بیگ بنگ: از زمانی که انسان پا بر این کره خاکی گذاشت همیشه نگاهش به آسمان بوده و هر چه در آن وجود دارد برای وی منبعی از اسرار بوده است. به همین دلیل همیشه سعی کرده به این اسرار و ناشناخته‏ ها پی ببرد و آنچه می‌تواند از آنها کشف کند. در حال حاضر بار کشف این حقایق بر دوش سازمان‌های فضایی جهان قرار دارد. گرچه تاکنون اطلاعات زیادی کشف شده، ولی هنوز در مراحل ابتدایی قرار داریم و فضانوردان برای رفتن به سفرهای طولانی‌ مدت، به ویژه برای مطالعه سیاره مریخ با مانعی به نام پرتو‏های کیهانی و خطرات ناشی از آن برای سلامت بدن مواجه هستند.

helmet-marsبه گزارش بیگ بنگ به نقل از جام جم، آژانس‌های فضایی برای سفرهای بلندمدت مانند مریخ برنامه ‏ریزی و تلاش می‏کنند فضاپیماهای قدرتمندی را بسازند که بتواند با موفقیت انسان را به دوردست‏ها در فضا ببرد، ولی مطالعات اخیر نشان می‏دهد فضانوردانی که به سیاره مریخ سفر می‏کنند به‌ واسطه قرار داشتن در معرض پرتوهای کیهانی ممکن است دچار آسیب‏های مغزی شوند. محققان دانشگاه کالیفرنیا برای بررسی این موضوع، چند موش آزمایشگاهی را در معرض ذرات باردار الکتریکی قرار دادند. این نوع ذرات در فضا به‌وسیله پرتو‏های کیهانی به‌وجود می‏آیند. شش هفته بعد موش‏ها در معرض پرتوهای اکسیژن و اکسید تیتانیوم قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد این موش‌ها دندریت یا شاخه‏ های متعدد سلول‌های عصبی‌شان را از دست داده‌اند. دانشمندان در آنها کاهش حس کنجکاوی، فعالیت و احساس گیجی مشاهده کردند. به ویژه زمانی که از نظر یادگیری و سطح حافظه مورد آزمایش قرار گرفتند.

علاوه بر افت دندریت‌ها، علائم دیگری مانند کاهش کارکردهای شناختی که بیشتر در بیماران مبتلا به آلزایمر مشاهده می‏شود، نیز در گزارش‏ها ثبت شده است. با وجود مقدار اندک ذرات باردار الکتریکی، انتظار نمی‏رفت چنین آسیب‏های عمده‏ای در موش‏ها مشاهده شود و از این رو می‌توان گفت دامنه تاثیرات این پرتوها فراتر از انتظار دانشمندان بود.

دانلود ویدئو

از این رو به نظر می‌رسد انسان‌هایی که در معرض پرتو‏های کیهانی قرار می‏گیرند، عوارضی مشابه موش‏ها را تجربه می‏کنند و در حقیقت این یک خطر جدی برای فضانوردانی محسوب می‏شود که قرار است مدت طولانی را در سفرهای فضایی سپری ‏کنند. ابرنواخترها معمولا در تولید پرتو‏های کیهانی نقش اصلی را به عهده دارند. این ذرات، ترکش‏های حاصل از ستاره ‏های بسیار پر جرمی هستند که در مرحله تحول و تکاملشان دچار انفجار بسیار مهیبی می‌شوند و حجم عظیمی از ماده و انرژی‌ را در کیهان رها می‌کنند.

این پرتو‏ها فقط به نقطه خاصی از فضا اختصاص ندارند و به شکل پراکنده می‏توان آنها را در همه جا مشاهده کرد. بعلاوه آنقدر نیرومند هستند که از لباس فضانوردان و حتی از جمجمه سر انسان عبور ‏کنند و تاثیرات مخربی بر بدن بگذارند. البته در اینجا باید خاطر نشان کرد که پرتو کیهانی به فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی مستقر هستند، آسیب نمی‏رساند.

منبع:  Perfscience.com/ مترجم: نرگس عبداللهی

اطلاعات بیشتر: theguardian

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

4 دیدگاه

  1. بخاطر قطب های مغناطیسی زمین که مانند سپر تا چند کیلومتری از زمین رو گرفته و از ورود امواج و پرتوهای کیهانی جلوگیری میکنه ایستگاه فضایی و فضانوردان اسیب نمیبینند

    1. کامل ترش اینکه کمربند محافظتی درونی زمین وسعتی برابر 650 تا 9500 کیلومتر و کمربند بیرونی هم وسعتی برابر 1200 تا 58000 کیلومتر داره که این کمربند از فضانوردان ایستگاه فضایی و ماهواره‌ها در برابر تشعشعات مرگبار کیهانی محافظت می‌کنه و فضانوردان ایستگاه فضایی در ارتفاع 400 کیلومتری از سطح زمین قرار دارند.

  2. سلام.خسته نباشيد
    چرا مدتيه خبرهايي ازفضا پيماهاي داون افق هاي نو خبر و تصوير نميزارين. در منابع انگليسي خبر زياده.مثل قمرهاي پلوتو .
    ببخشيد زيادي توقع داريم…..

  3. سلام مرسی از مطلب مفیدتون
    چرا تو ایستگاه فضایی آسیب نمیرسونند؟
    مگه نگفتین در همه جا هستند؟