بیگ بنگ: رشته‌های در هم پیچیده و مارپیچی گاز درخشان باعث شده این سحابی، نام “مدوسا” را به خود اختصاص دهد. سحابی مدوسا که آبل 21 نیز نام دارد یک سحابی سیاره‌نما است که حدود 1500 سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی دو پیکر واقع شده است.

بیگ بنگ: در صورت فلکی غو در نزدیکی سحابی پلیکان، ابر گازی پروانه در کنار یک ستاره به نام ماکیان وجود دارد. این ستاره که صدر(sadr) نام دارد، درست در سمت راست این عکس قرار دارد، اما سحابی مرکزی پروانه که IC 1318 نامیده می‌شود با قدرت تفکیک بالایی دیده می‌شود.

بیگ بنگ: ستارگانِ تازه متولد شده در سحابی عقاب در حال شکل گیری هستند. تابش شدید این ستارگانِ تازه تشکیل شده که از لحاظ گرانشی در حال انقباض در ستون‌های گاز و غبارِ متراکم هستند، موجب می‌شود تا مواد اطراف به جوش و خروش بیایند.

بیگ بنگ: سحابی پلیکان در حال تغییر است. کل این سحابی که به طور رسمی IC 5070 نامیده می شود توسط یک ابر مولکولی مملو از غبار تاریک، از سحابی بزرگترِ آمریکای شمالی جدا شده است.

بیگ بنگ: در قلب سحابی گل سرخ یک خوشۀ ستاره‌ای باز و درخشان نهفته که این سحابی را روشن کرده است. ستاره‌های NGC 2244 فقط چند میلیون سال پیش از گازهای اطرافشان تشکیل شده‌اند.

بیگ بنگ: چه چیزی به این سحابی غیرمعمول قدرت می‌بخشد؟ این سحابی با نام CTB-1 یک پوستۀ گازی در حال انبساط است که در هنگام انفجار یک ستارۀ عظیم باقی مانده و در حدود 10 هزار سال پیش رخ داده است.

بیگ بنگ: به راحتی ممکن است در میان این رشته‌های پیچیدۀ حلقه‌ای گم شوید. در این تصویر دقیق بقایای ابرنواختر سیمیس 147 را می‌بینید که با نام شارپلس 2-240 فهرست‌بندی شده است و با نام مستعار سحابی اسپاگتی نیز شناخته می‌شود.

بیگ بنگ: آیا هنوز ستاره‌ها در کهکشان‌های اقماری کهکشان راه شیری تشکیل می‌شوند؟ NGC 346 در میان خوشه‌ها و سحابی‌های ابر ماژلانی کوچک(SMC) یافت شده است، این منطقۀ تشکیل ستاره حدود 200 سال نوری گستردگی دارد که در این عکس ِ تلسکوپ فضایی هابل، در مرکز تصویر دیده می‌شود.

بیگ بنگ: دنباله‌دار اطلس(C/2020 M3) که نزدیکترین فاصله‌اش به سیاره زمین در 14 نوامبر برنامه‌ریزی شده، تابستان امسال کشف شد و دنباله‌داری است که توسط سیستم هشدار آخرین برخورد سیارک به زمین متعلق به ناسا کشف شد.

بیگ بنگ: ستارگان درخشان، ابرهای میان ستاره‌ای گرد و غبار و سحابی‌های درخشان، مهمان این صحنۀ کیهانی در شمال ِ کمربند شکارچی هستند.

بیگ بنگ: چرا “سحابی خرچنگ دریایی” که عظیم‌ترین ستارگان را تشکیل می‌دهد معروف شده است؟ هنوز کسی دقیقأ نمی‌داند. سحابی خرچنگ دریایی که با نام NGC 6357 ثبت شده، منزلگاه ستاره‌های غیرمعمول روشن و عظیم است. 

بیگ بنگ: آیا از این میدان ستاره‌ای و غبارآلود، اَشکالی به سمت ِ شما پرتاب می‌شود؟ این گسترۀ جواهر نشان ِ مملو از ابرهای کم نور و بازتاب دهندۀ نور ستارگان، در صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.

بیگ بنگ: سحابی سیاره‌نما آبل 78 در این چشم‌انداز تلسکوپی رنگارنگ خودنمایی می‌کند. در حقیقت رنگ‌های تند ستارگان راه شیری به دمای سطحی آنها بستگی دارد و هم سردتر(مایل به زرد) و هم گرم‌تر(مایل به آبی) از خورشید هستند. اما سحابی آبل 78 با انتشار اتم‌های یونیزه در لفافۀ نازکی از مواد، آینده خورشید را…

بیگ بنگ: رنگ‌های چشمگیر ابرهای “رو ماراَفسای” (oh’-fee-yu-kee) نشانگر فرایندهای زیادی است که در دل آنها رخ می‌دهد. مناطق آبی غالبأ به علت نور ِمنعکس شده می‌درخشند. در واقع نور آبی از سامانۀ ستاره‌ای رو ماراَفسای و ستاره‌های مجاورش، بیشتر از نور قرمز در این قسمت از سحابی منعکس می‌شود.