر این باورند که مکان سکوهای سنگی، و جایی که مجسمه‌های زیاد ِ دیگری به نام موآی در آن قرار دارند، به نیازهای اساسی جامعه برای بقا مربوط است. این مجسمه‌های غول‌پیکر که معمولاً در نزدیکی منابع آب شیرین قرار دارند، این ایده را مطرح می‌کنند که ساختِ آنها با منابع موجود آب شیرین ارتباط دارد. پروفسور کارل لیپو، از دانشگاه بینگهمتون در نیویورک که یکی از نویسندگان این تحقیق نیز می‌باشد، گفت: «مسئله مهم این است که مکان مجسمه‌ها به خودی خود یک مکان آئینی و عجیب نیست. آهو و موآی(moai)، آئینی را نشان می‌دهند گویی که معنای نمادینی دارند، اما در اصل به زندگی و بقای جامعه مربوط هستند.»

تیم پروفسور لیپو 93 آهو را با نظریه «توزیع فضایی» بررسی کردند. طبق این نظریه « تصور می‌شود منابع، نقطۀ تمرکز رقابت در زمان‌های پیشین بوده‌اند.» این پژوهشگران بر سه مورد تمرکز داشتند: زمین‌های ماهیگیری، آب شیرین و باغ‌های کشاورزی. اینها در جزیره‌ای دورافتاده، منابع ِ حیاتی محسوب می‌شوند، مخصوصا زمانی که مشکل کمبود آب شیرین وجود داشته باشد.

علاوه بر این، پژوهشگران کشف کردند که آهو مربوط به آبخوان‌ها و همچنین مکان‌های آب شیرین زیرزمینی است که به اقیانوس می‌رود و احتمالا آشامیدنی می‌باشد. آبخوان‌ها لایه‌های زیرزمینی هستند که آب‌های زمینی برای چاه‌ها و چشمه‌ها را ایجاد می‌کنند. شواهد اولیۀ محققان اروپایی نشان داده بود که راپانوی به تأمین آب «شور» از زمین‌ها متکی بودند و به طور فراوانی از دریا آب می‌نوشیدند.

مشاهدات نشان می دهد در هر جایی از این منطقه که مجسمه‌های بزرگی قرار گرفته، مقادیر زیادی آب شیرین نیز وجود دارد. لیپو افزود: «این مسئله به طور باور‌نکردنی‌ای قابل پیش‌بینی بود.» به گفته محققان، اندازۀ موآی و آهو می‌تواند مقدار و کیفیت آب در منطقه را نشان دهد؛ و رقابت بین ساکنان و بقا را مشخص کند.

ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: techtimes.com