بیگ بنگ: سحابی رتیل که با نام 30 Doradus نیز شناخته می‌شود، قطری بیش از هزار سال نوری دارد؛ این سحابی یک منطقه تشکیل ستاره‌ای بسیار بزرگ است که حدود 180 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و در کهکشان کوتوله ابر ماژلانی بزرگ، واقع شده است.

بیگ بنگ: دنباله‌دار اطلس(C/2020 M3) که نزدیکترین فاصله‌اش به سیاره زمین در 14 نوامبر برنامه‌ریزی شده، تابستان امسال کشف شد و دنباله‌داری است که توسط سیستم هشدار آخرین برخورد سیارک به زمین متعلق به ناسا کشف شد.

بیگ بنگ: این نمای کیهانی، اعماق سحابی روح را نشان می‌دهد. ابرهای غبارآلود تاریک در مجاورت قسمت بالای آن که با برجستگی‌های درخشان گاز درخشان شکل گرفته، به عنوان IC 1871 فهرست‌بندی شده‌اند و در صورت فلکی ذات‌الکرسی قرار دارند.

بیگ بنگ: ستارگان درخشان، ابرهای میان ستاره‌ای گرد و غبار و سحابی‌های درخشان، مهمان این صحنۀ کیهانی در شمال ِ کمربند شکارچی هستند.

بیگ بنگ: چرا “سحابی خرچنگ دریایی” که عظیم‌ترین ستارگان را تشکیل می‌دهد معروف شده است؟ هنوز کسی دقیقأ نمی‌داند. سحابی خرچنگ دریایی که با نام NGC 6357 ثبت شده، منزلگاه ستاره‌های غیرمعمول روشن و عظیم است. 

بیگ بنگ: آیا از این میدان ستاره‌ای و غبارآلود، اَشکالی به سمت ِ شما پرتاب می‌شود؟ این گسترۀ جواهر نشان ِ مملو از ابرهای کم نور و بازتاب دهندۀ نور ستارگان، در صورت فلکی قیفاووس قرار دارد.

بیگ بنگ: در این میدان دید تلسکوپی پر گرد و غبار، “سحابی حباب صابون” (پایین سمت چپ) و “سحابی هلال” (بالا سمت راست) را می‌بینیم که در امتداد صفحۀ کهکشان راه شیری به سمت صورت فلکی ماکیان، نقش بسته‌اند.

بیگ بنگ: سحابی سیاره‌نما آبل 78 در این چشم‌انداز تلسکوپی رنگارنگ خودنمایی می‌کند. در حقیقت رنگ‌های تند ستارگان راه شیری به دمای سطحی آنها بستگی دارد و هم سردتر(مایل به زرد) و هم گرم‌تر(مایل به آبی) از خورشید هستند. اما سحابی آبل 78 با انتشار اتم‌های یونیزه در لفافۀ نازکی از مواد، آینده خورشید را…

بیگ بنگ: رنگ‌های چشمگیر ابرهای “رو ماراَفسای” (oh’-fee-yu-kee) نشانگر فرایندهای زیادی است که در دل آنها رخ می‌دهد. مناطق آبی غالبأ به علت نور ِمنعکس شده می‌درخشند. در واقع نور آبی از سامانۀ ستاره‌ای رو ماراَفسای و ستاره‌های مجاورش، بیشتر از نور قرمز در این قسمت از سحابی منعکس می‌شود.

بیگ بنگ: این نمای هیجان‌انگیز و ناآشنا از سحابی شکارچی که 1500 سال نوری از زمین فاصله دارد، یک تجسم مبتنی بر داده‌های واقعی نجومی و تکنیک‌های فیلمبرداری است.

بیگ بنگ: این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل ناسا در حالی که شبیه یک پرده ظریف و سبک در آسمان به نظر می‌رسد، در واقع بخش کوچکی از موج انفجار ابرنواختر ماکیان است و حدود 2400 سال نوری از زمین فاصله دارد.

بیگ بنگ: چرا این سحابی بسیار پیچیده است؟ هنگامی که ستاره‌ای مانند خورشید در حال مرگ است، لایه‌های بیرونی خود را به بیرون پرتاب می‌کند و آن را به یک شکل کلی ساده تبدیل می‌کند. گاهی اوقات این شکل یک کره است، گاهی اوقات یک لوب مضاعف و گاهی حلقه یا مارپیچ است.

بیگ بنگ: در شرق ستارۀ قلب العقرب(Antares)، نشانه‌های تاریکی از میدان‌های پرستاره و پرجمعیت به سمت مرکز کهکشان راه شیری به چشم می‌خورد.

بیگ بنگ: آیا ستاره‌ها مانند “کرم پیله‎ساز” می‌توانند خود را به پروانه‌ تبدیل کنند؟ خیر، اما در مورد سحابی پروانه مطمئناً اینگونه به نظر می‌رسد.