بیگ بنگ: در حدود ۲ تا ۸ میلیون سال پیش، انرژی پرتو کیهانی حاصل از یک یا چند ابرنواختر نزدیک به زمین رسید و اتمسفر سیاره را درنوردید. بر اساس یک مطالعه جدید، این کار باعث هجوم طیف کثیری از الکترون‌ها و همچنین بروز زنجیره‌ای از رویدادها شد که زمینه را برای پیدایش انسانیان دوپا فراهم آورد.
به گزارش بیگ بنگ، پروفسور «آدریان ملوت» از دانشگاه کانزاس گفت: «تصور بر این است که حتی قبل از این رویداد، انسانیان تمایل داشتند بر روی دو پا راه بروند. اما آنها سازگاری‌های لازم برای صعود به بالای درختان را پیدا کردند. پس از استقرار در دشت‌ها، انسانیان افزون بر زندگی در بالای درختان مجبور شدند گزینه راه رفتن با قامت راست را در برنامه زندگی خود جای دهند. این کار به آنها اجازه داد تا بر فراز ارتفاعات رفته و دید بهتری داشته باشند و همچنین شکارشان و آسمان را بهتر زیر نظر بگیرند. تصور بر این است که پای گذاشتن به دشت‌ها و مکان‌های هموار کمک زیادی به انسانیان کرد تا روی دو پا راه بروند، تا اینکه ویژگی حرکت روی دوپا در میان اجداد انسان رواج یافت.»
براساس بررسی لایه‌ای از رسوبات باستانی بستر دریا از ایزوتوپ رادیواکتیو یون-۶۰، پروفسور ملوت و همکارش دکتر «برایان توماس» از دانشگاه واشبورن با اطمینان بالا اظهار داشتند که یک سری ابرنواختر در نزدیکی زمین منفجر شد. این رویداد در گذر از عصر پلیوسن به عصر یخبندان اتفاق افتاد.
پروفسور ملوت گفت: «ما یونش اتمسفر را از پرتوهای کیهانی محاسبه کردیم؛ پرتوهایی که شاید از ابرنواخترهای دور نشات گرفته باشند. اینطور به نظر می رسد که این ابرنواختر نزدیکترین نمونه در سری‌های طولانی بوده است. باور ما بر این است که این رویداد یونش اتمسفر زیرین را تا ۵۰ برابر بیشتر کرده است. معمولا، یونش در اتمسفر زیرین روی نمی دهد، زیرا پرتوهای کیهانی تا این حد توانایی نفوذ ندارند، اما پرتوهای پرانرژی‌تر که از ابرنواخترها نشات می گیرند، تا خود سطح می آیند؛ پس انتظار می رود الکترون‌های بسیار زیادی از اتمسفر به بیرون پرتاب شده باشند. قسمت‌هایی از اتمسفر به طریقی تحت تاثیر قرار گرفت که این حالت به طور عادی اتفاق نمی افتد.»
وی افزود: «وقتی پرتوهای کیهانی پرانرژی به اتم‌ها و مولکول‌های موجود در اتمسفر برخورد می کنند، الکترون‌ها را از درون آنها بیرون می کِشند. لذا این الکترون‌ها به جای اینکه به اتم‌ها چسبیده باشند بصورت آزادانه در اطراف حرکت می کنند. در حالت عادی در فرایند صاعقه، افزایش ولتاژ میان ابرها یا میان ابرها و زمین رخ میدهد، اما جریان نمیتواند جاری شود زیرا الکترون‌های کافی وجود ندارند که آن را حمل کنند. پس قبل از اینکه الکترون‌ها شروع به حرکت کنند، باید ولتاژ بسیار بالایی پدید آید. به محض حرکت الکترون‌ها، الکترون‌های بیشتری از دل اتم‌ها بیرون کشیده می شوند و صاعقه اتفاق می افتد. اما با این یونش، آن فرایند به شکل خیلی ساده‌تری روی می دهد.»
دانشمندان معقدند این اتفاق در سرتاسر دنیا و در مناطقی با آب و هوای مختلف به وقوع پیوست. شاید این مورد توضیح مناسبی باشد، زیرا تصور بر این است که افزایش آتش‌سوزی موجب گذار از مناطق جنگلی به دشت‌های بی‌درخت در بسیاری از مکان‌ها شده است. یعنی جایی که مملو از درخت بود، حالا به چمنزارهایی مملو از بوته تبدیل شده که بصورت پراکنده در مکان‌های مختلف به چشم می خورد.
نکته مهم این است که این اتفاق با فرگشت انسان در شمال شرق آفریقا ارتباط دارد. بالأخص، در دره بزرگ آفریقا که حاوی فسیل‌های انسانیان است، این دره از کشورهایی مانند اتیوپی، کنیا و موزامبیک عبور میکند. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Geology منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی‌لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: sci-news.com
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=85449
(۱۹ نفر , میانگین : ۴,۷۹ از ۵)
