بیگ بنگ: سومین بیماری که ایمپلنت مغزی نورالینک را دریافت کرده است پس از اینکه به دلیل ابتلا به یک بیماری پیشرونده صدایش را از دست داده بود، توانست دوباره با کمک یک ربات هوش مصنوعی با صدای خودش صحبت کند.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، مردی اهل آریزونای آمریکا به سومین فرد در جهان تبدیل شد که ایمپلنت مغزی نورالینک را دریافت می‌کند. این تراشه به او اجازه داد دوباره با صدای خودش «صحبت» کند. برد اسمیت مبتلا به ALS است، یک بیماری پیشرونده که باعث می‌شود او نتواند هیچ بخشی از بدن خود را به جز چشمان و گوشه‌های دهانش حرکت دهد.
این بیماری توانایی صحبت کردن آقای اسمیت را از او گرفته، اما ایمپلنت شرکت نورالینک ایلان ماسک، مغز او را به یک کامپیوتر متصل کرده تا دوباره بتواند صحبت کند. این تراشه کوچک که تقریبا به اندازه یک سکه است، به بیمار اجازه می‌دهد مکان‌نمای کامپیوتر را روی صفحه مک‌بوک پرو خود کنترل کند تا تایپ کند.
سپس، هوش مصنوعی گراک، یک شبیه‌ساز صوتی دقیق از صدای فرد ایجاد می‌کند که بر اساس داده‌های صوتی صدای واقعی او قبل از از دست دادن آن به دلیل بیماری، آموزش دیده است. آقای اسمیت اولین بیمار ALS و اولین بیمار ناتوان در صحبت کردن است که این ایمپلنت را دریافت کرده است. او ویدئویی از مسیری که در این راه طی کرده در صفحه ایکسش منتشر کرده و نوشته است: من می‌توانم کامپیوتر را با تله‌پاتی کنترل کنم. زندگی خوب است. نورالینک عمیق‌ترین افکار یا کلماتی را که به آنها فکر می‌کنم، نمی‌خواند.
بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک(ALS) یک بیماری پیشرونده است که بر سلول‌های عصبی مغز و نخاع تأثیر می‌گذارد. همانطور که بیمار در ویدئوی خود توضیح می‌دهد، نورون حرکتی باعث از دست دادن کنترل عضلات می‌شود و توانایی صحبت کردن را از فرد می‌گیرد، اما بر ذهن تأثیری نمی‌گذارد. او می‌گوید: من ALS دارم، یک بیماری واقعا عجیب که نورون‌های حرکتی کنترل‌کننده عضلات من را از بین می‌برد، اما بر ذهن من تأثیری نمی‌گذارد. تجربه من بسیار جالب بوده است، از آسیب شانه‌ای که بهبود نمی‌یابد، شروع می‌شود و به وضعیت فعلی من ختم می‌شود. من نمی‌توانم چیزی جز چشمانم را حرکت دهم و کاملا به دستگاه تنفس مصنوعی وابسته هستم تا زنده بمانم و نفس بکشم.
تراشه نورالینک توسط یک ربات در مغز قرار می‌گیرد. ربات بخش کوچکی از جمجمه را برمی‌دارد، الکترودهای نخ‌مانند را به نواحی خاصی از مغز متصل می‌کند، سوراخ را بخیه می‌زند و تنها چیزی که از جراحی باقی می‌ماند، جای زخم باقی مانده از برش است. آقای اسمیت می‌گوید: رشته‌ها توسط یک ربات تنها چند میلی‌متر در مغز من قرار می‌گیرند و از رگ‌های خونی فاصله دارند، بنابراین تقریبا هیچ خونریزی وجود ندارد.
این ایمپلنت از طریق بلوتوث به کامپیوتر متصل می‌شود و کامپیوتر پردازش زیادی انجام می‌دهد. ایمپلنت نورالینک هر ۱۵ میلی‌ثانیه شلیک‌های نورونی که سیگنال‌های الکتریکی آزاد شده توسط سلول‌های عصبی مغز هستند را ثبت می‌کند و «مقدار زیادی» داده تولید می‌کند. وظیفه کامپیوتر این است که تصمیم بگیرد چه چیزی مهم است و سیگنال مربوطه را پیدا کند و نویز را نادیده بگیرد.
پیش از استفاده از نورالینک، آقای اسمیت از یک کامپیوتر مجهز به سیستم کنترل نگاه برای تمام ارتباطات استفاده می‌کرد، اما این کامپیوتر در اتاق‌های تاریک بهترین عملکرد را داشت و بر امکان او در بیرون رفتن از خانه تأثیر می‌گذاشت. او می‌گوید: نورالینک به من اجازه می‌دهد از خانه بیرون بروم و تغییرات روشنایی را نادیده بگیرم. به گفته نورالینک، در آینده رشته‌های این ایمپلنت بیشتر در اعماق مغز قرار می‌گیرد و با دقت بیشتر برای به حداکثر رساندن اثربخشی، کاشته خواهند شد.
ماسک، نورالینک را در سال ۲۰۱۶ با گروهی متشکل از هفت دانشمند و مهندس تأسیس کرد. او ایمپلنت‌های نورالینکی را متصور می‌شود که می‌توانند بینایی را به نابینایان بازگردانند، به افراد دید مادون قرمز یا ماوراء بنفش بدهند یا به آنها اجازه دهند مفاهیم را از طریق تله‌پاتی با دیگران به اشتراک بگذارند. او می‌گوید: ما می‌خواهیم به مردم قدرت‌های فرابشری بدهیم.
در ماه ژانویه، این شرکت فناوری عصبی اولین ایمپلنت مغزی خود را در نولند آربا برای یک فرد مبتلا به فلج مغزی مستقر در آریزونا نصب کرد. آقای آربا توانست با استفاده از افکار خود یک ماوس کامپیوتر را کنترل کند و زبان ژاپنی و فرانسوی یاد بگیرد. در ماه اوت سال گذشته، ماسک فاش کرد که بیمار دوم یک قربانی آسیب نخاعی به نام الکس است که این تراشه را دریافت کرده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: dailymail.co.uk
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=108912
(۳ نفر , میانگین : ۵,۰۰ از ۵)
