ماشین وارپ ( Warp drive  ) حلقه مانند، می تواند یک سفینه ی فضایی (مرکزی) به شکل زمین فوتبال را با سرعتی بیشتر از سرعت نور منتقل کند. تکنولوژی ماشین وارپ، نوعی تکنولوژی میباشد که سرعت حرکتش «بیشتر از نور» است.

به گزارش بیگ بنگ، این ماشین می تواند با تراسترهای *فیزیک کوانتومی تقویت شود و ایده ی علمی تخیلی دیگری است که با علوم مدرن امکانپذیر است. دانشمندان ناسا در حال انجام آزمایشاتی هستند که استفاده از ماشین وارپ را در آزمایشگاه مرکز فضایی جانسون ناسا در هوستون که آپولو در آنجا ساخته شده را امکانپذیر می کنند.

هارولد سانیوایت فیزیکدانی از ناسا گفت: «در حالیکه این نتایج فریبنده هستند، هیچگاه به طور قطعی ثابت نمی کنند که ماشین وارپ عملی است.» آزمایشات با مقیاس کوچک فقط اولین قدم در درک این قضیه هستند که آیا می توان این مفاهیم را از قالب نظریه خارج کرد و به طور عملی بکار برد.

Warp drive : این ماشین اولین بار به وسیله میگوئل آلکوبیر فیزیکدان مکزیکی در سال ۱۹۹۴ پیشنهاد شد. ماشین وارپ توپولوژی فضا را تغییر نمی دهد و به ابرفضا وارد نمی شود، این ماشین فضای مقابل شما را منقبض و فضای پشت سر شما را گسترش داده از هم باز می کند.

کوانتوم به فضا – زمان تکیه می کند:

فیزیک کوانتوم تراستر یعنی تکنولوژی دیگری که وایت در ناسا به دنبال آن است می تواند کلید تهیه ی سوختی باشد که ماشین وارپ به آن نیاز دارد. وایت در کنگره ی سفینه ی فضایی در 17 آگوست به حضار گفت:” این «q– تراسترهای» الکتریکی همانند یک زیر دریایی در اعماق آب عمل می کنند، تنها تفاوتشان این است که در خلأیی از فضا هستند.” این سفینه ی فضایی از لحاظ نظری با به هم ریختن کیهان در حال حرکت در فضا است که باعث آشفتگی کیهانی می شود. فشار ناشی از این عمل مشابه با فشاری است که با شنا کردن در آب ایجاد می شود. این تکنولوژی، انرژی خلأ منفی را تولید می کند که در واقع جزء اصلی موتور ماشین وارپ است که نیرویش را از ماده ای خارجی و عجیب و غریب می گیرد. وایت گفت: «مدل های فیزیکی که چگونگی ساخت q– تراسترها را به ما بیان می کنند همان مدل هایی هستند که برای تولید، طراحی و ساخت مولد خلأ منفی استفاده می کنیم. ممکن است تراسترهای کوانتوم مظهر نیروی محرکه ی فیزیک باشند، همانند یک حلقه ی بزرگ دور تا دور سفینه ی فضایی را بگیرند. شاید 10000 عدد از این لوله های کوچک در محفظه ی احتراق باعث تولید مولدهای خلأ منفی باشند.»

آیا زمان پیچ و تاب می خورد:

سفینه ی وارپ به خودی خود سریعتر از نور حرکت نمی کند، اما بر اساس گفته ی وایت فضا – زمان پیچ و تاب خورده در اطرافش می توانند به آن کمک کنند تا به سرعتی ده برابر بیشتر از سرعت نور برسد. ریچارد اوبوسی، رئیس ایکاروس بین ستاره ای گفت: «معتقدیم در حین دوره ی تورم، فضا- زمان به خودی خودی چند برابر سرعت نور گسترش یافت، بنابراین، وقتی به طبیعت به عنوان یک معلم نگاه می کنید، سئوالات وسوسه انگیزی به ذهنتان می رسد. آیا این چیزی است که می تواند در اطراف یک سفینه ی فضایی تکثیر شود؟»

* تراسترهاي الكترومغناطيسی و تراسترهاي الكتريكي در ماموريتهاي فضايي موفق در طي ساليان اخیر براي استفاده به عنوان سيستم پيشرانش  موشک ها  و ماهوارههاي كوچك و ميكروماهوارهها استفاده شده اند و کوانتوم تراستر نسل جدیدتر سوختی از خلا کوانتومی میباشد که دانشمندان به دنبال دستیابی آن هستند.

