بیگ بنگ: فرایند شکل‌گیری ستاره‌ها چیزی نیست که بتوانیم از ابتدا تا انتهای آن را مشاهده نماییم، زیرا میلیون‌ها سال طول می‌کشد. اما بتازگی یک شبیه‌سازی خارق‌‌العاده‌ ما را از هر زمانی بیشتر به چگونگی فرایند این پدیدۀ باشکوه نزدیک کرده است.

بیگ بنگ: چرا “سحابی خرچنگ دریایی” که عظیم‌ترین ستارگان را تشکیل می‌دهد معروف شده است؟ هنوز کسی دقیقأ نمی‌داند. سحابی خرچنگ دریایی که با نام NGC 6357 ثبت شده، منزلگاه ستاره‌های غیرمعمول روشن و عظیم است. 

بیگ بنگ: شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که مدل‌های محاسباتی «ماده‌ تاریک» نواحی تشکیل ستاره‌ای اولیه‌ای را ایجاد کرده‌اند که به‌نظر می‌رسد فرق‌های زیادی با هم دارند.

بیگ بنگ: داده‌های تصویری تلسکوپ فضایی هابل، رصدخانه جنوبی اروپا و تلسکوپ‌های کوچک بر روی سیاره زمین با هم ترکیب شدند تا این پرترۀ خارق‌العاده از کهکشان مسیه 61 ثبت شود. M61 که NGC 4303 نیز نامیده می شود در فاصلۀ 55 میلیون سال نوری از زمین در خوشه کهکشانی سنبله واقع شده است که…

بیگ بنگ: این کهکشان مارپیچی اگرچه کامل نیست، اما یکی از خوش عکس‌ترین کهکشان‌هاست. کهکشان NGC 1566 یک جهان جزیره‌ای است که شامل میلیاردها ستاره است و در فاصلۀ تقریبی 40 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی دلفین قرار دارد.

بیگ بنگ: چرا ستارگان در پل بین این کهکشان‌های در حال برخورد تشکیل می شوند؟ معمولأ وقتی کهکشان‌ها با هم برخورد می کنند، تشکیل ستاره محدود به دیسک‌های کهکشانی یا دنباله‌های کشندی می شود. اگرچه، در گروه Arp 194 نقاط درخشانی از ستارگان جوان درست در پلی که آنها را به هم وصل می کند،…

بیگ بنگ: جهان حدود 13.8 میلیارد سال قدمت دارد و ستارگان آن مهمترین محصولش هستند. اخترشناسانی که پیچیدگی‌های تشکیل ستاره را در طول زمان کیهانی مطالعه می‌کنند سعی دارند بفهمند؛ آیا ستارگان و فرآیندهایی که آنها را تولید می‌کنند وقتی جهان جوان‌تر بود (یعنی تقریبأ نصف این سن را داشت) نیز به همین صورت بودند…

بیگ بنگ: آیا مغناطیس می تواند بر نحوه تشکیل ستارگان تاثیر بگذارد؟ تحلیل اخیر داده‌های سحابی شکارچی توسط دستگاه HAWC+ در رصدخانۀ هوایی سوفیا نشان می دهد که گاهی اوقات مغناطیس می تواند چنین تاثیری بگذارد.

بیگ بنگ: چرا یک رد قرمز بلند به این کهکشان متصل شده است؟ این رد غالبا از هیدروژن درخشان تشکیل شده که با حرکت کهکشان در میان گاز داغ، درون خوشۀ کهکشان‌ها به طور سیستماتیک کنار می رود. به ویژه، این کهکشان همان کهکشان مارپیچی D100 است و خوشه همان خوشۀ کهکشانی کما است.

بیگ بنگ: این آسمان رنگی تقریبا به اندازۀ 2 ماه کامل وسعت دارد و در میدان‌های ستاره‌ای غنی از سحابی در امتداد صفحۀ کهکشان راه شیری در صورت فلکی قیفاووس واقع شده است.

بیگ بنگ: دو تیم مستقل از اخترشناسان کشف کردند که هم کهکشان‌های ستاره‌­فشان در جهان آغازین و هم یک ناحیه ستاره‌زا در یک کهکشان نزدیک، به نام ابر ماژلانی بزرگ حاوی تعداد بسیار بیشتری ستاره‌های غول­‌پیکر نسبت به کهکشان‌های آرام‌­تر هستند. این یافته‌ها که به تفصیل در دو مقاله در مجله‌های Nature و Science منتشر شده است،…

بیگ بنگ: در قلب سجابی رتیل حباب‌های بزرگی از گاز پرانرژی، رشته‌های بلند غبار تاریک و ستاره‌های پرجرم غیرمعمول وجود دارد. در مرکز این قلب، یک گروه ستارگان وجود دارد که به حدی پرتراکم است که زمانی تصور می شد یک ستاره باشد.

بیگ بنگ: اخترشناسان 13 میلیارد سال اخیر را بررسی کرده و کهکشان­‌های قدیمی یافتند که حرکت چرخشی مشابهی با کهکشان­های امروزی دارند. انتظار نمی­رفت این نوع چرخش در کهکشان­‌های متلاطم و جوان جهان امروزی دیده شود.

بیگ بنگ: در مرکز کهکشان راه شیری یک سیاهچالۀ بسیار پرجرم وجود دارد که جرمی 4 میلیون برابر جرم خورشید دارد و علاوه بر ایجاد نیروی گرانشی عظیم، پرتوهای فرابنفش و ایکس از خود ساطع می کند. محیط اطراف آن یکی از آشفته‌ترین مناطق ِ کهکشان می باشد.