از زمین تا اقیانوس کیهانی
- 21 فروردین 1397
- 12 دیدگاه
بیگ بنگ: جهان از تعداد بی‌شماری کهکشان، سیاهچاله، ستاره، سیاره و اجرام فضایی دیگر تشکیل شده است. حال سوال اینجاست که آیا ما در این جهان بی‌کران تنها هستیم؟
به گزارش بیگ بنگ، بگذارید جایگاه خود را در کیهان بررسی کنیم: ما انسانها در کره زمین زندگی می کنیم، کره زمین سومین سیاره در منظومه‌شمسی و یکی از چهار سیاره درونی است. خورشید به همراه تمام سیارات منظومه‌شمسی در کهکشان راه شیری همانند ستارگان معمولی ِ دیگر حول سیاهچالۀ مرکزی این کهکشان در حال گردش است، خورشید هر 250 میلیون سال یک بار حول مرکز کهکشان می چرخد. در کهکشان ما میلیاردها میلیارد ستاره وجود دارد که در اطراف هر ستاره، حداقل یک سیاره وجود دارد.
نزدیک‌ترین کهکشان ِ بزرگ به راه شیری کهکشان آندرومدا نام دارد، آندرومدا و راه شیری حدود 4 میلیارد سال بعد با یکدیگر برخورد می کنند و به یک کهکشان بزرگتر تبدیل می شوند. راه شیری ، آندرومدا و سایر کهکشان‌های نزدیک را گروه محلی می نامند. راه شیری یکی از میلیاردها کهکشانی است که در کیهان ما وجود دارد. کهکشان ما همانند کهکشان‌های دیگر از ستارگان و سیاراتی برخوردار است.
نکته دیگر این است که ما هیچ عکس واقعی از کهکشان خود یعنی راه شیری نداریم چون ما هنوز هیچ تلسکوپ یا ماهواره‌ای را از این کهکشان خارج نکرده‌ایم. تمام عکس‌هایی که شما در مجلات، کتاب‌ها و اینترنت از آن مشاهده کرده‌اید در حقیقت یک تصویر ساختگی از کهکشان ما است که دانشمندان با نقشه‌برداری از ستارگان راه شیری، بررسی چگالی اتم‌ها و یون‌های هیدروژن و همین طور بررسی مسیر گردش ستاره‌ها، بررسی ستاره‌سازی در جای جای کهکشان و … پی برده‌اند که کهکشان ما از نوع مارپیچی می باشد و چند بازو دارد، سپس با توجه به داده‌های موجود بهترین و نزدیک ترین نقشه از کهکشان راه شیری را طراحی کردند.
همۀ کهکشان‌ها و ستاره‌هایی که شب در آسمان می بینید، یا انسانها با تلسکوپ‌های پر قدرتشان رصد کرده‌اند، همه و همه می توانند درون یک حباب کیهانی وجود داشته باشند، حبابی که فقط جهان ما با قوانین فیزیکی خاصش در آن قرار گرفته است. در اینجا پا را فراتر می گذاریم، شاید میلیاردها میلیارد از این کیهان‌های حبابی با قوانین فیزیکی متفاوت وجود داشته باشند که بر اثر تورم ابدی شکل گرفته‌اند. چه کسی می داند؟ کمی احساس کوچکی می کنید؟ خب در این مقیاس از عالم ما واقعا کوچک هستیم.
اکنون در این مقیاس از عالم شما فکر می کنید ما تنها هستیم؟ اگر این فکر را می کنید سخت در اشتباه هستید و کمی هم مغرور… کیهان بزرگتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم، پس برای درک آن باید بزرگتر فکر کنیم. و حالا تصور کنید هر روز اندازۀ کیهان حبابی ما در حال ِ بزرگ و بزرگتر شدن است، یعنی جهان هر ثانیه در حال انبساط است. اما در نگاهی دیگر شاید کیهان آنقدرها هم وسیع و بزرگ نباشد شاید دید ما نسبت به آن کوچک است و ما قدرت ِ درک آن را نداریم، هیچکس نمیداند!
نویسنده: امیرمهدی زمانی/ سایت علمی بیگ بنگ
(23 نفر , میانگین : 4,78 از 5)
مغز ما پیچیده ترین چیزی است که میشناسیم
اما واقعا کافی نیست
ما قدرت درک آن را نداریم …
با سپاس…
به نظرم اگر سرعت نور نهایت سرعتی باشه که نتوان ازش عدول کرد کیهان بینهایت بزرگه و ما ابعاد معمولی داریم وگرنه انسانها به مثابه موجودات میکروسکوپی خواهند بود که درون بدن جانداران دیگر حیات دارند، تغذیه میکنند، اجتماع تشکیل میدن و تکثیر میشن. در واقع هر نوع دوست داره گونه غالب باشه و انسان فعلا داره کره زمین رو به نفع خودش تغییر میده ولی سوال اینجاست که این رشد فزاینده و تولید امکانات برای گونه برتر بودن تا کی ادامه خواهد داشت؟ نظر شخصی من اینه که این رویه که محیط زیست به نفع راحتی بشر در حال مصادره شدن هست، یک نوع تیشه به ریشه خود زدنه و طولی نمیکشه که نوع بشر نابود میشه.
با سپاس…
بیگ بنگ…
ی سوالی دارم ک دنبال ی مقاله در جوابش می گردم لطفا جوابمو بدین…
جهان چرا وجود دارد؟؟؟!!!
چرا باید این دنیا و کهکشان ها به وجود بیان؟؟؟
نام خود همین سایت جواب شماست دوست من .
