بیگ بنگ: دانشمندان مدعی شده اند که آثاری از فعالیت انسان های اولیه در سن دیگو- کالیفرنیا پیدا کرده اند. قدمت این محل باستان شناسی صد هزار سال بیشتر از آن چیزی است که اکثر دانشمندان اعتقاد داشتند که ابتدایی ترین علائم حضور انسان در آمریکا وجود داشته باشد.

به گزارش بیگ بنگ، تام دیمره، محقق ارشد و دیرینه شناس در موزه تاریخ طبیعی در مصاحبه با نشنال جئوگرافیک خاطر نشان کرد: من به این نکته واقف هستم که ۱۳۰ هزار سال یک تاریخ طولانی را در بر می گیرد و محل باستان شناسی ما را به قدیمی ترین محل در سرتاسر آمریکا تبدیل می کند. البته ادعاهای خارق العاده ای از این قبیل به شواهد و قرائن خارق العاده نیز احتیاج دارد. از دیدگاه ما، محل ماستودون سروتى(Cerutti) از این پتانسیل برخودار است.
در شواهد جایگاهی برای بازماندگان انسان وجود ندارد. دیمره و همکارانش بر این باورند که محل باستان شناسی در شهر سن دیگو حاوی سنگریزه و استخوان های خرد شدهٔ ماستودون(از خرطوم داران و پستانداران انقراض یافته که از فیل درشت تر بودند) میباشد. محققان در مقاله جدیدشان، ادعا کرده اند که خویشاوندان انسان ها(شاید نئاندرتال ها) از چکش هایی برای خرد کردن استخوان فیل ها در ۱۲۰ هزار سال تا ۱۴۰ هزار سال پیش استفاده کرده اند. ادعای محققان بحث های زیادی را در پی داشته است.
جان مک ناب، باستان شناس در دانشگاه ساوتهمپتون اظهار داشت: نخستین محل سکونت آمریکایی ها هنوز موضوع بحث برانگیزی است. قدمت اکتشاف به ۱۳۰ هزار سال پیش بر میگردد که سوال بزرگی برای باستان شناسان است زیرا آنان به بیش از ۱۲، ۱۳ و ۱۴ هزار سال پیش فکر نمی کردند. اختلاف زمانی بسیار بسیار بزرگی است. استخوان ها نخستین بار در سال ۱۹۲۲ میلادی توسط کارگران ساختمانی کشف شد که در حال آماده سازی برای ساخت مسیر ۵۴ ایالت کالیفرنیا بودند. خیلی زود دور این محل برای حفاری های باستان شناسی اضطراری نوار کشیده شد.
استخوان های ماستودون موجبات تحیر دانشمندان را فراهم آورد، زیرا این استخوان ها خرد شده بودند و در کنار استخوان های گردی قرار گرفته بودند. محققان استخوان های فیل را با چکش های مخصوص سنگ در تانزانیا خرد کردند تا ببینند آیا این کار می تواند قطعات تازه کشف شده را توضیح بدهد یا خیر. ماحصل کار محققان دقیقا همان چیزی شد که در کالیفرنیا یافته بودند.
سایر دانشمندان تا حد زیادی با روش تعیین قدمت استفاده شده برای تعیین قدمت استخوان های ماستودون موافقت می کنند. اما عده کثیری هم بر این باورند که شواهد و قرائن موجود برای پشتیبانی از چنین ادعایی کافی نیست. دونالد کی گریسون، باستان شناس در دانشگاه واشنگتن به روزنامه نیویورک تایمز گفت: من شگفت زده شدم؛ نه به این خاطر که این اکتشاف خیلی خوب است، بلکه بسیار هم بد است.
عمده انتقادات هدف یکسانی را نشانه می روند: دیمره در لحاظ کردن توضیحات خارقالعاده برای استخوان های خرد شده قدیمی ناکام ماند. وانس تی هالیدى، باستان شناس در دانشگاه آریزونا بیان کرد: شواهد حاکی از آن است که سنگ ها و استخوان های شکسته می توانند توسط انسان ها شکسته باشند. نقش انسان یکی از احتمالات بالقوه است. اما نکته مشهود دیگر هم این است که این شکستگی ها را فقط نمیتوان به انسان ها نسبت داد.
تجزیه و تحلیل ژنومى نشان می دهد که انسان های امروزی تا ۵۰ هزار تا ۸۰ هزار سال پیش آفریقا را ترک نکردند، اما نئاندرتال ها و خویشاوندان آنها صد چند هزار سال پیش از آفریقا خارج شدند و تا سیبری مهاجرت کردند. دیمره در پایان گفت: برخی افراد میخواهند بگویند که چنین چیزی ممکن نیست. شاید ادعای ما صحت نداشته باشد. اما باید این احتمال را هم در نظر گرفت که انسان ها به این مدت طولانی در اینجا حضور داشته اند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: upi.com