بیگ بنگ: آیا تا به حال “خوشه ستاره‌ای پروین” را دیده‌اید؟ حتی اگر دیده باشید، احتمالاً هرگز آن را به این بزرگی و شفافی ندیده‌اید. ستاره‌های پرنور این خوشه‌ باچشم غیرمسلح حتی از قلب یک شهر با آلودگی نوری نیز دیده می‌شوند. اما یک نوردهی طولانی از مکانی تاریک، ابر غبارآلود اطراف “خوشه ستاره‌ای پروین”…

بیگ بنگ: شاید ما در بخش اشتباه کهکشان زندگی می­‌کنیم. جایی که ما هستیم ستارگان بسیار از هم فاصله دارند؛ اما در “خوشه‌های کروی”، ستارگان به هم نزدیک‌اند و با وجود سیارات زیاد، شانش پشتیبانی از حیات و تمدن بیگانه نیز بیشتر می‌شود. به گزارش بیگ بنگ، در جای دیگری در راه شیری، گروه وسیعی…

بیگ بنگ: تلسکوپ خود را به سمت شرق سحابی مرداب بچرخانید تا این میدان دید جذاب و پرستاره از صورت فلکی کمان در کهکشان راه شیری را تماشا کنید. سحابی مرداب که M8 نیز نام دارد، هشتمین شی فهرست شده در کاتالوگ معروف “شارل مسیه” از خوشه‌های ستاره‌ای و سحابی‌های درخشان است. سحابی باشکوه مرداب…

بیگ بنگ: از دیدگاه ما این ترکیب کیهانی تعادل زیبایی را بین سحابی حباب در سمت راست و خوشه ستاره‌ای باز M52 ایجاد کرده است‌. البته این جفت کیهانی در مقیاس‌های دیگر چنین تعادلی ندارند و بی‌قرینه هستند. سحابی حباب که در درون گاز و غبار میان ستاره‌ای نهفته شده و بادهای یک ستارۀ پرجرم…

بیگ بنگ: آیا ممکن است خوشه‌هایی از “ستارگان پادماده‌ای” به دور کهکشانمان در گردش باشند؟ اگر وجود داشته باشند، شاید بتوانیم پادماده‌ای که از این پاد-ستارگان پس زده می‌شود را همین جا روی زمین ردیابی کنیم.

بیگ بنگ: در قلب سحابی گل سرخ یک خوشۀ ستاره‌ای باز و درخشان نهفته که این سحابی را روشن کرده است. ستاره‌های NGC 2244 فقط چند میلیون سال پیش از گازهای اطرافشان تشکیل شده‌اند.

بیگ بنگ: اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، شواهدی بر وجود ده‌ها سیاهچاله با جرم ستاره‌ای را کشف کردند که درون خوشه کروی NGC 6397 کمین کرده‌اند.

بیگ بنگ: اگر خورشید ما بخشی از این خوشۀ ستاره‌ای بود، آسمان شب شبیه یک جعبه جواهر ستاره‌ای می‌درخشید. این خوشه که M53 نام دارد، در کاتالوگ تحت عنوان NGC 5025 نامگذاری شده و یکی از حدود ۲۵۰ خوشۀ کروی است که در کهکشان ما وجود دارد.

بیگ بنگ: آیا هنوز ستاره‌ها در کهکشان‌های اقماری کهکشان راه شیری تشکیل می‌شوند؟ NGC 346 در میان خوشه‌ها و سحابی‌های ابر ماژلانی کوچک(SMC) یافت شده است، این منطقۀ تشکیل ستاره حدود 200 سال نوری گستردگی دارد که در این عکس ِ تلسکوپ فضایی هابل، در مرکز تصویر دیده می‌شود.

بیگ بنگ: بیشتر خوشه‌های ستاره‌ای به تنهایی باشکوه هستند. با این وجود خوشه‌های ستاره‌ای باز NGC 869 و NGC 884 را می‌توان تا حدودی باشکوه دانست.

بیگ بنگ: خوشه ستاره‌ای کروی 47 Tucanae جواهر آسمان جنوب است. این خوشه با نام NGC 104 نیز شناخته می‌شود و در هالۀ کهکشان راه شیری همراه با حدود 200 خوشۀ ستاره‌ای کروی دیگر پرسه می‌زند.

بیگ بنگ: رنگ‌های چشمگیر ابرهای “رو ماراَفسای” (oh’-fee-yu-kee) نشانگر فرایندهای زیادی است که در دل آنها رخ می‌دهد. مناطق آبی غالبأ به علت نور ِمنعکس شده می‌درخشند. در واقع نور آبی از سامانۀ ستاره‌ای رو ماراَفسای و ستاره‌های مجاورش، بیشتر از نور قرمز در این قسمت از سحابی منعکس می‌شود.

بیگ بنگ: اخترشناسان تصویر تازه و شگفت‌انگیزی تهیه کرده‌اند که آتش بازی ستاره‌ای را در خوشه ستاره‌ای G286.21+0.17 نشان می‌دهد.

بیگ بنگ: اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ‌های رصدخانه جنوبی اروپا(ESO) لکه‌های بزرگی (giant spots) را بر روی سطح ستاره‌های بسیار داغ پنهان شده در خوشه‌های ستاره‌ای کشف کردند.