بیگ بنگ: در مرکز کهکشان مارپیچی مسیه 77 چه می‌گذرد؟ این کهکشان در فاصلۀ 47 میلیون سال نوری به طرف صورت فلکی هیولای آبی قیطس واقع شده و برآورد می‌شود، این جهان جزیره‌ای حدود 100 هزار سال نوری وسعیت دارد.

این کهکشان که NGC 1068 نیز نامیده می‌شود، یک هستۀ فشرده و بسیار درخشان دارد که توسط اخترشناسانی که به دنبال برملا کردن اسرار سیاهچاله‌های پرجرم در کهکشان‌های سیفرت* هستند، مطالعه شده است. مسیه 77 و هستۀ فعالش در طول موج‌های پرتو ایکس، مرئی، فروسرخ و رادیویی به روشنی می‌درخشد. این عکس برجسته توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده و با نور قرمز ناشی از هیدروژن(مرئی) احاطه شده است. این عکس جزئیات بازوهای مارپیچی را نشان می‌دهد که با ابرهای غباری کدر و مناطق تشکیل ستارۀ قرمز در نزدیکی هستۀ درخشان کهکشان دنبال می‌شود.

♦ «کهکشان‌های سیفرت» نوعی از هسته‌های کهکشانی فعال هستند که به خاطر خطوط تابش‌شان شناخته شده و به دو دسته تقسیم می‌شوند. کهکشان‌های سیفرت نوع اول دارای خطوط تابش نوری باریک و پهن هستند که وجود ابرهایی از گاز چگال در آنها را اثبات می‌کند. سرعت گاز در نزدیکی هسته بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه تخمین زده می‌شود. کهکشان‌های سیفرت نوع دوم فقط خطوط تابش باریکی دارند. این خطوط باریک در اثر ابرهای گازی چگالی به وجود می‌آیند که در فاصلۀ زیادی از هسته قرار دارند و سرعت گاز آنها به ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه می‌رسد.

سایت علمی بیگ بنگ / منابع: universetoday.com , apod