بیگ بنگ: اگرچه شبیه رزی آرام در حال چرخش در تاریکی­های کیهان است، اما NGC 3256 محل برخوردی تند و خشن بوده است. این کهکشان با ظاهری ناهموار یادگار برخورد دو کهکشان مارپیچی می­باشد که تخمین زده می­شود حدود ٥٠٠ میلیون سال پیش اتفاق افتاده باشد. امروز پس از آن رویداد نیز، هنوز هم در حال چرخش است.

این عکس کهکشان NGC 3256 را نشان می دهد که در فاصله ١٠٠ میلیون سال نوری از زمین واقع شده و توسط دوربین­‌های WFC3 و ACS که بر روی تلسکوپ فضایی هابل نصب شده­‌اند، گرفته شده است. این کهکشان در نتیجه یک ادغام پیشین کهکشانی بوده و ظاهر غیرطبیعی آن به همین دلیل است.

به گزارش بیگ بنگ، در فاصله ١٠٠ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی بادبان، کهکشان NGC 3256 جای دارد که تقریباً هم‌اندازۀ کهکشان راه شیری است و متعلق به ابرخوشه هیدرا-قنطورس میباشد. این کهکشان هنوز نشانه­‌هایی از گذشته پرآشوبش را در خطوط درخشانی که در اطراف کهکشان گسترش یافته‌­اند، در خود نگه داشته است. تصور می­ شود این خطوط درخشان ٥٠٠ میلیون سال پیش در جریان برخوردی بین دو کهکشان تشکیل شده باشند. این خطوط توسط ستاره‌­های آبی جوانی که در برخورد آتشین گاز و گرد و غبار به وجود آمده‌­اند، احاطه شده‌­اند.

زمانی­که دو کهکشان با یکدیگر ادغام می­ شوند، ستاره‌­ها به ندرت با یکدیگر برخورد می­ کنند، زیرا با فواصل عظیمی از یکدیگر جدا شده‌­اند، اما گاز و گرد و غبار با یکدیگر در تماس و اندرکنش هستند. روشنی زیاد در مرکز NGC 3256 موقعیتش را بعنوان یک کهکشان ستاره‌­فشان(Starburst galaxy)قدرتمند، و میزبان برای تعداد زیادی از ستارگان نوزاد که در گروه­‌ها و خوشه­‌ها متولد شده‌­اند، از دست می­دهد. این ستاره‌­ها در طیف ِ فروسرخ با روشنی بیشتری می­درخشند، و تا حد زیادی سبب درخشان‌­تر شدن کهکشان NGC 3256 در این دامنه از طول موج می­ شوند. به دلیل این تابش، آن را در رده کهکشان فروسرخ درخشان دسته­‌بندی می­ کنند. در ویدئوی زیر می توانید زوم به این کهکشان را مشاهده کنید:

این کهکشان موضوع مطالعات زیادی به سبب روشنایی، نزدیکی و جهت­‌گیری­‌اش می­باشد. NGC 3256 هدفی ایده‌آل برای بررسی ستاره‌­فشان­‌هایی است که توسط ادغام­‌های کهکشانی تشکیل شده­‌اند. این موضوع، نویدی تازه و خاص برای فهم بیشتر خصوصیات خوشه‌­های ستاره­‌ای جوان در خطوط کشندی، می­دهد. همچنین بیش از ١٠٠٠ خوشه ستاره‌­ای درخشان آشکار شدند، ناحیه مرکزی NGC 3256 خانه­‌ای برای خطوط تاریک گرد و غبار و دیسکی بزرگ از گازهای مولکولی در حال چرخش به دور دو هسته مجزا (یادگارهای دو کهکشان اصلی) می­باشد. یکی از این هسته‌­ها تا حد زیادی تاریک بوده و توسط طول موج­‌های فروسرخ، رادیوی و اشعه ایکس آشکار می­ شود.

این دو کهکشان اولیه، غنی از گاز بوده و جرم یکسانی داشته­‌اند، زیرا به نظر می ­رسد که تأثیر تقریباً یکسانی بر هم گذاشته­‌اند. دیسک‌­های مارپیچی آنها مشخص نبوده و در مدت زمان چند صد میلیون سال، هسته­‌هایشان با یکدیگر ادغام خواهند شد و دو کهکشان احتمالاً به یک کهکشان بیضوی بزرگ تبدیل می­ شوند. تصویر NGC 3256 قبلاً توسط تلسکوپ فضایی هابل بعنوان بخشی از مجموعۀ بزرگی از ٥٩ عکس از ادغام کهکشانی، در هجدهمین سالگرد هابل در ٢٤ آوریل ٢٠٠٨ (٥ اردیبهشت ١٣٨٧) منتشر شده بود.

ترجمه: سوران زوراسنا/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: phys.org

 

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

2 دیدگاه