بیگ بنگ: تیمی از دانشمندان دانشگاه جانز هاپکینز با همکاری «امیر حاجیان» از «موسسه فیزیک نجومی نظری» کانادا و فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی شریف، نشان داده‌اند سیاهچاله‌های عظیمی که ذرات با فرکانس رادیویی بالا را با سرعت نور ساطع می‌کنند، می‌توانند مانع از شکل‌گیری ستارگان جدید در کهکشان‌های پا به سن‌گذاشته شود.

تصویری از کهکشان بیضوی NGC 1132، که تلسکوپ اشعه ایکس چاندرا به ثبت رسانده، نور آبی/بنفش در تصویر انتشار و درخشش گاز داغ توسط سیاهچاله مرکزی را نشان می دهد که مانع از تشکیل ستارگان جدید می شود.

به گزارش ایسنا، این تحقیق شواهد مهمی ارائه می‌دهد مبنی بر این که تابش های حامل ذرات با فرکانس بالا که از سیاهچاله‌های مرکزی کهکشان‌های بالغ ساطع می‌شوند، مانع از واژگون‌شدن و خنک‌ شدن گاز داغ کهکشان و تبدیل‌شدن آن به ستارگان نوزاد می‌شوند. در فضا، گاز داغی که وارد کهکشان می‌شود، می‌تواند خنک و فشرده شود و ستارگان را شکل دهد. بخشی از این گاز نیز به داخل سیاهچاله کهکشان می‌رود. این چرخه به طور مداوم ادامه می‌یابد و هر چه گاز بیشتری فشرده و خنک می‌شود، ستارگان بیشتری شروع به تابش می‌کنند و سیاهچاله مرکزی نیز حجیم‌تر می‌شود.

اما در کهکشان‌های بالغ یعنی کهکشان‌های بیضوی بزرگ، این گاز دیگر خنک نمی‌شود و چنانچه گاز داغ بماند، نمی‌تواند واژگون و به ستاره تبدیل شود. امیر حاجیان و همکارانش به رهبری «توبیاس مریج» و «مگان گرالا» دریافتند کهکشان‌های بیضوی با دارابودن بازخورد فرکانس رادیویی، همگی حاوی گاز داغ بوده و از کمبود ستارگان نوزاد رنج می‌برند. این موضوع سرنخی مهمی برای اثبات فرضیه آن‌ها ارائه داد مبنی بر این که چنین بازخورد فرکانس رادیویی نوعی «سوییچ خاموش» برای شکل‌گیری ستاره‌ای در کهکشان‌های بالغ است.

بازخورد فرکانس رادیویی، ذرات با فرکانس رادیویی هستند که از مرکز سیاهچاله‌های مرکزی عظیم و با سرعت نور ساطع می‌شوند. هنوز مشخص نیست چرا سیاهچاله‌های موجود در کهکشان‌های بیضوی بالغ شروع به ساطع‌کردن این بازخورد می‌کنند؛ ساز و کار دقیق در پس این موضوع به خوبی درک نشده و در این باره اتفاق نظر وجود ندارد. جزئیات این دستاورد علمی در arxiv منتشر شده است.

مطالعه بیشتر در: sciencedaily

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه

  1. در مورد حیات در سیارات فرازمینی و یا در کهکشانهای دیگر در جستجوی موجودات زنده و باهوش مانند انسان روی زمین تصور میکنم تقریبا بعید بنظر میرسد موجودی باهوشتر و تکامل یافته تر و قدیمیتر از انسان روی زمین نسبت به زمان شکلگیری حیات در دیگر سیارات و دیگر کهکشانها پدید آمده باشد و تمامیه تخیلات و تصوراتی که اکنون در مورد موجودات فرازمینی در باره عکس العمل آنها نسبت به ما به ذهن ما میرسد در آینده همین افکار و تصورات در ذهن موجوداتی مانند انسان در دیگر سیاراتی بوجود خواهد آمد تازه درحال شکلگیری هستند و هنوز تکامل نیافته اند و منتظر رویارویی و برخورد با ما هستند