بیگ بنگ: مطالعۀ جدیدی که در انگلستان انجام شده مبین اخبار بدی برای “افراد شب زنده‌دار است”: بر طبق این مطالعه کسانی که شب‌ها تا دیر وقت بیدار می‌مانند و صبح هنگام با طلوع خورشید به خواب می‌روند، در معرض خطر مرگ زودرس قرار دارند.

به گزارش بیگ بنگ، این تحقیق که تقریبا بر روی نیم میلیون نفر در یک دوره 6.5 ساله انجام شد، نشان می‌دهد 10 درصد احتمال بیشتری دارد که “افراد شب زنده‌دار یا انسان‌های عصر” در مقایسه با افراد سحرخیز یا انسان‌های صبح، جان خود را از دست بدهند. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که شب زنده داری می‌تواند بر سلامتی تاثیر منفی داشته باشد.  محققان اذعان داشتند که بسیاری از این اثرات ممکن است به دلیل تداخلاتی باشد که در بین ساعت داخلی بدن انسان و ریتم شبانه روزی، با زمان تعیین شده برای کار و فعالیت‌های اجتماعی به وجود خواهد آمد.

کریستن ناتسون، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه فاینبرگ شمال غربی، در این رابطه گفت: «شب زنده‌داران ممکن است در تلاش برای انطباق با سبک زندگی صبحگاهی، عواقب سلامتی ناگواری را بر بدن خود تحمیل نمایند. لذا اجتماع باید بدین امر توجه کند که کار صبحگاهی در ساعات اولیه روز ممکن است برای سلامتی شب زنده‌داران خطر آفرین باشد. مالکوم فون شانتز، استاد زیست‌شناسی دانشگاه سوری انگلستان، گفت: «دیگر نمی‌توان معضل مربوط به سلامت عمومی را نادیده گرفت و ما باید از افراد شب زنده‌دار و انسان‌های عصر بخواهیم تا کار خود را دیرتر آغاز کرده و دیرتر نیز به پایان برسانند.» علاوه بر این، محققان مطالعات بیشتری را در این رابطه انجام دادند که آیا شب زنده‌داران می‌توانند ریتم‌های روزانه خود را تنظیم کرده و به افراد سحرخیزی تبدیل شوند یا خیر.، و یا اینکه آیا چنین تغییراتی خطر بروز مشکلات سلامتی را در این گونه افراد کاهش می‌دهد.

این مطالعه در طی یک دوره 6.5 ساله بر اساس اطلاعات پزشکی حدود 433000 نفر که در سنین 38 تا 73 سال قرار داشته و در بریتانیا زندگی می‌کنند، انجام شد. در ابتدای دورۀ مطالعه، از شرکت‌کنندگان سوال شد که جزو افراد سحرخیز هستند یا شب زنده‌دار و یا اینکه تصور می‌کنند در جایی بین این دو قرار دارند. مطالعه انجام شده نشان داد که افراد شب زنده‌دار در معرض بیماری‌های خاصی از جمله دیابت، اختلالات روانشناختی، اختلالات دستگاه گوارش، اختلالات عصبی و تنفسی قرار دارند. لذا این مطالعه به طور قطع بیان نمود که افراد شب زنده‌دار  نسبت به افراد سحرخیز، در طول دورۀ مطالعه، در معرض خطر مرگ و میر بالاتری قرار داشتند. اما این مطالعه در یافتن علت رابطه بین شب زنده‌داری و خطر مرگ زودرس ناکام مانده است.

محققان اذعان داشتند که بیماری‌ها و خطر مرگ زودرس ممکن است پیامدهای فیزیولوژیکی داشتن برنامه خوابی باشد وجود که با ساعت داخلی  بدن شما سازگار نیست. به عنوان مثال، برخی مطالعات نشان دادند که افراد مبتلا به چنین «ناهماهنگی روزانه‌ای» دچار اختلال در متابولیسم گلوکز شده و یا حتی دچار علائم از هم گسیختگی در حالات روحی خود می‌شوند. در ادامه محققان گفتند که خواب کم نیز می‌تواند اثرات منفی شناخته شده‌ای بر سلامت داشته باشد، اما مطالعه جدید تفاوت‌هایی را بین خواب افراد شب زنده دار و افراد سحرخیز کشف نموده است. برخی از مطالعات اذعان داشته‌اند که احتمال کمتری وجود دارد که افراد شب زنده‌دار همانند افراد سحرخیز، دارای رژیم غذایی سالمی باشند و به احتمال زیاد از مشروب و مواد مخدر استفاده می‌کنند.

این چنین رفتارهایی می‌توانند، علت یافته‌های این تحقیق در رابطه با مرگ زودرس افراد ِ شب زنده‌دار باشند. اما بر طبق نظر محققان، گویا افراد می‌توانند با کنترل رفتارهای خود، ریتم ساعات خوابشان را تغییر داده و به افراد شب زنده دار یا سحرخیزی تبدیل شوند. ناتسون در پایان سخنانش بیان نمود که، ” حدود 50 درصد از نوع ریتم سحرخیزی” یک فرد ژنتیکی است و 50 درصد آن در رابطه با محیط تعیین می‌شود. لذا برای تبدیل شدن به یک فرد سحرخیز، افراد باید اطمینان حاصل کنند که در اوایل صبح در معرض نور صبحگاهی قرار می‌گیرند، اما در طول شب باید از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم اجتناب کنند. در واقع مردم باید تلاش کنند تا یک ریتم خواب معمولی داشته باشند و این ریتم را در آخر هفته‌ها و تعطیلات بر هم نزنند.

ترجمه: سهیلا دوست پژوه/ سایت علمی بیگ بنگ

منبع: Livescience.com