گریز به ابر فضا ( قسمت نهم)
بیگ بنگ: یکی از موارد کلیدی لازم برای ساخت تجهیزاتی که در قسمتهای پیشین توضیح داده شد، قابلیت سفر در فواصل بی کران بین ستاره ای است. یک راه برای انجام این کار استفاده از ماشین وارپ (Warp drive) آلکوبیر است.
قدم هشتم: ساخت یک ماشین وارپ (Warp drive)
این ماشین اولین بار به وسیله میگوئل آلکوبیر در سال 1994 پیشنهاد شد. ماشین وارپ یا « پیشرانش پیچش فضا- زمان» توپولوژی فضا را تغییر نمی دهد و به ابر فضا وارد نمی شود؛ این ماشین فضای مقابل شما را منقبض و فضای پشت سر شما را گسترش داده از هم باز می کند. فرض کنید می خواهید برای رسیدن به یک میز از روی فرش عبور کنید، بجای عبور از روی فرش می توانید طنابی را به میز قلاب کرده و آن را به طرف خود بکشید. با این کار فرش جلوی پای شما چروک می شود. به این ترتیب شما تنها به مقدار کمی جابه جا شده اید ولی در عوض فضای مقابل شما منقبض شده است.
فراموش نکنید که فضا می تواند با سرعتی بیشتر از سرعت نور منبسط شود( به این دلیل که اطلاعات خالصی را نمی توان از طریق انبساط فضای خالی انتقال داد.) بطور مشابه ممکن است بتوان از طریق منقبض کردن فضا با سرعتی بیشتر از سرعت نور، سریع تر از نور حرکت کرد. به این ترتیب برای سفر به ستارگان مجاور، ممکن استاصلا کره زمین را ترک نکنیم، بلکه تنها فضای مقابل خود را منقبض کرده و فضای پشت سر را از هم باز کنیم. به جای اینکه به آلفا قنطورس نزدیکترین ستاره به زمین سفر کنیم در عوض این ستاره را نزد خود می آوریم.
آلکوبیر نشان داد که این پاسخی معتبر برای معادلات اینشتین است، به این معنی که در محدوده ی قوانین فیزیک می گنجد. اما بهای آن نیز باید به نحوی پرداخت شود. باید برای قدرت بخشیدن به فضا مقادیر زیادی از هر دو انرژی مثبت و منفی را به خدمت گرفت. ( از انرژی مثبت می توان برای فشرده کردن فضای مقابل و از انرژی منفی برای باز کردن فضای پشت سر استفاده کرد.) برای استفاده از اثر کازیمیر در ایجاد انرژی منفی، صفحات باید به اندازه ی فاصله پلانک، یعنی 10 به توان 33- سانتی متر، از هم جدا شوند.
برای ساختن چنین فضاپیمایی لازم است حباب کره ای بزرگ بسازیم و مسافران را درون آن قرار دهیم. به دور استوای این حباب باید نواری از انرژی منفی قرار دهیم. مسافران درون حباب هرگز حرکت نمی کنند، ولی در عوض فضای مقابل حباب با سرعتی بیشتر از سرعت نور منقبض خواهد شد؛ به نحوی که در زمان خروج مسافران از حباب، آنها در می یابند که به ستاره مجاور رسیده اند. آلکوبیر در مقاله اصلی خود خاطر نشان کرد که پاسخ او نه تنها می تواند ما را به ستارگان مجاور برساند، بلکه ممکن است سفر در زمان را نیز امکان پذیر کند.
دو سال بعد، فیزیکدانی به نام آلن اورت نشان داد که اگر دو تا از این فضاپیما داشته باشیم، قادر خواهیم بود از طریق اعمال پیاپی ماشین وارپ به سفر در زمان تحقق بخشیم. همان طور که فیزیکدانی به نام گات از پرینستون گفته است:«بنابراین به نظر می رسد که جین رودنبری، خالق سریال پیشتازان فضا، در مورد گنجاندن سفرهای زمانی در سریال کاملا حق داشته است!» اما بررسی های بعدی انجام شده توسط فیزیکدانی روسی، سرگئی کراسنیکوف، وجود یک نقص فنی را در این راه حل آشکار ساخت. او نشان داد که ارتباط فضای درون فضاپیما با فضای بیرون آن قطع است، به گونه ای که پیغام ها نمی توانند از این مرز عبور کنند. یعنی در صورتیکه درون فضاپیما باشید قادر نخواهید بود مسیر آن را تغییر دهید و در نتیجه مسیر حرکت باید قبل از انجام سفر مشخص شود. این مسئله مایوس کننده است. به بیان دیگر این امکان وجود ندارد که شما فرمان را بچرخانید و مسیری برای فضاپیما تعیین کنید.
چنین فضاپیمای فرضی می تواند فقط به عنوان یک خط ریلی عمل کند؛ سیستمی بین ستاره ای که در آن فضاپیماها در مسیرهای معینی حرکت می کنند. به عنوان مثال می توان ابتدا موشک های معمولی که با سرعت های زیر سرعت نور حرکت می کنند برای ساخت ایستگاه های ریلی در فواصل منظم بین ستارگان استفاده کرد. سپس فضاپیماها با سرعتی بیشتر از سرعت نور، براساس جدول زمانی مشخص، بین این ایستگاه ها حرکت خواهند کرد. کات می نویسد:« امکان دارد که در آینده یک ابر تمدن بخواهد درست همان طور که پیوندهای کرمچاله ای بین ستارگان برقرار کند، مسیرهای ماشین وارپ را برای جابجایی فضاپیماها بین ستارگان ایجاد کند. ایجاد شبکه ای از مسیرهای ماشین های وارپ می تواند از شبکه های ساخته شده از کرمچاله ها آسان تر باشد. زیرا ماشین های وارپ بجای ایجاد سوراخ های جدید برای اتصال مناطق دور دست به یکدیگر، تنها فضای موجود را تغییر می دهند.»
اما از چنین فضاپیمایی نمی توان برای ترک این جهان استفاده کرد، چون همواره در همین جهان حرکت می کند. با این حال، پیشرانه آلکوبیر می تواند به ساخت وسیله ای برای ترک این جهان کمک کند. چنین فضاپیمایی می تواند مفید واقع شود، به عنوان مثال در ساخت ریسمان های کیهانی برخورد کننده که به وسیله گات مطرح شد و می تواند تمدن پیشرفته ای را به گذشته خودش، یعنی زمانی که جهان گرم تر بود، بازگرداند. در قسمت بعدی”قدم نهم: استفاده از انرژی منفی حالات فشرده” را بررسی می کنیم.
ادامه دارد »»»
به قلم میچیو کاکو – جهان های موازی
با سلام ممنون از مطلب عالیتون.
منتها گفته نشد یا من متوجه نشدم که جنس این حباب از چی خواهد بود؟