این کاوشگر خورشیدی تنها سه سال پس از رکورد قبلی خود یعنی سرعت ۵۸۶۸۶۳ کیلومتر در ساعت، به رکورد ۶۳۵۲۶۶ کیلومتر در ساعت رسید. با این سرعت، یک هواپیما می‌تواند در عرض یک ساعت، ۱۵ بار کره زمین را دور بزند یا فاصله نیویورک تا لس‌آنجلس را در کمتر از ۲۰ ثانیه طی کند.

پارکر نه تنها رکورد سرعت را شکست، بلکه توانست رکورد کمترین فاصله از خورشید را هم به نام خود ثبت کند. این کاوشگر خورشیدی، توانست تا فاصله ۷.۲۶ میلیون کیلومتری از اقیانوس تابشی پلاسمای خورشید که ما آن را به عنوان سطح ستاره در نظر می‌گیریم، به آن نزدیک شود. این درست مثل این است که چند قدمی یک آتش‌سوزی بزرگ ایستاده‌ باشید؛ آن‌قدر که بوی دود مشامتان را بیازارد، اما نه به قدری که موهای بینیتان بسوزد.

دستیابی به چنین شاهکاری نه فقط نتیجۀ ساخت پیشرانه‌های قدرتمند، بلکه بیشتر نتیجه یک بازی مینی‌گلف کیهانی با یک زمان‌بندی خوب بود. برای اینکه پارکر بتواند به محل مورد نظر خود برسد، باید به داخل و خارج از تاج خورشید سُر بخورد. متاسفانه ما روی یک پرتاب سکوی متحرک ایستاده‌ایم که با سرعت ده‌ها هزار کیلومتر در ساعت، در فضا حرکت می‌کند. ناسا برای پرتاب پارکر از یک راکت قوی استفاده کرد و این کاوشگر خورشیدی با محافظ حرارتی حیرت‌انگیزش را چون توپی به فضا پرتاب کرد، اما با سرعتی که بتواند سرعت چرخش زمین را هم خنثی کند و آن را در مدار مورد نظر در منظومه شمسی بغلطاند.

زمان‌بندی حرکت پارکر در مسیر مورد نظر طوری است که بتواند از گرانش سیاره ناهید استفاده کند تا کاوشگر با سرعت مورد نظر در مدار حرکت کند. این کاوشگر خورشیدی پس از ۲۴ بار گردش در مدار، در نهایت باید از آن منحرف شود، اما پیش از آن باید اطلاعات کافی برای مدل‌سازی بهتر خورشید به زمین ارسال کند. با گذشت هفت دور دیگر، بدون شک شاهد شکسته شدن بیشتر رکوردها خواهیم بود که نشان می‌دهد با قدری علم فیزیک و البته کنجکاوی بسیار، چه کارهایی می‌توان انجام داد.

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: sciencealert.com