بیگ بنگ: یک مطالعۀ جدید بیان می‌کند مقدار کوچکی از «ماده تاریک» – مادۀ اسرارآمیزی که حدود 85 درصد از جرم مادۀ کیهان را تشکیل می‌دهد – می‌تواند شبیه گلوله‌های پرسرعتی رفتار کرده و گوشت انسان را پاره کند.

study dark matter bullets human flesh xبه گزارش بیگ بنگ، این یک ادعای عجیب است، به ویژه با توجه به اینکه ما تاکنون شواهد ِ مستقیمی از ماده تاریک نیافته‌ایم. ما واقعأ نمی‌دانیم “ماده تاریک” چه شکلی است، از چه چیزی ساخته شده و چگونه با مواد ِ دیگر تعامل برقرار می‌کند. اما نویسنده ارشد، “جاگجیت سیدهو”، دانشجوی دکترا در گروه فیزیک دانشگاه کیس وسترن رزرو در کلیولند، یک تمایز بین ذرات ماده تاریک زیراتمی کوچک و مجموعه‌های بزرگی از ذرات ماده تاریک – یا درشت‌ذرات – برقرار کرده است.

در چکیدۀ تحقیق سیدهو که در arXiv منتشر شده، می‌خوانید: «برخوردهای یک درشت‌ذره با جسم انسان آسیب‌های جدی یا مرگ را در پی دارد». درخواست چاپ مقاله‌ی او در دست بررسی است. سیدهو گفت: «درشت‌ذرات احتمالأ می‌توانند متراکم شده و به اندازۀ یک سیاره‌ی کوچک در بیایند».

به محض برخورد، حرارت ِ تولید شده برای ایجاد یک حفره در بدن انسان کافی خواهد بود – این یک نظریۀ خونین برای انسان در مواجهه با ماده تاریک است و شاید یک نمونۀ اولیه برای سلاح‌های نظامی آینده. نزدیکترین قیاس با برخورد درشت‌ذرات با بدن انسان جراحتی در اثر برخورد گلوله است.

یک مطالعه دیگر برخورد ذرات ویمپ(WIMP) را با انسان بررسی کرده‌ است. ویمپ‌ها میلیون‌ها برابر سنگین‌تر از یک الکترون هستند و در حین شکل‌گیری جهان به طور حرارتی ایجاد شدند. آنها به همان شکلی که مدل استاندارد ما از فیزیک ذرات توضیح می‌دهد با مواد دیگر تعامل برقرار نمی‌کنند.

نکته مهم: تمام نظریات مربوط به برخورد بدن انسان با ماده تاریک به اندازۀ نظریه‌ سیدهو ترسناک نیتسند. یک مطالعه در سال 2012 به سرپرستی “کاترین ریز”، اخترفیزیکدان نظری و استاد فیزیک دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد که برخورد ذرات ویمپ‌ با «انسان بی‌خطر» است.

علت این است که مقدار تابشی که بدن در معرض ِ آن قرار می‌گیرد به لطف این برخوردها در مقایسه با منابع طبیعی دیگر مثل رادون و پرتوهای کیهانی، ناچیز است. به گفته این محقق میلیاردها ویمپ‌ با یک جرم معین در هر ثانیه از بدن انسان عبور می‌کنند و فقط برخی از آنها، یعنی تقریبأ ده عدد در سال، به یکی از هسته‌ها در بدن انسان برخورد می‌کنند – به احتمال زیاد هسته‌های اکسیژن و هیدروژن.

البته، هم “سیدهو” و هم “ریز” فرضیات معتبری مطرح کرده‌اند. برخی از فیزیکدانان حتی به وجود ویمپ‌‌ها نیز شک کرده‌اند و به دنبال رد آن بعنوان داوطلب اصلی ِ مواد تشکیل‌دهندۀ “ماده تاریک” هستند. در حالیکه بسیاری از مطالعات سعی کردند ثابت کنند که ویمپ‌‌ها وجود دارند، بیشتر ِ آنها در سال‌های اخیر مورد پرسش واقع شده‌اند. اما یک داوطلب جدید نیز وجود دارد: «آکسیون»، یک ذرۀ کوچک که یک میلیارد برابر سبک‌تر از یک الکترون است. این راز هنوز فاش نشده که برخوردهای آکسیون دقیقأ چه تأثیری بر بدن انسان می‌گذارند یا چگونه بدن انسان را تغییر می‌دهند!

ترجمه: سحر الله‌وردی/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: futurism.com

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

1 دیدگاه

  1. سلام. میشه یه نفر دقیق بگه آخر 85 درصد انرژی تاریک تشکیل دهنده جهان ماست یا ماده تاریک. تا الان که به ما گفتند 85 درصد انرزی تاریک بعد تقریبا ده درصد ماده تاریک بقیه هم که ماده ایی که می بینیم جهان رو تشکیل داده. الان هم فهمیدیم که ماده تاریک همچین نا شناخته نشده نیست و یه جورهایی به اصطلاح لمسش می کنند ( منظورم شناسایی و استفاده است). حالا با توجه به اینکه ماده تاریک بیشتر از ماده معمولی هست این سئوال برام پیش اومده که آیا ممکنه مثل ماده معمولی یکجا جمع شده باشه و تشکیل سیاره شاید ستاره داده باشه؟ و البته احتمالا ما نمی بینیم و شاید تا برخوردی پیش نیاد متوجه نشیم ؟ آیا ممکنه نور بصورت تاریک ( تاریک برای ما ) وجود داشته باشه ؟