بیگ بنگ: دانشمندان بر این عقیده‌اند که سیارک‌ها مواد و اجرامی هستند که از تشکیل اولیه منظومه شمسی باقی مانده‌اند و برخی بر این باورند که آنها بقایایی از تخریب یک سیاره هستند.
ده‌ها هزار سیارک وجود دارند که به دور خورشید در چرخشند. بیشتر آنها در کمربند سیارکی بین مدار‌های چرخشی مریخ و مشتری متمرکز شده‌اند. اما برخی از این سیارک‌ها که بیرون از این مدار حرکت می‌کنند، گاهی در فاصله‌ای نزدیک به زمین شناورند. شاید شما از احتمال برخورد این سیارک‌ها با زمین در آینده چیزی شنیده‌اید، برای مثال در فیلم های علمی- تخیلی همانند آرماگدون به این موضوع اشاره شده است.
بیشتر سیارک‌ها به سه نوع اصلی طبقه‌بندی می‌شوند:
نوع سی: بیش از ۷۵ درصد از سیارک‌های شناخته شده در این گروه قرار دارند. مواد تشکیل‌دهنده سیارک‌های نوع سی به جز هیدروژن، هلیم و مایعات فرار، شبیه به همان مواد تشکیل‌دهنده خورشید هستند.
نوع اِس: حدوداً ۱۷ درصد از سیارک‌ها از این نوع هستند. این سیارک‌ها شامل رسوبات نیکِل، آهن و منیزیم هستند.
نوع اِم: تعداد اندکی از سیارک‌ها در این گروه قرار دارند که حاوی نیکِل و آهن هستند.
دانشمندان حتی بدون استفاده از یک ماموریت انسانی برای مطالعه کامل یک سیارک، درباره مواد تشکیل دهنده سیارک‌ها اطلاعات بسیاری دارند. اخترشناسان از «طیف سنجی تلسکوپی» برای بررسی نور بازتابیده از سطح سیارک (به منظور یافتن آنچه در سیارک وجود دارد) استفاده می‌کنند. دانشمندان گمان می‌کنند علاوه بر آهن، نیکل و منیزیم در برخی از سیارک‌ها عناصری چون آب، اکسیژن، طلا و پلاتین نیز وجود دارند.
در این میان آب بیشتر از سایر عناصر توجه کاشفان را به خود جلب کرده است زیرا می‌تواند به زنده نگاه داشتن یک شهرک فضایی کمک کند. به راستی بدون آب برای پیشبرد اکتشافات انسانی در فضا راهی وجود ندارد. همچنین می‌توان آب را با تجزیه به دو عنصر هیدروژن و اکسیژن به عنوان سوختِ پیشران موشکی، به کار گرفت.
کانی‌های فلزی موجود در سیارک‌ها را می‌توان استخراج کرد و از آن در ساختن فضاپیما و سایر سازه‌های یک شهرک فضایی استفاده کرد. همچنین ممکن است شرکت‌هایی که به اکتشافات فضایی با هدف ماجراجویی یا علم علاقمند نیستند به مواد با ارزشی که طی یک عملیات معدن‌کاری فضایی به زمین فرستاده می‌شوند، علاقه نشان دهند. بنا بر گزارشی از ناسا ثروت معدنی سیارک‌ها درکمربند سیارکی، ممکن است چیزی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار به ازای هر یک از شش میلیارد انسانِ روی زمین، باشد.
سیارکی به قطر یک کیلومتر دارای وزنی حدود دو میلیارد تُن است. شاید یک میلیون سیارک با این ابعاد در منظومه شمسی وجود داشته باشد. بنابر گفته دانشمندان، هر یک از این سیارک‌ها حاوی ۳۰ میلیون تُن کبالت فلزی و ۷۵۰۰ تن پلاتین است. پلاتین موجود در این سیارک‌ها، خود به تنهایی دارای ارزشی بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار است. سیارک‌ها به لحاظ صنعتی بسیار مستعد هستند. اما آیا می‌دانید که فرود بر یکی از این سیارک‌ها، یافتن این مواد با ارزش، جداسازی و فر‌آوری آنها به چه قیمتی تمام می‌شود؟ چگونه عملیات معدن‌کاری سیارکی ممکن است زمین و شهرک‌های آن در سیارات دیگر را با مواد فراوان خود تامین کند؟
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: howstuffworks.com
گزارش: عباس خاراباف/ سیناپرس
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=59301
(۱۶ نفر , میانگین : ۴,۸۱ از ۵)
ربات‌های کنترل از راه دور و هوشمند با باطری اتمی یا خورشیدی ، نیاز به آب و هوا ندارند.
بنابراین شدنی هست، استخراج معادن فضایی رو همین الان شروع کنند.
به نظر من با چیزی که این مقاله میگه هزینه و سپس بهره برداری از سیارک ها کاملا به صرفه است زیرا اگر با موفقیت همراه باشه ، هر مقدار نیز که خرج ماموریت بشه باز هم تهش یه چیزی میمونه
فقط امیدوارم که شرکتهای بزرگ سیگار و اسلحه سازی بزرگ و بین المللی این رو درک کنن