بیگ بنگ: مغز انسان با حدود 100 میلیارد سلول عصبی فشرده احساس، حرکات و واکنش‌های او را کنترل می‌کند. دانشمندان آزمایشگاه کارکرد مغز در دانشگاه ییل آمریکا درباره فعالیت مغز در هنگام مکالمه تحقیق می‌کنند.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از سرویس فناوری آنا، روش پژوهشی آنها استفاده از کلاهک‌هایی مجهز به ۶۴ کابل فیبر نوری است. از انتهای نیمی از این کابل‌های نوری یک پرتو لیزری به عمق 2.5 سانتی‌متری به جمجمه و به درون سلول‌های مغز تابانده می‌شود. با این روش، تصویرهایی شامل توده‌های رنگی از محل فعالیت سلول‌ها در مغز تهیه می‌شود. اینها مانند اشعه ایکس تصاویر مستقیم نیستند، بلکه بازسازی تصویری و شامل فرضیه‌های کلیدی مهم و همچنین حجم زیادی از داده‌های پردازش شده‌اند.

جوی هیرش، یکی از استادان عصب‌شناسی این مرکز، می‌گوید: «هدف ما شناخت کارکرد مدارهای عصبی است که در هنگام ارتباط متقابل بین افراد فعالیت می‌کنند. این نوع ارتباط، احتمالا یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های انسان به عنوان یک گونه اجتماعی است و ما دانش زیادی درباره آن نداریم. بر اساس این گزارش‌های تصویری، اطلاعات چهره‌ای بخش مهمی از سامانه زبانی است که در یک دیالوگ و گفت‌ و گو به کار گرفته می‌شود».

این پژوهشگران امیدوارند درباره تاثیر اوتیسم یا عارضه «درخودماندگی» بر زندگی افراد شناخت پیدا کنند. جوی هیرش در این‌باره می‌گوید: «در مورد اوتیسم باید بگویم که اولین نشانه بروز این اختلال، یا نشانه‌ای که والدین و کارشناسان بهداشت متوجه آن می‌شوند اختلال در برقراری ارتباط با دیگران و دوری از جمع است. با این حال، ما درباره مدارهای عصبی که میزان و نحوه ارتباط فرد با دیگران کنترل می‌کنند، اطلاعات چندانی نداریم».

در دانشگاه پرینستون دانشمند دیگری در حال بررسی فعالیت مغز در هنگام حرف زدن با دیگران است. یوری‌هاسون و همکاران او درباره میزان اکسیژن موجود در خون در هنگام مکالمه تحقیق می‌کنند. مدارهای مغزی در هنگام فعالیت بیشتر، اکسیژن بیشتری مصرف می‌کنند دانشمندان امیدوارند با انداز‌ه‌گیری اکسیژن شناخت بیشتری درباره فعالیت مغز در هنگام مکالمه به‌دست آورند. آنها روی شیوه دیگری نیز تحقیق می‌کنند.

یوری‌هاسون درباره روش تازه گروه خود می‌گوید: «با این شیوه تازه می‌توانم از مغز افراد در حین گفت‌ و گو اسکن تهیه کنم. آنها داخل اسکنر حرف می‌زنند. بعد آن را برای گروهی از شنوندگان پخش می‌کنیم. هدف این است که بفهمیم آیا در یک مکالمه معمولی مغز شنونده شبیه مغز فردی که حرف می‌زند کار می‌کند یا نه؟ در نتیجه هر چه الگوهای مغزی بیشتر شبیه هم باشند، ارتباط و فهم متقابل بیشتر خواهد بود. یعنی شما اگر واقعا منظور من را بفهمید، الگوهای مغزی‌تان شبیه و همنوع الگوهای مغزی من می‌شود».

سایت علمی بیگ بنگ / منبع: euronews