Read More: http://www.space.com/22430-star-trek-warp-drive-quantum-thrusters.html

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

22 دیدگاه

  1. با سلام
    بله درست است در واقع دنیای مادی خود اطراف سفینه دچار تغییرات بنیادی می شود اگر بگم ما ایرانیها به این تکنولوژی رسیدیم اونوقت چی میگید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

      1. باز اگه به این تکنولوژی دست پیدا کنیم میلیون ها سال نوری طول میکشه تا بتونیم به نزدیک ترین کهکشان سفر کنیم نزدیکترین کهکشان 250 میلیون سال نوری از ما فاصله داره

        1. نه دیگه اونقدر دور! کهکشان آندرومدا ۲ میلیون سال نوری با ما فاصله داره! خب اگر ماشین وارپی بسازیم (که البته قراره ایرانی ها بسازنش، اونطوری که دوستمون گفتن) که با ده برابر سرعت نور فضازمان رو خم میکنه! طرف ۲۰۰ هزار سال اونجاییم! یه جشم بهم زدن در مقیاس کیهانی!
          https://bigbangpage.com/astronomy//%d8%b4%da%a9%d9%88%d9%87-%da%a9%d9%87%da%a9%d8%b4%d8%a7%d9%86-%d8%a2%d9%86%d8%af%d8%b1%d9%88%d9%85%d8%af%d8%a7-2/

        2. عزیز من میلیونها سال نوری طول میکشه؟؟ یعنی چی؟ سال نوری واحد اندازه گیری مسافته. نه زمان.. بقول سام درخشانی.. اینمم نمیدونی؟

  2. اگر سطح خارجی فضا پیما با بار الکتریکی پوشانده شود بنظر من انرژی لازم برای این کار به میزان زیادی کاهش ی یابد

    1. سلام رفقا خوبین من دارم درباره این ماشین تحقیق میکنم کی میتونه اینجا خلاصه بگه این ماشین چیه و چطور کار میکنه معایب مزایاش چیه

  3. به علاوه در مورد نیروی پیشران هم میتونیم روش دیگه ای به کار ببریم که البته هنوز عملی نیست مثل ایجاد سیاه چاله های کوچک و تعبیه ی این سیاه چاله ها که با خمش فضا زمان بتونن سفینه رو باسرعت بسیار زیادی به حرکت دربیارن اما هنوز غیر عملیه اما مطالعه در مورد رمبش ستاره ها و چگونگی ایجاد سیاه چاله میتونه کمک زیادی بکنه

  4. بسیارجالبه اما حتی در صورت عملی شدن این نظریه،خطراتی وجود داره ازجمله گرمای بسیار زیادی که وجود داره پس باید عایق بسیار مقاومی ایجاد بشه که بتونه دماهای بسیار بالارو تحمل کنه

  5. خیلی خیلی جالبه در واقع میتونیم با خمش فضا در بعدی بالاتر – نه لزوما زمان – با طی مسافتی کمتر با همان سرعت وظعیتی ایجاد کنیم که از دید ناظر ، حرکت سریع تر از نور ایجاد کنیم.

  6. اگر عاملی که باعث انبساط فضا در کیهان می شود کشف شود می توان با استفاده از همین عامل تفییر فضا برای ماشین وارپ را ایجاد نمود

  7. من یه جود دیگه فهمیدم
    فکر میکنم فضا حرکت نمیکنه، بلکه منقبض میشه
    فکر کنید مورچه ای میخاد از این طرف بادکنک بره به اون طرف، حال اگه باد بادکنک رو کم کنیم مسیرش کوتاه تر میشه و زودتر میرسه

    1. احتمال ساختش هست.. نظریه جالبی هست حرکت پیشرانه با کمک محیط پیرامون ….

  8. من زیاد ازنظریه هایه علمی تخیلی خوشم نمی یاد مادرحال حاظرازپیشرانهای واکنشی درپیشران استفاده میکنیم ولی باید بعداز این به فناوری پیشرانهای یونی دست پیدا کنیم که سرعتش چندین کیلومتر درثانیه است انرژی مصرفی وگرمای این پیشرانها بسیار بالاست وبعد بایدپیشرانهایی بااحتراق انرژی هستی یاهمجوشی هستی متولد خواهند شد ولی چیزی که مشخص است اینجا هرچقدرگرما وحرارت پیشران بیشتر باشه سرعت پیشران هم بیشتر می شه وموشک باسرعت بیشتری به جلوحرکت خواهد کرد نه چیزبییشتر ساخت متورهای یونی امکان پزیر است باامکانات امروزهی

    1. البته یه مشکلی برای این نظریه هست که اونم مقاومت فضا هستش که باعث میشه سفینه سوار بر موج فضا زمان رو متلاشی کنه که برای اون هم فکری باید بکنن.

    2. برادر
      داری تو خلا حرکت می کنی ..مگه چقدر می تونی برای ایجاد گرما اکسیژن با خودت ببری؟

  9. خيلى جالبه ! در واقع به جاى اين كه ما با سرعت بيشتر از نور حركت كنيم فضاى اطرفمون حركت ميكنه . من اين طور تصور ميكنم كه مثل موج سوارى باشه ، مثلا آب دريا فضا زمان و تخته فضاپيما باشه.