بیگ بنگ: یکی از مهمترین فضاپیماهای تاریخ ناسا تا ساعاتی دیگر به فضا پرتاب می شود تا در ماموریتی سیارکی را مورد تجزیه قرار دهد و نمونه ای از آن را به زمین بیاورد. این ماموریت به دانشمندان کمک می کند تا در مورد چگونگی تشکیل منظومه شمسی و سیارات و چگونگی آغاز حیات مطالعه کنند. همچنین دانش ما را در مورد سیارک هایی که احتمال برخورد به زمین دارند، تقویت کند.

فضاپیمای OSIRIS-REx ساعاتی پیش از پرتاب سوار بر موشک اطلس
فضاپیمای OSIRIS-REx ساعاتی پیش از پرتاب سوار بر موشک اطلس

به گزارش بیگ بنگ، این فضاپیمای 2100 کیلوگرمی که OSIRIS-REx نام دارد از پنل های خورشیدی جهت تامین انرژی باتری خود استفاده می کند. طبق برنامه این کاوشگر فضایی در روز هشتم سپتامبر( ۱۸ شهریور) ساعت ۷:۵ دقیقه به وقت شرق آمریکا از پایگاه فضایی ‘کیپ کاناورال’ در فلوریدا توسط موشک ‘Atlas V 411’ به فضا پرتاب می شود و پس از سفری دو ساله در سال ۲۰۱۸ به سیارک هدف خود بنام بنو(Bennu) می رسد.

مراحل پرتاب این کاوشگر به فضا
مراحل پرتاب این کاوشگر به فضا

وقتی این فضاپیما به سیارک بنو برسد، به مدت یک سال آن را مورد بررسی دقیق قرار خواهد داد و اقدام به نقشه برداری سیارک می نماید. این کار با استفاده از طیف سنج و سیگنالهای رادیویی صورت می گیرد. اما بخش هیجان انگیزتر این مأموریت مربوط به نمونه برداری از این سیارک با استفاده از بازوی روباتیک می باشد.

nasa-osiris-rex-spacecraft-in-clean-room-nasa-photo-posted-on-spaceflight-insiderدر این ماموریت، به منظور مشخص کردن ویژگی های این سیارک و قرار دادن پایگاه های نمونه برداری خود، فضاپیما با استفاده از بازوی روباتیکش حدود ۶۰ تا دو هزار گرم از مواد سطحی این سیارک را جمع آوری می کند و این نمونه ها را در سال ۲۰۲۳ از طریق یک کپسول که قابلیت جدا شدن دارد، به زمین باز می گرداند. گفتنی است محموله فوق در کپسول های چتردار به سمت زمین پرتاب شده و در صحرای ایالت یوتا فرود خواهد آمد.

تصویری هنری از ملاقات این کاوشگر فضایی و سیارک مورد نظر
تصویری هنری از ملاقات این کاوشگر فضایی و سیارک مورد نظر

سیارک بنو در مدار 0.8 تا 1.6 واحد نجومی(Au) از خورشید در فضا حرکت می کند.(هر واحد نجومی معادل یک بار فاصله زمین تا خورشید است) دانشمندان قطر استوایی این سیارک را حدود 500 متر عنوان کردند که با سرعت 101 کیلومتر در ساعت هر شش سال یک بار به دور خورشید می چرخد. این سیارک، کربنی و صخره ای و یکی از سیارک‌های آپولو است که کشف آن توسط پروژهٔ «لینیر» بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین لینکلن(LINEAR) در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ صورت گرفت.

در این ماموریت بازوی ربات نمونه را درون کپسولی قرار می دهد و این کپسول به زمین باز می گردد.
در این ماموریت بازوی ربات نمونه را درون کپسولی قرار می دهد و این کپسول به زمین باز می گردد.

محققان معتقدند این سنگ فضایی، بقایای 4.5 میلیارد ساله ای از ابتدای پیدایش منظومه شمسی و مبدأ پیدایش حیات را در خود دارد. به همین دلیل هدف اصلی این ماموریت، کسب اطلاعات دقیق تر از تاریخچه شکل گیری منظومه شمسی، بررسی وجود مواد ارگانیک احتمالی، و بدست آوردن مواد سازنده بلوک های اولیه حیات( DNA ، RNA) و کشف منشاء حیات بر روی زمین خواهد بود.  وقتی در سال 2023 نمونه ها به زمین رسید، محققان ناسا آنالیزهایی بر روی این نمونه انجام می دهند، بررسی ها به دانشمندان در کشف نشانه هایی از اسیدهای آمینه به عنوان واحدهای سازنده حیات کمک خواهند کرد. بدین ترتیب حداقل بخشی از معماهای پیدایش حیات بر روی زمین حل خواهد شد. جزئیات بیشتر این ماموریت را در ویدئوی زیر مشاهده کنید:

دانلود ویدئو

همچنین، کاوشگر OSIRIS-REx پدیده ای به نام «اثر یارکوفسکی» را در سیارک هایی به بزرگی بنو مورد مطالعه قرار خواهد داد. اثر یارکوفسکی، نیرویی است که هنگام جذب نور خورشید روی سیارک عمل می کند و سپس به صورت گرما به فضا می تابد. این اثر همانند یک رانشگر کوچک عمل می کند و به طور مداوم مسیر سیارک را تغییر می دهد. به گفته محققان ناسا این سیارک در سال 2135 از بین سیاره زمین و ماه عبور خواهد کرد، در واقع احتمال برخورد سیارک بنو با زمین، یک به 2500 است و دقیقا به همین دلیل ناسا در نظر دارد تا حرکت این سیارک را نیز مورد بررسی دقیق قرار دهد.

سایت علمی بیگ بنگ / منابع بیشتر: spaceflightnow , newatlas.com , NASA , space.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

3 دیدگاه

  1. گاهی آرزو دارم حداقل 150سال دیگه متولد می شدم تا شاهد سفرهای به مراتب هیجان انگیزتر به فضا باشم،سفرهای که انسان دست و پا بسته نیست برا انجام ماموریت ها،ربات ها قدرتمندتر،و طول سفرها بیشتر در عین حال صرف زمان کمتر،و مقصدها دوردست تر..امکان تردد بین سیارات منظومه عادی باشه،و انسان دست به اکتشاف و برداشت منابع در اعماق تاریک و سرد این سیارات بزنه،بشه با همین تلسکوپ های عادی ساخته ها و تاسیسات بشر رو برروی ماه،مریخ،ناهید،اقمار مشتری و….. دید و انسان های خیلی خیلی بیشتری در صف انتظار برای سفرهای فضایی باشند و بطور کل یک تمدن بین سیاره ای تمام عیار…
    و درحالی که همه این موارد عادی محسوب میشه نوک پیکان رویاها رو بسمت سایر سیستم های خورشیدی و سفر درون کهکشانی بچرخونیم و یک روز صبح مثل الان خبر سفر کاوشگری به سمت یک سیاره یا سیارک خارج از منظومه شمسی رو بخونیم..
    به امید رسیدن به پاسخ ها و مناظر به مراتب نفس گیر تر 🙂

    1. شما میگی 150 سال
      من میگم کاش از ازل تا ابد می بودم که همه چیز رو می فهمیدم و می دونستم.