بیگ بنگ: طق تحقیقات جدید، نهاندانگان (گیاهان گلدار) نه آنچنان که مطالعات مولکولی پیشین ادعا دارند، قدمت دارند و نه آنچنان که تفسیر بی‌شائبه رکورد فسیل آنها نشان می‌دهد، تازه هستند. بلکه گیاهان گلدار به احتمال زیاد بین 149 میلیون سال قبل (دوران ژوراسیک) و 256 میلیون سال قبل (دوران پرمین) به وجود آمده‌اند.

به گزارش بیگ بنگ، دکتر جوز باربا مونتویا از دانشگاه کالج لندن، گفت: «اختلاف بین برآوردهای تکامل نهاندانه‌ها از داده‌های مولکولی و رکوردهای فسیلی موجب بحث‌های بیشتری شده است. حتی داروین هم منشأ این گروه را به عنوان “معمای مزخرف” توصیف کرده است. برای کشف کلید حل این معما که گلها کی به وجود آمده‌اند، آرایش ژنتیکی گیاهان گلدار، و میزان جهش‌های انباشته‌شده در ژنوم آنها را به دقت تجزیه و تحلیل کردیم.»

از چشم‌انداز رکورد فسیلی، به نظر می‌رسد که نهاندانگان به طور ناگهانی تنوع یافته‌اند، که منجر به انقلاب زمینی کرتاسه شده است که در آن، گرده‌افشان‌ها، گیاهخواران و درندگان هم‌زمان دستخوش تکامل قابل توجهی شدند. با این وجود مطالعات ِ مولکولی، منشأ بسیار قدیمی‌تری را برای نهاندانگان نشان می‌دهد، یعنی تکامل پنهانِ گل‌ها که در رکورد فسیلی ثبت نشده است. پروفسور فیلیپ دونوغو از دانشگاه بریستول، گفت: «تا حد زیادی، اختلاف بین این دو رویکرد ناشی از دقت نادرست در هر دو زمان‌بندیِ تکامل مولکولی و دیرینه‌شناسی است.»

زمان‌بندی‌های پالئونتولوژیکی، شجره‌نامۀ گیاهان را، براساس قدیمی‌ترین شواهد فسیلی برای شاخه‌های آن، با زمان زمین‌شناسی می‌سنجد. زمان‌بندی‌های مولکولی، با استفاده کردن از شواهد بیشتری از ژنوم‌ها برای اختلاف‌های ژنتیکی بین گونه‌ها، با هدف غلبه بر رخنه‌های موجود در رکورد فسیلی، بر این رویکرد متکی است. پروفسور زیهنگ یانگ از دانشگاه کالج لندن، گفت: «مطالعات قبلی در مورد زمان‌بندی‌های مولکولی نتوانستند پیامدهای متغیرهای تجربی را بررسی کنند و بنابراین سن احتمالی گیاهان گلدار را به طور نادرست و با دقت نامناسب برآورد کردند.»

پروفسور دونوغو گفت: «همچنین، تفاسیر رکوردهای فسیلی، کاستی‌های آن را به عنوان آرشیوی از تاریخ تکاملی به طور کامل تشخیص نداده‌اند، یعنی قدیمی‌ترین شواهد فسیلی نهاندانگان از گیاهان گل‌دار غیراولیه و بسیار پیشرفته بدست آمده است.» این تیم مجموعۀ بزرگی از داده‌های ژنتیکی را برای بسیاری از گروه‌های نهاندانه، از جمله مجموعه‌ای از 83 ژن از 644 آرایه به همراه مجموعه جامعی از شواهد فسیلی را گردآوری کردند تا به زمان‌بندی تنوع زیستی نهاندانگان بپردازند.

دکتر ماریو دوس ریس از دانشگاه کویین مری لندن، گفت: «با استفاده از روش‌های آماری بیزی که ابزارهایی را از فیزیک و ریاضیات قرض می‌گیرد تا سرعت تغییر تکامل نسبت به زمان را مدلسازی کند، نشان دادیم که در برآورد سن گیاهان گلدار شک و تردید و عدم نامعلومی‌های زیادی وجود دارد که همة آنها با این سازگار است که منشأ این گروه از گیاهان، اوایل تا اواسط کرتاسه بوده است.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ New Phytologist  منتشر شده است.

ترجمه: زهرا جهانبانی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: sci-news.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

2 دیدگاه