بیگ بنگ: سیاهچاله ها حتی نور را جذب می کنند و به داخل خود می کشند، با این حال این اجرام بسیار درخشان به نظر می رسند، چرا ما آنها را درخشان می ببینیم؟

تصویری هنری از تابش یک سیاهچاله
تصویری هنری از تابش یک سیاهچاله

به گزارش بیگ بنگ، اختروش ها روشن ترین اجرام کیهانی هستند و از میلیاردها سال نوری فاصله هم قابل مشاهده هستند، آنها زمانی به وجود می آیند که یک سیاهچاله بطور فعال ماده ی اطرافش را بلعیده و کوهی از اشعه را از خود بیرون بریزد، البته مکان هایی از فضا که گرانش متراکم باشد، نور نیز نمی تواند از سیاهچاله فرار کند. اگر سیاهچاله ها می توانند همه اشعه را به درون خودشان بکشند، پس چگونه درخشان هستند؟

در قلب هر سیاهچاله تکینگی ای از ماده فشرده که جرمی برابر میلیون ها و میلیاردها برابر یک ستاره است، قرار دارد. اختر شناسان هیچ ایده ای ندارند که تکینگی شبیه چه چیزی است، یا چگونه رفتار می کند. ممکن است که تکینگی یک ماده بسیار عجیب و غریب باشد و یا شاید به اندازه ی بی نهایت کوچک فشرده شده باشد. مهم این است که هیچ چیز نمی تواند به اندازه ای سریع حرکت کند تا از چنگال سیاهچاله بگریزد، شاید به ده ها برابر سرعت نور و شاید هم تریلیون ها برابر سرعت نور نیاز باشد تا از گرانش شدیدش فرار کرد.

تصویری از دیسک-مارپیچی شکل از گاز داغ در هسته کهکشان فعال M87 که به دور سیاهچاله ی مرکزی در حال چرخش میباشد.
تصویری از دیسک-مارپیچی شکل از گاز داغ در هسته کهکشان فعال M87 که به دور سیاهچاله ی مرکزی در حال چرخش میباشد.

با افزایش تکینگی نیروی گرانش کاهش می یابد، اما هنوز نیاز است که سریع تر از نور حرکت شود، در یک نقطه خاص سرعت برای فرار از سیاهچاله باید به سرعت نور برسد و آن نقطه افق رویداد است. افق رویداد فواصل مختلفی در هر سیاهچاله دارد و نور در افق رویداد محکوم به نابودی است، اما در بیرون از آن می تواند فرار کند. بنابراین زمانی که یک سیاهچاله را مانند یک اختروش درخشان می بینید، به هیچ وجه نوری نیست که از درون سیاهچاله می آید آن انعکاسی از سطح سیاهچاله است.

در واقع ستونی از ماده که در بیرون از افق رویداد می بینیم به دلیل مقدار ماده انباشته شده بیشتر از ظرفیت معده سیاهچاله است و بقیه غذای انباشته شده بصورت یک دیسک ماده جمع می شود و این دیسک مانند یک ستاره گرم می شود و شروع به پرتاب اشعه به درون فضا می کند. سیاهچاله های در حال چرخش می توانند با سرعتی نزدیک به سرعت نور بچرخند، این چرخش طبیعت افق رویداد سیاهچاله را عوض می کند و همه این چرخش میدان های مغناطیسی قوی ایجاد می کند که جت های ماده انفجاری را برای هزاران سال نوری پرتاب می کند و هنگامی که ما به سمت سیاهچاله نگاه می کنیم آن را بصورت یک اختروش درخشان می بینیم.

ترجمه: رامین فخاری/ سایت علمی بیگ بنگ – منبع: Universetoday

دیدگاهتان را بنویسید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

6 دیدگاه

  1. خیلی ممنون از بحث فقط یک سوال داشم آیا هنوز مفهوم تکینگی در سیاهچاله وجود دارد؟ آیا هنوز مفهوم سیاهچاله و افق رویداد وجود دارد یا رد شده است؟

    1. فرضیه هایی مطرح شده، اما نتوانستند بطور کل این مفاهیم را در سیاهچاله توضیح دهند یا رد کنند.

  2. سلام جالب بود مرسی یه سوال داشتم نزدیکترین سیاه چاله و کرم چاله با ما چقدر فاصله داره

    1. اگراشتباه نکنم نزدیکترین سیاه چاله درمرکزکهکشان راه شیری هست وکرم چاله ها دردوربرما زیاد هست ولی بی نهایت کوچک وباطول عمری خیلی کوتاه به همین دلیل غیرمحسوس …… درضمن با تشکر اززحمات دست اندرکاران سایت

      1. با درود، طبق مشاهدات نزدیکترین سیاهچاله به زمین، V404 Cyngi نام دارد که در فاصله 7800 سال نوری از ما واقع شده است. کرمچاله در فرمول بندی نسبیت اینشتین پیش بینی شده و هنوز هیچ کرمچاله ای بطور مستقیم و غیر مستقیم مشاهده یا ساخته نشده است.