جرقه بیگ بنگ فعلا بهترین جوابیه که انسان به آن دست پیدا کرده و این نظریه انفجار بزرگ با عقل انسان همخوانی دارد که سرمنشع هستی از انفجاری شروع شده باشد ، اما رازهای این حباب هستی بسیار زیاد است شاید هم از برخورد دو دنیا بوده باشد چه میدانم جوابی بزرگ پشت سوالتان قضیه نهفته است
فعلا جواب سوالتان : بیگ بنگ ، تا ببینیم نوادگان نوادگان مان جوابی بهتر می اندیشند یا نه اما ناچارم بگویم آن زمان ما فصیلی بیش نیستیم پس همگی سعی کنیم در لحظه زندگی کنیم چه بسا جواب سوال هایمان از این هستی بی جواب بماند .
اره..مرسی دوست خوبم…
سوال خیلی خیلی بزرگیه..
ک شاید علم حالا حالا نتونه بهش جواب بده…
خب..خب جرقه ی بیگ بنگ رو هم می دونم..
راستش این نظریه چگونگی ایجاد این دنیارو میگه نه چراییشو..
خب هممون می دونیم ک این نظریه درسته و معقولی عم هست..اما این نظریه در مورد چگونگی اغاز هستی می گه…سوالی ک هنوز کسی بهش جوابی نداده لااقل تا جایی ک من می دونم از نظر علمی..
چرایی وجود این دنیاس..
یعنی چرا باید اون انفجار بزرگ رخ بده..؟؟؟
ممنون از این پست عالی و بی نظیر !!
به نظر من حتی در منظومه شمسی تنها نیستیم چراکه هنوز به اثبات مان نرسیده ( برخی از قمرهای مشتری و و لایه های زیرین مریخ میتواند زادگاه موجودات یا تک سلولی ها باشند ) حال چه رسد به کهکشانمان خودمان و کهکشان های داخل این حباب هستی مان . واقعا خودخواهیست که بگوییم تنهاییم بزرگترین وشاید تنها دلیل دور بودن فاصله مان از هم میباشد وگرنه شاید الان توریست های فضاییی مهمان شهر و خانه مان بودند .
خیلی عجیبه این قضیه ک چرا کسی مارو پیدا نکرده توی این سه میلیارد سال ک حیات ب وجود اومد
و ما هم کسیو پیدا نکردیم توی این دویست سیصد سال..
به نظرم واقعا تناقض دارن…
ولی اگه بخوای صادقانه به این قضیه نگاه کنی..احتمال اینکه ما حیاتیو پیدا کنیم ک از ما برتر باشه واقعا کمه…
خیییلیییی شرایط می خواد تا به وجود بیاد تازه خییلییی احتمال کمی هم هست ک ما پیداشون کنیم…تازه خیلی احتمال کمی هم هست ک ما و اونا توی ی دوره باشیم…
مثلا فرض کن فضایی ها ی هوشمتد پنج میلیارد سال دیگه بیان زمینو پیدا کنن..ردی از ما پیدا نمی کنن…
اصلا کره ی زمینی در کار نیس..
البته ما اون موقع می ریم جای دیگع..
ولی خب فرض رو بر این بگیر ک ما نتونیم توی فضا پخش شیم..و ب قول معروف زمین گیر شیم..اون وقت کل حیات نابود میشه..اون وقت هر بیگانه ای مسیرش به این جای دور افتاده بخوره..هیچی از ما نمونده ک بخواد بفهمه ک ما هم بودیم…فک می کنم منظومه ی شمسی توی بد ترین بخش هستی افتاده..ک دور از هیچ گونه تمدنیه….
ای کاش همسایه ای داشتیم..هوامونو داشت…
ک متاسفانه تنهاییم و نداریم..ولی اگه مثلا مریخ یا تیتان حیات پذیر باشن و الان توی دوره ی تک سلولی شون باشن خیلی باید خوش شانس باشن چون ما هستیم ک کمکشون کنیم بزرگشون کنیم تربیتشون کنیم گونه زایی بدیمشون..و کلا حواسمون بهش هس..اگه ما جای اونا بودیم بهتر بود کمتر سختی می کشیدیم تا این همه اختراع کنیم یا اطلاعات بدست بیاریم..تصور کن ی کهکشان دیگه کلی موجود هوشمند باشن ک برا کهکشانشون تصمیم می گیرن و حد و حدود و مرزو مشخص می کنن فلان سیاره مال تو فلان قمر مال من…و بینشون ی رابطه ی پیچیده ای هم هست ک دارن کهکشانشونو مدیریت می کنن…واو چقد رمانتیک و قشنگ..اخر شبی چ فکرایی ک ب سر ادم نمی زنه…اوکی مرسی رفیق موفق باشی…
بسیار زیبا و شگفت انگیزه عظمت جهان ما.
ممنون از تیم بیگ بنگ.
مطلبی کوتاه اما بسیار تاثیر گذار.
با تشکر یاعلی موفق باشید…..
شاید جایگاه ما در کیهان کوچک باشه ولی ما اینقدر فکر بزرگی داریم که کل کیهان باید به ما افتخار کنه
خیلی ها میگن فضای بدون موجودات بیگانه جای کسل کننده است و….
این حرف خیلی اشتباه است و هرکس که این ایده را دارد ,احساساتش را هدف قرار داده .در واقع با این کار ما داریم کیهان را برنامه ریزی می کنیم و میلیارد ها کیهان مختلف رو در ذهنمان به وجود می اوریم
من میگم کیهان اینقدر جای قشنگی است که نیاز به هیچ چیز دیگر ندارد .وقتی از دریچه تلکسوپ اسمان را جستجو می کنیم و زیبایی های ان را می بینیم باید به خودمان بگوییم ：من چقدر خوشبختم که می توانم این زیبایی ها را درک کنم