seti-asteroids-alien-life-miners-found-minerals

گاهی اوقات دانشمندان برای به تصویر کشیدن فناوری های آینده، تمدن های هزاران تا میلیونها سال پس از ما را براساس مصرف انرژی و قوانین ترمودینامیک تقسیم بندی می کنند. فیزیکدانان برای یافتن نشانه هایی از حیات هوشمند، بدنبال مردان سبز رنگ نیستند، بلکه در جستجوی تمدن هایی با انرژی های خروجی نوع 2،1 و 3 هستند. این طبقه بندی در دهه 1960 به وسیله فیزیکدان روسی، نیکولای کارداشف ( 1 )، با طبقه بندی علائم رادیویی تمدن های ممکن ارائه شد.گذار از تمدن نوع صفر به نوع یک بسیار خطرناک است. زیرا ما هنوز وحشیگری ناشی از دوره جنگل را با خود همراه داریم. از برخی جهات پیشرفت تمدن ما در حقیقت مسابقه با زمان است. از یک طرف حرکت بسوی تمدن نوع یک ممکن است به ما نوید دوره ای بی مانند از شکوفایی و صلح را بدهد. از طرف دیگر، نیروهای آنتروپی( 2 ) ممکن است منجر به نابودی ما شود.

شاید در فضا تمدن های پیشرفته فراوانی وجود داشته باشد اما آنها علاقه کمی به جامعه ابتدایی نوع 0.7 ما نشان می دهند. شاید آنها به دلیل جنگ و دستیابی به تمدن نوع یک از بین رفته و مرده اند.
به طور کلی تمدن نوع 1، تمدنی است که از انرژی ستاره ای استفاده می کند. مصرف انرژی این نوع تمدن را می توان به دقت اندازه گیری کرد: بنا به تعریف ، آنها قادرند تمام انرژی دریافتی از ستاره خود، خود یعنی 16^10 وات ، را مورد استفاده قرار دهند. با استفاده از این انرژی ستاره ای احتمالا قادرند وضعیت آب و هوا را کنترل کرده، بهبود بخشیده، مسیر حرکت توفان ها را تغییر داده یا شهرهایی را بر روی اقیانوس بنا کنند. بنابراین چنین تمدنی بر سیاره خود تسلط یافته و تمدنی سیاره ای ایجاد خواهند کرد.
وقتی تمدنی به وضعیت نوع 1 دست یابد، بعید است که سریعا به ستارگان تسلط پیدا کند، احتمالا چنین تمدنی برای قرن ها در سیاره خانه باقی می ماند، تا زمان کافی داشته باشد تا از ملی گرایی، بنیاد گرایی، نژاد پرستی و فرقه گرایی باقی مانده از گذشته خلاصی یابد. نویسنده های علمی تخیلی بارها و بارها، بدون اشاره به سختی های سفر و مهاجرت ها فضایی به داستانسرایی پرداخته اند. امروزه باید در حدود 20000 تا 80000 دلار پرداخت تا بتوان یک کیلوگرم ماده را در مداری نزدیک زمین قرار داد.این احتمال وجود دارد که در آینده با ورود وسایل نقیله قابل استفاده مجدد (3RLV) که بلافاصله پس از اتمام یک ماموریت می توانند دوباره مورد استفاده قرار گیرند، هزینه ها به یک دهم کاهش خواهند یافت.
یک راه حل برای این مسئله وجود دارد: تهیه بالابرهای فضایی. پیشرفت های اخیر در نانو، تولید طناب از نانو لوله های بسیار کم وزن و فوق العاده قوی را امکانپذیر ساخته است. در اصل ممکن است طناب های ساخته شده از اتم کربن آنقدر قوی باشند که بتوانند یک ماهواره ای که بیش از سی هزار کیلومتر بالای زمین در حال چرخش است را به زمین وصل کنند، درست مثل جک و لوبیای سحر آمیز، باید بتاوان از این نانو لوله کربن بالا رفت تا با تنها از کسری از هزینه معمول به فضا رسید.

در آینده با کاهش هزینه های سفر فضایی ممکن است روزی شاهد ساخت مجتمع های فضایی بر روی سطح مریخ باشیم. ( همانند ماموریت مارس وان ) در این زمان برخی دانشمندان مکانیزم های مبتکرانه ای را پیشنهاد کرده اند تا مریخ را هر چه بیشتر به زمین شبیه سازند. مثلا از طریق منحرف کردن یک دنباله دار و تبخیر شدن آن در اتمسفر مریخ، می توان به جو مریخ آب اضافه کرد. برخی دیگر طرحی را پیشنهاد کرده اند که در آن گاز متان را به اتمسفر مریخ تزریق می شود تا یک اثر گلخانه ای مصنوعی بر روی سطح سیاره سرخ ایجاد کنند. به این ترتیب دما بالا رفته لایه یخی زیر سطح مریخ آب می شود و برای اولین بار پس از میلیاردها سال دریاچه ها پرآب و بر سطح آن آب جاری می شود. برخی دیگر تدابیر شدیدتر و خطرناکتری را اندیشیده اند، مثل انفجار یک کلاهک هسته ای زیر سطح یخ برای آب کردن آن، که می تواند خطراتی را برای ساکنین آینده مجتمع های فضایی ایجاد کند.

به احتمال زیاد تمدن نوع 1، ساخت مجتمع های فضایی را در اولویت خود قرار خواهد داد. اما برای ماموریت های دور دست بین سیاره ای که از نظر زمانی فضاری بر روی آن وجود ندارد، تهیه یک موتور خورشیدی/ یونی احتمالا شکل جدیدی از نیروی محرکه برای سفر بین ستارگان خواهد بود. سرانجام تمدن نوع یک ممکن است ردیاب های آزمایشگاهی را به ستارگان نزدیک بفرستد، اگر بخواهد به فواصل دورتر در حدود صدها سال نوری دست یابند، مجبور خواهند بود شکل های دیگری از نیروی محرکه را بیابند. یک راه حل می تواند ساخت یک رم جت هسته ای باشد، موشکی که هیدروژن را از فضای بین ستاره ای استخراج کرده و با همجوشی هسته ای از آن انرژی گیرد. به این ترتیب مقدار نامحدودی انرژی در طول فرایند آزاد می شود. در بهترین حالت این فناوری در یک قرن آینده قابل دسترسی است.
در چند روز آینده به تمدن نوع 2 می پردازیم.
ادامه دارد »»»

میچیو کاکو – Parallel Worlds

پی نوشت:

1- Nicolai Kardashev

2- اثر گلخانه ای، آلودگی محیط زیست، جنگ هسته ای، بنیادگرایی و بیماری

3- Reusable Launch Vehicles

Read More : http://mkaku.org/home/?page_id=246

پاسخ دادن به سالار لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

5 دیدگاه

  1. خوشم میاد دقت نمیکنین بنده خدا خودش گفته بقیه از تمدن نوع.0.7 ما خوش شون نمیاد بازم بپرس چند چندیم

  2. واقعا عالی بود. دستتون درد نکنه. ولی یه سوال اقای الله وردی … ما تمدن نوع چند هستیم ؟ لطفا زود تر قسمت بعدی را بنویسید. ممنون